پرش به محتوا

لوسی شوکر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لوسی شوکر
کشور (ورزشی) بریتانیای کبیر
محل زندگیفلیت، همپشر
زادهٔ۲۸ مهٔ ۱۹۸۰ ‏(۴۴ سال)
قطر
آغاز حرفه۲۰۰۲
شیوه(های) بازیراست دست
وبگاه رسمیhttps://www.lucyshuker.com/
تک‌نفره
نتیجه‌ها446–290
عنوان‌ها۳۱
بالاترین رتبهرتبه ۵ (۲۵ مارس ۲۰۱۳)
نتایج تک‌نفرهٔ گرند اسلم
آزاد استرالیاSF ۲۰۱۳، ۲۰۱۷، ۲۰۲۲
آزاد فرانسهSF (۲۰۰۷)
ویمبلدونQF ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۲۱، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳
آزاد آمریکاQF ۲۰۱۳، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۲۰، ۲۰۲۳)
دیگر رقابت‌ها
بازی‌های پارالمپیکQF (۲۰۱۲)
دونفره
نتیجه‌ها403–221
عنوان‌ها۷۵
بالاترین رتبهNo.3 (۱۰ ژوئن ۲۰۱۳)
نتایج دونفرهٔ گرند اسلم
آزاد استرالیاF ۲۰۱۰، ۲۰۱۳، ۲۰۲۲
آزاد فرانسهSF ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۶
ویمبلدونF ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲، ۲۰۱۸، ۲۰۲۱
آزاد آمریکاSF ۲۰۱۳، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷
دیگر رقابت‌های دونفره
دونفره مسترز(۲۰۱۶)
بازی‌های پارالمپیک مدال نقره (۲۰۲۰)
جام جهانی تیمی مدال‌های نقره (۲۰۱۳, ۲۰۱۴)
مدال‌های برنز (۲۰۱۲, ۲۰۱۵, ۲۰۱۸, ۲۰۱۹)

لوسی شوکر (انگلیسی: Lucy Shuker; ۲۸ مهٔ ۱۹۸۰ ) تنیس‌باز باز ویلچر اهل بریتانیا است که در حال حاضر بالاترین رتبه زن در این ورزش در بریتانیا را دارا است.[۱] شوکر که قبلاً قهرمان ملی انفرادی و دونفره بود، نماینده بریتانیا در چهار بازی متوالی پارالمپیک بوده است، او دو بار موفق به کسب مدال برنز در دو نفره زنان و همینطور قهرمان سابق دو نفره جهان و دارنده مدال نقره جام تیمی جهان در میان تعدادی دیگر از موفقیت‌های ملی و بین‌المللی است.

در سال ۲۰۰۸، او برای اولین بار در مسابقات پارالمپیک پکن در مسابقات انفرادی و دو نفره در تنیس با ویلچر شرکت کرد.[۲]

شوکر در بازی‌های پارالمپیک لندن ۲۰۱۲ در کنار جوردن در حالی‌ تاریخ‌ساز شد و در تنیس با ویلچر در مسابقات دو نفرهبرای بریتانیا مدال برنز را کسب کردند.[۳][۴]

شوکر و ویلی مدال برنز خود را در بازی‌های پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریو دو ژانیرو حفظ کردند.[۵]

اوایل زندگی

[ویرایش]

شوکر در دوحه قطر به دنیا آمد، اما در فلیت، همپشر بزرگ شد. خانواده او بدمینتون‌باز بودند و بدمینتون را از سنین پایین شروع کرد و سپس به نمایندگی از شهرستان همپشایر در مسابقات ملی، در کنار برادرش متیو شوکر، که رتبه‌ی بالای حرفه‌ای جهانی با شماره۴۳ را در انفرادی مردان داشت، شروع کرد.[۶]

