پرش به محتوا

لیولکا ای ال-۷

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ای ال-۷
یک دستگاه موتور توربوجت ای ال-۷ اف لیولکا در موزه هوانوردی لهستان واقع در کراکوف
نوع توربوجت
کارخانهٔ سازنده لیولکا
نخستین استفاده ۱۹۵۲
کاربری عمده در سوخو-۷
سوخو-۹
سوخو-۱۱
توپولف تو-۲۸
بریف بی.ایی-۱۰
خا-۲۰

ای ال-۷ لیولکا یک موتور توربوجت بود که توسط آرخیپ میخایلوویچ لیولکا (اوکراینی: Архип Михайлович Люлька) طراحی و توسط دفتر طراحی تحت مدیدیت او (لیولکا) تولید شد، این موتور در طی سالهای ۱۹۵۴ الی ۱۹۷۰ تولید شد.[۱]

طراحی و توسعه[ویرایش]

ای ال-۷ دارای جریان هوای مافوق صوت در مرحله اول کمپرسور بود. نمونه اولیه آن با نام تی آر-۷ با قدرت رانش ۶۵۰۰ کیلوگرم نیرو (۱۴۳۳۰ پوند برفوت، ۶۳٫۷ کیلونیوتن) در سال ۱۹۵۲ آزمایش شد. این موتور در ابتدا برای بمب افکن ایلیوشین-۵۴ در نظر گرفته شده بود. نسخه دارای پس سوز آن بانام ای ال-۷ اف در سال ۱۹۵۳ ساخته شد. در آوریل ۱۹۵۶، نمونه اولیه سوخو اس-۱، مجهز به ای ال-۷ اف، در ارتفاع ۱۸٬۰۰۰ متری (۷۰٬۹۰۰ فوت) از سرعت ۲ ماخ فراتر رفت. در نهایت از این نمونه اولیه، دو هواپیمای سوخو-۷ فیتر و سوخو-۹ فیش پات تولید شدند که به این موتور مجهز بودند.[۲] این موتور بعداً در سال ۱۹۶۰، برای جنگنده توپولف تو-۲۸ فیدلر و موشک کروز ای اس-۳ کانگرو، تطبیق داده شد. قایق پرنده جت بریف بی. ایی-۱۰ از گونه ای ال-۷ اف بدون پس سوز این موتور با تیغه‌های کمپرسور از جنس فولاد زنگ‌نزن استفاده می‌نمود.

گونه‌ها[ویرایش]

ای ال-۷
توربوجت نظامی بدون پس سوز.
ای ال-۷ اف
نسخه‌های دارای پس سوز ای ال-۷ اف، به‌طور معمول، ای ال-۷اف-۱–۱۰۰ مورد استفاده در سوخو تی-۴۹.

مشخصات (ای ال-۷ اف)[ویرایش]

Data from [نیازمند منبع]

خصوصیات کلی

  • نوع: توربوجت دارای پس سوز
  • طول: ۶٬۶۵۰ میلیمتر (۲۶۲ اینچ)
  • قطر: ۱٬۳۰۰ میلیمتر (۵۱ اینچ)
  • وزن خشک: ۲٬۰۱۰ کیلوگرم (۴٬۴۳۰ پوند)

اجزا

عملکرد

  • Maximum رانش: * قدرت نظامی ۶۷٫۱ کیلو نیوتون (۱۵٬۰۵۷ پوندنیرو)
  • با پس سوز ۹۸٫۱ کیلو نیوتون (۲۲٬۰۵۰ پوندنیرو)
  • نسبت فشار کلی: ۹٫۵:۱
  • دمای داخلی توربین: ۸۶۰ درجه سلسیوس (۱٬۵۸۰ درجه فارنهایت)
  • مصرف سوخت یژه برخاست: * ۹۵٫۰ کیلوگرم به (ساعت در کیلونیوتون) at idle معادل با(۰٫۹۴ پوند بر (ساعت در پوند نیرو))
  • قدرت نظامی ۹۸٫۹ کیلوگرم به (ساعت در کیلونیوتون) معادل با(۰٫۹۷ پوند بر (ساعت در پوند نیرو))
  • با پس سوز ۲۲۹٫۰ کیلوگرم به (ساعت در کیلونیوتون)
  • نسبت توان به وزن:

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Gunston 1989, p.100.
  2. Green, William and Gordon Swanborough. The Great Book of Fighters. St. Paul, Minnesota: MBI Publishing, 2001. شابک ‎۰−۷۶۰۳−۱۱۹۴−۳.

کتاب‌شناسی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

توسعه مرتبط

فهرست‌های مرتبط

پیوند به بیرون[ویرایش]