ماکس روبنر
ماکس روبنر | |
---|---|
زادهٔ | ۲ ژوئن ۱۸۵۴ مونیخ، پادشاهی بایرن، امپراتوری آلمان |
درگذشت | ۲۷ آوریل ۱۹۳۲ (۷۷ سال) برلین، آلمان |
ملیت | آلمانی |
محل تحصیل | دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ |
شناختهشده برای | سوختوساز |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیولوژی |
محل کار | دانشگاه ماربورگ |
استاد راهنما |
ماکس روبنر (آلمانی: Max Rubner؛ ۲ ژوئن ۱۸۵۴ – ۲۷ آوریل ۱۹۳۲) پزشک، فیزیولوژیست و متخصص بهداشت اهل آلمان بود.
وی دانشآموختهٔ دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ و مدتی دستیار آدولف فون بایر و کارل فون فویت بود. او بعدها استاد دانشگاه ماربورگ و از سال ۱۸۹۱ میلادی، جانشین روبرت کخ بهعنوان استاد رشتهٔ بهداشت دانشگاه هومبولت برلین شد.
شهرت او بهواسطهٔ پژوهشهای مهمش در زمینهٔ فرایند سوختوساز، فیزیولوژی انرژی و بهداشت است. او در سال ۱۸۷۳ «قانون ایزودینامیک کالری» را مطرح کرد. روبنر به همکاری اوتو هویبنر پژوهشهای مهمی در حوزهٔ بیوانرژتیکس در دوران نوزادی انجام داد.[۱]
ماکس روبنر در سال ۱۸۸۳ میلادی «نظریهٔ سطح» را مطرح کرد که مطابق آن، میزان سوختوساز پایه پرندگان وپستانداران جهت حفظ دمای ثابت بدن، بهطور تقریبی با میزان سطح بدن آنها در ارتباط است.[۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ Haroun RI, Rigamonti D, Tamargo RJ (December 2000). "Recurrent artery of Heubner: Otto Heubner's description of the artery and his influence on pediatrics in Germany". Journal of Neurosurgery. 93 (6): 1084–1088. doi:10.3171/jns.2000.93.6.1084. PMID 11117858.
- ↑ Eckert animal physiology by David J. Randall, Warren W. Burggren, Kathleen French, Roger Eckert
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Max Rubner». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۸ فوریه ۲۰۲۲.