لوسی، بازیکن سابق بدمینتون شهرستان همپشایر، در سن ۲۱ سالگی در یک تصادف با موتور مجروح شد و در حالی که در واحد ستون فقرات سالزبری بود به تنیس با ویلچر معرفی شد. او در ۶ سال گذشته شماره ۱ زنان بریتانیا بوده است و در حال حاضر شماره ۲ بریتانیا است. او در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ قهرمان انفرادی ملی شد و به پنج فینال دونفره گرند اسلم زنان رسید، در ویمبلدون در سال های ۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ و اوپن استرالیا در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳. او همچنین در مسابقات آزاد فرانسه در رولان گاروس در سال ۲۰۰۷ در نیمه نهایی تک نفره زنان حضور داشت.[۷]

دوران حرفه‌ای

[ویرایش]

شوکر بازی تنیس روی ویلچر را در سال ۲۰۰۲، کمتر از ۱۲ ماه پس از تصادف موتورسیکلت که زندگی او را تغییر داد، آغاز کرد. او توسط پیتر نورفک شماره 1 پیشین شماره 1 جهان، در طول فرآیند خرید اولین ویلچر خود با این ورزش آشنا شد.

شوکر در مصاحبه‌ای گفت: «من آنجا در بیمارستان دراز کشیده بودم، مطمئن نبودم که زندگی چگونه خواهد بود.» با این حال، همانطور که زندگی در یک لحظه بی‌رحمانه تحرک او را گرفته بود، فرصت دیگری برای او فراهم شد زیرا پیتر نورفولک، قهرمان سابق تنیس انفرادی پارالمپیک، که در بیمارستان تحت دوره بازپروری بود، ملاقات کرد. شوکر گفت: «او به من یک صندلی تنیس قرض داد و سعی کند به من کمک کند تا با زندگی سازگار شوم. من اعتماد به نفس و درخشش خود را از دست داده بودم و واقعاً از تنیس بسیار سپاسگزارم که کمی شادی را به من بازگرداند.»[۸]

شوکر که در رتبه 15 جهان قرار دارد، می گوید که هنوز نمی تواند باور کند که حرفه‌اش چگونه باعث شکوفایی او شده است، زیرا در ابتدا فکر می‌کرد تنیس روی ویلچر فقط یک فعالیت اجتماعی است. او می‌گوید: «فکر کردن به این که چگونه می‌توانم زندگی را با ویلچر سازگار کنم تا آن را به سطحی که دارم برسانم، دیوانه‌کننده بود». اما او تلاش برای قهرمانی در پارالمپیک را انتخاب کرد.[۸]

در سال ۲۰۱۳، شوکر اولین تنیس‌باز بریتانیایی با ویلچر شد که در هر چهار گرند اسلم بزرگ تنیس در همان سال شرکت کرد، در همان سالی که در تنیس آزاد آمریکا در نیویورک شرکت کرد، همان سالی بود که بالاترین رتبه‌بندی تک‌نفره‌اش را با ۵ امتیاز تا به امروز کسب کرد.

در سال ۲۰۱۶، شوکر اولین قهرمانی خود در مسابقات دو نفره مسترز را با شریکش دی گروت به دست آورد.[۹]

در سال ۲۰۱۸، با شریک شدن با سابین البروک برای رسیدن به فینال دو نفره ویمبلدون، به فینال گرند اسلم بازگشت و در سال ۲۰۲۱ نیز با شریک آفریقای جنوبی، کگوتاتسو مونتجان به فینال دو نفره آزاد استرالیا رسید. در ژانویه ۲۰۱۹، شوکر و مونتجان به نیمه نهایی مسابقات دونفره با ویلچر زنان در تنیس آزاد استرالیا رسیدند، اما توسط مارجولین بویس و سابین الربروک، شکست خوردند و به مقام دوم رسیدند.

