پرش به محتوا

مارهای زهرآگین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مامبای سیاه به سرعت کارکرد زهرش شناخته شده‌است و در صورت تهدید به سرعت تهاجمی می‌شود.

مارهای زهرآگین یا مارهای سمی به گونه‌هایی از مارها گفته می‌شود که توانایی تولید زهر داشته و از آن زهر در کشتن و هضم طعمه یا دفاع از خود استفاده می‌کنند. کفچه‌ماران، گرزه‌ماران، دشنه‌ماران و برخی از قمچه‌ماران از مهم‌ترین مارهای سمی هستند. حدود یک چهارم از مجموع گونه‌های مارها سمی هستند. ماری بومی استرالیا به نام تایپان غربی دارای سمی‌ترین زهر در میان تمامی مارهای سمی است.[۱]

غلط مصطلح

[ویرایش]

اغلب گفته می شود که مارهای زهری، سمی هستند. اما سم و زهر یکسان نیستند. سموم باید بلعیده، استنشاق یا جذب شوند، در حالی که زهر باید با وسایل مکانیکی به بدن تزریق شود.

مارهای پشت‌تیغه‌ای هم سمی و هم زهری هستند چرا که این مارها وزغ های سمی را می خورند و سم آن ها جدا شده و در غدد نوکال مارها ذخیره می شود.

منابع

[ویرایش]
  1. McCartney, Jacob A.; Stevens, Nancy J.; O’Connor, Patrick M. (2014-03-19). "The Earliest Colubroid-Dominated Snake Fauna from Africa: Perspectives from the Late Oligocene Nsungwe Formation of Southwestern Tanzania". PLoS ONE. 9 (3). doi:10.1371/journal.pone.0090415. ISSN 1932-6203. PMC 3960104. PMID 24646522.

Venomous snake. (2014, June 21). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:13, July 5, 2014, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Venomous_snake&oldid=613775711