ماکارف
| ماکارُف | |
|---|---|
 | |
| نوع | پیستول نیمه خودکار |
| خاستگاه |  اتحاد جماهیر شوروی |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۱۹۵۱-اکنون |
| تاریخچه تولید | |
| طراح | شوروی |
| تاریخ طراحی | ۱۹۵۱ |
| سازنده | شوروی |
| گونه‌ها | ماکارف پی‌ام، ماکارف پی‌ام‌ام |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۷۳۰ گرم |
| طول | ۱۶۱ میلی‌متر |
ماکارُف (به روسی: Пистолет Макарова) پیستول نیمه خودکاری است که پس از جنگ جهانی دوم در شوروی طراحی شد و از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۹۱ اسلحه کمری سازمانی ارتش سرخ بود. ماکارف را روس‌ها با هدف ساخت یک سلاح کوچک‌تر، ایمن‌تر و پرتوان‌تر از سلاح کمری استاندارد قبلی خود (تکارف) طراحی کردند.
ماکارف از فشنگ ۱۸×۹ م‌م (که از ابتدا برای این تفنگ ساخته شد) و سامانه عقب‌زنی گاز گلوله برای شلیک استفاده می‌کند. این اسلحه به نسبت سلاح‌های کمری دیگر ساده و کوچک و ارزان است اما معایب اصلی آن قدرت مرگباری پایین و ظرفیت کم است.
گونه بهینه‌سازی شده از این تفنگ ماکارف پی‌ام‌ام نام دارد.
قدرت گلوله آن در هنگام خروج از دهانه به ۳۰۶ ژول می‌رسد.
منابع
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ماکارف موجود است.