ماجراجویی
ماجراجویی تجربه‌ای مهیج و غیرمعمول است. ممکن است یک مسئولیت دلاورانه معمولاً خطرپذیر و ریسکی با یک نتیجه تضمین‌نشده باشد.[۱][۲] ماجراجویی‌ها ممکن است فعالیت‌هایی با برخی پتانسیل‌های خطرات فیزیکی باشند همچون جهانگردی، چتربازی، کوهنوردی، رودگردی یا شرکت در ورزش‌های مخاطره‌آمیز. همچنین این اصطلاح به‌طور گسترده برای اشاره به هرگونه امر جسورانه که به صورت بالقوه با خطر فیزیکی، مالی یا روانشناختی همراه باشد استفاده می‌شود همچون یک تجارت مخاطره‌آمیز، یک رابطۀ عاشقانه، یا دیگر مسئولیت‌های بزرگ در زندگی.
انگیزه
[ویرایش]
تجربه‌های ماجراجویانه انگیختگی ایجاد می‌کنند،[۳] که ممکن است به عنوان عامل منفی ترس یا عامل مثبت تچان یا جریان روان متمرکز تفسیر شود و آن‌طور که قانون یرکس دادسن می‌گوید می‌تواند آسیب‌رسان و دردناک باشد. برای برخی از مردم، ماجراجویی تبدیل به یک تعقیب و گریز بزرگ درون خود و از خود می‌شود. مطابق ماجراجویی آندره مالرو، در کتابش چگونگی زندگی آدمی (۱۹۳۳) می‌گوید:
اگر یک مرد آماده خطر کردن بر سر زندگی‌اش نباشد، جایگاه محترمش کجاست؟[نیازمند یادکرد دقیق]
به‌طور مشابه هلن کلر می‌گوید که:
زندگی یا یک ماجراجویی جسورانه است یا هیچ نیست.[۴]
فعالیت‌های ماجراجویانه در فضای آزاد به‌طور کلی با اهداف هیجان یا تفریح هستند مانند مسابقات یا سفرهای ماجراجویانه. همچنین فعالیت‌های ماجراجویانه می‌توانند باعث کسب معلومات شوند همچون کسانی که به جهانگردی می‌پردازند یا پیش‌قدم می‌شوند، برای مثال جیسون لوئیس از ماجراجویی برای کشیدن درس‌های پایایی از محدودیت‌های زندگی کردن درون محیط بسته به اردوهایی برای دانش‌آموزان استفاده می‌کند. آموزش ماجراجویی عمداً از تجربیات چالش‌برانگیز برای یادگیری استفاده می‌کند.
ماجراجویی در افسانه‌شناسی
[ویرایش]
برخی از قدیمی‌ترین و شایع‌ترین داستان‌ها در دنیا، داستان‌های ماجراجویانه‌ای همچون داستان ادیسه از هومر می‌باشند.[۵][۶][۷] افسانه‌شناس جوزف کمبل دربارهٔ ایده خود از سفر قهرمان در کتابش با نام آن قهرمان با یک‌هزار چهره(۱۹۴۹) این نظریه را شرح می‌دهد که داستان‌های حماسی افسانه‌ای از فرهنگ تا فرهنگ تنها یک الگوی اساسی را دنبال می‌کنند، آغازی با «ندای ماجراجویی» و ادامه یافته با یک سفر خطرناک و نهایتاً پیروزی.
شوالیه سرگردان فرمی از شخصیت «ماجراجوی جستجوگر» در اواخر قرون وسطی بود.
داستان ماجراجویی (Adventure novel) ویژگی‌های «شخصیت اصلی یک سفر ماجراجویانه» را مانند بسیاری از فیلم‌های محبوب ماجراجویانه، همچون جنگ ستارگان[۸] و مهاجمان صندوق گمشده[۹] به تصویر می‌کشد.
سرمایه‌گذاری ماجراجویانه
[ویرایش]سرمایه‌گذاری خطرپذیر (به انگلیسی: Venture Capital) عبارت است از تأمین سرمایه لازم برای شرکت‌ها و کسب‌وکارهای نوپا (استارت آپ) و کارآفرین که مستعد جهش و رشد ارزش و البته ریسک فراوانی است.
سرمایه دار ماجراجو
[ویرایش]کلمهٔ Venture (اقدام به کار مخاطره‌آمیز) شکل کوتاه شدهٔ Adventure (ماجراجویی) می‌باشد.
یک تجارت مخاطره‌آمیز (business venture)، پروژه‌ای تجاری است که ریسک بزرگی را متحمل می‌شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «Adventure». dictionary.com. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adventure». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ M Gomà-i-Freixanet (۲۰۰۴). «Sensation Seeking and Participation in Physical Risk Sports». On the psychobiology of personality. Elsevier. صص. ۱۸۷. شابک ۹۷۸-۰-۰۸-۰۴۴۲۰۹-۹.
- ↑ Helen Keller (۱۹۵۷). The Open Door.
- ↑ Adam Mansbach (۱۲ ژانویه ۲۰۱۰). «Odysseus Remixed». The New York Times. The New York Times.
- ↑ Richard Jenkyns (۲۲ دسامبر ۱۹۹۶). «Heroic Enterprise – (Book review: The Odyssey translated by Robert Fagles)». The New York Times. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ Zweig, P. (1974). The adventurer: The fate of adventure in the Western world, New York: Basic Books.
- ↑ Vincent Canby (۲۶ مه ۱۹۷۷). «A Trip to a Far Galaxy That's Fun and Funny». The New York Times. The New York Times.
- ↑ Vincent Canby (۱۲ ژوئن ۱۹۸۱). «Review: Raiders of the Lost Ark». The New York Times. The New York Times.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adventure». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
[ویرایش]