محمدجمیل طالبانی قادری
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژانویه ۲۰۱۹) |
 | لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکی‌پدیا نیست. |
شیخ محمدجمیل قادری طالبانی محمدجمیل طالبانی قادری شیخ جمیل | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۸۹۰ میلادی |
| درگذشت | ۱۰ رمضان ۱۳۶۰ |
| آرامگاه | خانقاه کرکوک عراق |
| ملیت | کورد |
| مکتب | عرفان اسلامی،تصوف |
| آثار برجسته | مرشد طریقت قادریه |
| منصب | مرشد قادری |
| فرزندان | شیخ علی ثانی، شیخ عبدالرحمن ثانی |
| والدین | شیخ محمد علی طالبانی |
| خویشاوندان | شیخ رضا طالبانی ، شیخ عبدالرحمن خالص |
شیخ جمیل خالص طالبانی قادری (زادهٔ ۱۸۹۰) از مشایخ قادری طالبانی در کرکوک و پنجمین مرشد از سلسلهٔ قادری طالبانی است.
زندگی‌نامه
[ویرایش]شیخ محمد جمیل فرزند شیخ علی فرزند شیخ علی محدث فرزند شیخ عبدالرحمان خالصی طالبانی در سال ۱۸۹۰ میلادی در کرکوک چشم به جهان گشود.[۱] عموی بزرگ او شیخ رضا طالبانی از شاعران مشهور کردستان بود.[۲] شیخ محمد جمیل تحصیلات ابتدایی را نزد پدر آموخت و نزد اساتیدی چون ملا محمود ازناوه به ادامهٔ تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۲۰ با حملهٔ قوای انگلیس به عراق و تصرف آن، کرکوک نیز به اشغال انگلیسی‌ها درآمد در این مدت شیخ جمیل با همراه پدرش به استفاده از هزینهٔ خانقاه بسیاری از مردم را از قحطی جنگ رها بخشیدند.با شروع جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۳۹ نیز شیخ جمیل پذیرای بسیاری از آوارگان جنگ، از خاورمیانه و بعضا لهستان و اروپا در خانقاه کرکوک بود. شیخ جمیل از همان ایام جوانی به چله نشینی و خلوت گزیدن علاقهٔ بسیار داشت به طوری که از جمله نکات جالب توجهٔ زندگی شیخ جمیل، ۱۷ بار چله نشینی او در مدت عمرش بود و در مدت ۷۰ سال عمر شیخ،[۳] تنها ۲ بار از خانقاه کرکوک خارج شده‌است در سال ۱۹۳۰ با فوت شیخ علی، شیخ جمیل جانشین پدر می‌شود و امور مرشدی و طریقت قادری را همانند اجدادش به نحوی صحیح بر عهده می‌گیرد[۴] ایشان بر سه زبان کردی فارسی و ترکی مسلط بوده‌اند.[۵]
برای شیخ جمیل نزدیک به ۳۰۰ خلیفه در سطح کردستان و جهان نام برده‌اند، از جمله: شیخ محمدقادر نجار، شیخ طه خالصی (پاوه)، حاج فرج‌الله صفری (سنندج)، ماموستا شیخ عبدالغنی، شیخ بابا تحسین معروف به شیخ باوا (روستای لون سادات)، سید شیخ علاءالدین (روستای لون سادات)(کامیاران)، شیخ عبدالله کوسه (جوانرود)،خلیفه، عبدالله (نودشه)، خلیفه جمیل نوریاب،خلیفه محمد مکریانی، خلیفه محمدصالح محمدی (کرمانشاه)، شیخ علی (بوکان)، ملا قاسم الیاسی (سرپل ذهاب)و…
وفات
[ویرایش]شیخ محمدجمیل در سال ۱۳۶۰ هجری قمری مصادف با ۱۳۳۲ هجری شمسی در ۷۰ سالگی درگذشت و در خانقاه کرکوک در جوار اجدادش به خاک سپرده شد.
منابع
[ویرایش]- بابا مردوخ روحانی. تاریخ مشاهیر کرد، جلد اول، ص ۸۹.
- عبدالکریم مدرس. یادی مه‌ردان، انتشارات کردستان، به‌رگی یه‌که‌م، چاپ اول، ص ۶۷.
- عبدالکریم مدرس. یادی مه‌ردان، انتشارات کردستان، به‌رگی دووهه‌م، چاپ اول.
- محمد غزالی. احیاء علوم‌الدین، «ربع عبادات»، ترجمهٔ مؤیدالدین خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، ۱۳۶۴.
- عبدالکریم سروش. قمار عاشقانه. مؤسسهٔ فرهنگی صراط، چاپ سوم، طلوع آزادی، صص ۲۴–۲۶.
- ملا احمد نراقی. معراج‌السعادة. دفتر انتشارات زینی، ۱۳۸۶.
- امام نووی. ریاض‌الصالحین، «باب علم». امام نووی، ترجمهٔ عبدالله خاموش هروی، صص ۷۸۳– ۷۸۶.
- عبدالکریم مدرس، بنمالهٔ زانیاران،انتشارات کردستان، چاپ دوم، باسی شیخانی طالبانی
- بانک اطلاعات رجال.
- شیخان ارشادی طالبانی،استاد نوری ،جمیل محمد علی
- خال، شیخ محمد و آشنا، امید؛ دیوانی شیخ رضا طالبانی، اربیل، آراس ۲۰۰۳.
- المواهب الرحمن فی تفسیر القران، ملا عبدالکریم المدرس،انتشارات دارالتراث عربی، بیروت/لبنان، مجلد اول، مقدمه
- محمد رئوف توکلی، تاریخ تصوف در کردستان، ج۱، ص۱۸۳، تهران ۱۳۷۸ ش.
- محمدعلی سلطانی، جغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان، ج۹، ص۲۵۶، ج ۹: تاریخ تصوف در کرمانشاه، تهران ۱۳۸۰ ش.
- ↑ محمدعلی سلطانی، جغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان، ج۹، ص۲۵۶، ج۹:تاریخ تصوف در کرمانشاه، تهران ۱۳۸۰ ش.
- ↑ خال، شیخ محمد و آشنا، امید؛ دیوانی شیخ رضا طالبانی، اربیل، آراس ۲۰۰۳.
- ↑ محمد رئوف توکلی، تاریخ تصوف در کردستان، ج۱، ص۱۸۳، تهران ۱۳۷۸ ش.
- ↑ تاریخ مشاهیر کرد. بابا مردوخ روحانی، جلد اول، ص ۸۹.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۹.
- ↑ بابا مردوخ روحانی جلد اول ص ۸۹.