محمدباقر محمدی
این مقاله به دلیل زیر نامزد حذف زماندار شده است:
اگر میتوانید مشکل این مقاله را با ویرایش، نگارش، منبعدهی، تغییر نام یا ادغام حل کنید، لطفاً این صفحه را ویرایش کنید و مقاله را در حد استانداردهای ویکیپدیا بهبود دهید. در صورتی که مقاله را بهبود بخشیدید، میتوانید این برچسب را بردارید یا این که با هر دلیلی با حذف صفحه مخالفت کنید. اما اگر خودتان سازندهٔ این مقاله هستید، لطفاً این برچسب را از مقاله برندارید و از کاربری دیگر یا نامزدکننده بخواهید تا برچسب را بردارد. اگرچه الزامی وجود ندارد، اما توصیه میشود که دلیل خود برای مخالفت را در خلاصهٔ ویرایش یا در صفحهٔ بحث مقاله ذکر کنید. اگر این الگو حذف شد، آن را دوباره در صفحه قرار ندهید. این پیام برای بیش از ده روز در جای خود باقی مانده است، بنابراین ممکن است مقاله بدون هیچ اعلان دیگری حذف شود. یافتن منابع: "محمدباقر محمدی" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور برچسب زمان: 20240814060700 ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۷ (UTC) برای مدیران: حذف صفحه |
محمدباقر محمدی | |
---|---|
نام(های) مستعار | ژنرال سربازان |
زاده | ۱۳ فروردین ۱۲۹۸ تهران، ایران |
درگذشته | ۱۰ دی ۱۳۹۴ (۹۶ سال) |
مدفن | سالت لیک سیتی |
وفاداری | ایران |
شاخه نظامی | ارتش شاهنشاهی ایران |
سالهای خدمت | ۱۳۵۷–۱۳۱۹ |
درجه | سپهبد |
یگان | نیروی هوایی شاهنشاهی ایران |
فرماندهی |
|
همسر(ان) | نجمی |
فرزندان |
|
کارهای دیگر | کوهنوردی |
محمدباقر محمدی (زادهٔ ۱۳ فروردین ۱۲۹۸ – درگذشتهٔ ۱۰ دی ۱۳۹۴) تیمسار سپهبد نیروی هوایی شاهنشاهی ایران بود. او کار نظامی خود را به عنوان دانشجو در نیروی هوایی ارتش در تهران آغاز کرد و مدرک لیسانس خود را در رشته مهندسی مکانیک دریافت کرد. وی پس از فارغ التحصیلی به عنوان ستوان دوم، در سمت های مختلفی مشغول به کار شد و در عین حال به دلیل صداقت، درستکاری و از همه مهمتر احترام و محبت به همکارانش، به ویژه کسانی که زیر نظر او خدمت می کردند، شهرت یافت. در سال ۱۳۳۲ ، او کارشناسی ارشد خود را در مدیریت مهندسی از دانشگاه هوایی پایگاه نیروی هوایی ماکسول، واقع در مونتگومری، آلاباما به دست آورد. او اولین ستاره خود را در سال ۱۳۴۵ به دست آورد، اما همیشه متواضع ماند و لقب "ژنرال سربازان" را به خود اختصاص داد. در سال ۱۳۵۷ به عنوان فرمانده فرماندهی لجستیک هوایی و زمینی از نیروی هوایی بازنشسته شد. وی در طول ۳۸ سال خدمت خود جوایز و نشان های نظامی متعددی دریافت کرد. در دوران بازنشستگی، طبیعت نیکوکار و مهربان او توسط همه کسانی که او را می شناختند، نه به عنوان یک افسر نظامی، بلکه روحی لطیف و مهربان شناخته و قدردانی می شد. او میراثی غنی از خدمات عمومی، سخاوت و شفقت را بجا گذاشت.
وی از معدود سپهبدانی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به دلیل اعتقادات شخصیش اعدام نشد و سال ۱۳۶۷ ایران را ترک کرد.
منابع
کتاب تاریخ نیروی هوایی ایران از پهلوی تا انقلاب
مؤلف: غلامرضا علیبابایی
ناشر: آشیان زبان: فارسی ردهبندی دیویی: 358.400955
سال چاپ: 1383 نوبت چاپ: 1 تیراژ: 1650 نسخه
شابک 10 رقمی: 9647518196
شابک 13 رقمی: 9789647518192