لارودرمانی
 | این مقاله نیازمند منابع پزشکی بیشتری برای اثباتپذیری است و یا بیش از اندازه بر مبنای منابع اولیه نگاشته شده‌است. |  |
لارودرمانی استفاده از لاروهای مگسِ lucilia در درمان زخم‌های مزمن مثل زخم‌های افراد مبتلا به دیابت و زخم بستر است. در این روش لاروهای گونهٔ فوق را که به صورت استریل کشت داده شده‌اند روی منطقه زخم قرار می‌دهند. این لاروها بافت نکروزی (بافت مرده) را خورده و محل زخم را از عفونت و بافتهای مرده پاکسازی می‌کنند (نوعی دبریدمان). مدتها تصور می‌شد که لاروها فقط بافت مرده را می‌خورند اما در متون پزشکی جدیدتر ابتدا این تصور زیر سؤال رفت و اخیراً پژوهشی در فرانسه نشان داده که لاروها بافتهای مجاور را نیز می‌خورند که باعث گسترده‌تر شدن سطح زخم شده‌است.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Maggot therapy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ مهر ۱۳۹۲.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |