پرش به محتوا

لیزر تابش سطحی با کاواک عمودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لیزر تابش سطحی با کاواک عمودی یا ویسل (به انگلیسی: Vertical Cavity Surface Emitting Laser) نوعی لیزر دیودی است که نور را به صورت عمودی منتشر می‌کنند. اولین بار در سال ۱۹۶۵ میلادی توسط دانشمندی به نام ملنگالیس ساخته شد که شامل پیوند npp از InSb بود. هنگامی که این لیزر در دمای ۱۰ درجه کلوین قرار گرفت در حضور میدان مغناطیسی طول موجی در حدود ۵٫۲ میکرو متر ساطع کرد. انتشار امواج نزدیک فروسرخ (طول موج مخابراتی) در حدود ۱٫۵ میلی‌متر توسط دانشمندی ژاپنی در دانشگاه توکیو در سال ۱۹۷۹ بدست آمد. تا کنون لیزرهایی که نور را به صورت عمود بر صفحه لیزری منتشر می‌کنند پیشرفت چشمگیری داشته‌اند. این نوع لیزرها در مقایسه با لیزرهای رایج ابعاد و پهنای بسیار کوچک‌تری دارند و از بهره بالایی نیز برخوردارند.[۱][۲]

ویژگی‌های اصلی

[ویرایش]

لیزرهای معمولی تا زمان اتمام فرایند ساخت قابل آزمایش نیستند به همین دلیل در صورت هرگونه نقص و کاستی هزینه بالایی را در برخواهند داشت. در صورتی که این نوع لیزرها نه تنها قابلیت آزمایش در هر مرحله از ساخت را دارند بلکه قابلیت ساخت دو بعدی نیز دارند بدین معنا که ده‌ها هزار لیزر تابش سطحی را می‌توان بر روی سه اینچ از قالب گالیم – آرسناید ساخت. علاوه بر این آنها کیفیت باریکه بهتری ایجاد می‌کنند و از بسیاری از لیزرهای جانشین که در طول موج‌های بلندتر کار می‌کنند، آسان‌تر ساخته می‌شوند.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Extance, Andy (9 April 2018). "Faces light up over VCSEL prospects". SPIE.
  2. Bohn, Dieter (5 February 2018). "Intel made smart glasses that look normal". The Verge.
  3. SEO_INPHENIX (2021-09-24). "Introduction of VCSEL: Working Principles And Characteristics". INPHENIX (به انگلیسی). Retrieved 2023-12-21.