پرش به محتوا

مانور مولر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مانور مولر
تشخیص پزشکی

مانور مولر (انگلیسی: Müller's maneuver) روشی است که در پزشکی برای تشخیص برخی از انواع وزوز گوش[۱] و سایر مشکلات پزشکی استفاده می‌شود.

پس از یک بازدم عمیق، تلاش برای انجام یک دَمِ عمیق با دهان و بینی بسته انجام می‌شود که به موجب آن فشار منفی در قفسه سینه و ریه‌ها به مقدار زیادی به زیر فشار اتمسفری افت می‌کند. این کار، نوعی مانور والسالوا معکوس است. این تکنیک برای جستجوی بخش‌های روی‌هم‌خوابیدهٔ راه‌های هوایی مانند نای و راه‌های هوایی فوقانی طراحی شده است. در این مانور، بیمار با دهان بسته و سوراخ‌های بینی بسته اقدام به استنشاق می‌کند که منجر به کلاپس (روی‌هم‌خوابیدگی) دیوارهٔ راه‌های هوایی می‌شود. از اینکار برای تشخیص علت وقفه تنفسی در خواب استفاده می‌شود. در بخش اورژانس و آی‌سی‌یوی بیمارستان‌ها از این روش ممکن است برای پایان دادن به تاکی‌کاردی فوق بطنی استفاده شود.

منابع

[ویرایش]
  1. Hofmann E, Behr R, Neumann-Haefelin T, Schwager K. "Pulsatile tinnitus: imaging and differential diagnosis". Dtsch Ärztebl Int. 110: 451–8. doi:10.3238/arztebl.2013.0451. PMC 3719451. PMID 23885280.
  • Textbook of Medical Physiology p784 - Arthur C. Guyton
  • Sleep apnea and snoring: Surgical and non-surgical therapy. M Friedman, 2009