ماپاتومومب
ظاهر
پادتن مونوکلونال | |
---|---|
گونه | Whole antibody |
منبع | انسان |
هدف | TRAIL-receptor (death receptor 4) |
دادههای بالینی | |
کد ATC |
|
شناسهها | |
شمارهٔ سیایاس | |
کماسپایدر |
|
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C6748H10408N1800O2092S۵۲ |
جرم مولی | 151.89 kg/mol g·mol−1 |
![]() ![]() |
ماپاتومومب (انگلیسی: Mapatumumab) یک پادتن تکتیره آزمایشی انسانی است که هماکنون در دست بررسی و کارآزماییهای بالینی است تا از آن در درمان سرطان استفاده شود.[۱]
این مولکول، گیرنده مرگ ۴ یا همان TRAIL-R1 را هدف قرار میدهد که بر روی سطحِ بسیاری از سلولهای سرطانی موجود است.
پژوهشهایی جهت استفاده از این دارو در درمان سرطان پیشرفتهٔ کبد،[۲] سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک،[۲] مولتیپل میلوما،[۲] سرطان روده بزرگ و لنفوم غیر هوچکین[۳] در حالِ انجام است.
منابع
[ویرایش]- ↑ Statement On A Nonproprietary Name Adopted By The Usan Council - Mapatumumab, American Medical Association.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Human Genome Sciences reports initial results of randomized phase 2 clinical trial of HGS-ETR1 in combination with bortezomib in advanced multiple myeloma". Human Genome Sciences. September 2, 2008. Archived from the original on 28 July 2011. Retrieved 18 January 2018.
- ↑ "Human Genome Sciences reports results of phase 2 clinical trial of HGS-ETR1 in patients with advanced non-Hodgkin's lymphoma". Human Genome Sciences. December 13, 2005. Archived from the original on 15 May 2008. Retrieved 18 January 2018.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Mapatumumab». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۸.