در ژوئن ۲۰۲۱، او و جردن در حالی از جمله شش تنیسور بودند که به عنوان نماینده بریتانیا در پارالمپیک ۲۰۲۰ در توکیو مسابقاتشان به تعویق افتاد.[۱۰]

شوکر در ۲۰۲۳ مدال امپراتوری بریتانیا (BEM) را برای خدمات به ورزش دریافت کرد.[۱۱]

در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴، شوکر برای پنجمین پارالمپیک انتخاب شد و در تیم بریتانیای کبیر برای مسابقات پاریس قرار گرفت.[۱۲]

موقعیت‌ها

[ویرایش]

لوسی به عنوان یکی از تأثیرگذارترین افراد دارای معلولیت بریتانیا در سال ۲۰۱۸ نامگذاری شده است، او تأثیری که می‌تواند بر نسل‌های آینده داشته باشد را تشخیص می‌دهد و در حال حاضر از موقعیت‌هایی به عنوان قهرمان ورزش مدرسه ملی LTA برای تنیس و همچنین رئیس شورای بین‌المللی تنیس‌بازان با ویلچر برخوردار است.[۱۳]

زندگی شخصی

[ویرایش]

شوکر با مدرک کارشناسی در علم و مدیریت ورزش و سلامت از دانشگاه ساری در سال ۲۰۰۱ فارغ التحصیل شد.

در سال ۲۰۱۱، او نامش به عنوان زن موفق خیریه ویتالیز قرار گرفت و این جایزه را از موسسه خیریه معلولیت ویتالیز برای قدردانی از دستاوردهای خود در دنیای ورزش معلولان دریافت کرد.[۱۴]

در ۸ نوامبر ۲۰۱۷، به شوکر دکترای افتخاری هنر از دانشگاه بورنموث اعطا شد.[۱۵]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ «Shuker reaches Sydney last eight» (به انگلیسی). ۲۰۰۷-۰۲-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  2. ↑ «Shuker hopes for Beijing medals» (به انگلیسی). ۲۰۰۸-۰۷-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  3. ↑ "Paralympics 2012: Lucy Shuker and Jordanne Whiley survive match point to win bronze". The Telegraph (به انگلیسی). 2012-09-07. Retrieved 2024-08-27.
  4. ↑ «Shuker and Whiley fight back to claim bronze - LTA». www3.lta.org.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  5. ↑ «Day six review/Day seven preview of Rio 2016 Paralympics». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۲۴.
  6. ↑ «Customworqs». BadmintonCentral (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  7. ↑ «Lucy Shuker - Tennis Foundation - LTA». www3.lta.org.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۹-۰۶.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Irwin, Pirate (2024-08-25). "Paralympian Lucy Shuker indebted to wheelchair tennis for giving her some 'joy'". The Japan Times (به انگلیسی). Retrieved 2024-09-19.
  9. ↑ «Wheelchair tennis: British trio land Doubles Masters crowns» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۶-۱۱-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  10. ↑ Tennis365 (2021-06-24). "Reigning Paralympic champion Gordon Reid named in Team GB wheelchair squad for Tokyo". Tennis365 (به انگلیسی). Retrieved 2024-08-27.
  11. ↑ «Page B35 | Supplement 64082, 17 June 2023 | London Gazette | The Gazette». www.thegazette.co.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۲۷.
  12. ↑ "ParalympicsGB | Paralympicsgb announces wheelchair tennis squad for paris 2024". ParalympicsGB (به انگلیسی). Retrieved 2024-08-27.
  13. ↑ "Lucy Shuker | Paralympic Wheelchair Tennis | Motivational Speaker | Ambassador". Lucy Shuker (به انگلیسی). Retrieved 2024-09-06.
  14. ↑ «Shuker presented with Vitalise Woman of Achievement Award». www.insidethegames.biz. ۲۰۱۱-۱۰-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۳۱.
  15. ↑ "Honorary Doctorate Lucy Shuker". www.bournemouth.ac.uk (به انگلیسی). Retrieved 2024-08-31.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوسی شوکر موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لوسی_شوکر&oldid=40360652»