لیوا
ظاهر
لیوا گونهای از موسیقی بومی ناحیه جنوب ایران بهویژه هرمزگان[۱] و بوشهر است که نوعی از اجرای موسیقی محلی بندری بوده که از موسیقی عربی و آفریقایی به ویژه کرانههای زنگبار متأثر شده و به این دیار آمدهاست. در این نوع اجرای موسیقی از دهلهای بزرگ و کوچک همچون پیپه، جفه، پونکه و تویری استفاده میشود. این نوع موسیقی بیشتر در مراسم شادی و سرور اجرا شده و با آن رقص فردی و جمعی با ضرب آهنگهای خاص اجرا میگردد.[۲][۳]
لیوا را میتوان یکی از قدیمیترین انواع موسیقی در هرمزگان نامید. لیوا در اصل نام یک نوع دهل بود که به همراه ساز (مزمار) و انواع دهلهای دیگر نواخته میشد. بعدها مجموعه این مراسم، که به نوعی شادمانی و پایکوبی پس از اجرای مراسم زار است بهنام لیوا معروف شد.[۱]
جستارهای مرتبط
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «لیوا». حوزه هنری هرمزگان. بایگانیشده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۶.
- ↑ web.archive.org https://web.archive.org/web/20080203142429/http://www.arab.net/uae/ue_music.htm. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۸. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ Sebiane, Maho M. (2007). "Le statut socio-économique de la pratique musicale aux Émirats arabes unis". Chroniques yéménites. 14: 117–135. doi:10.4000/cy.1498. ISSN 1248-0568.