لابی اسرائیل در آمریکا
لابی اسرائیل یک ائتلاف متنوع از کسانی است که چه به طور فردی و/یا گروهی سعی در تأثیرگذاری بر سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در حمایت از اسرائیل یا سیاست‌های دولت اسرائیل دارند. این لابی متشکل از افراد و گروه‌های سکولار، مسیحی و امریکایی‌های یهودی‌تبار است. بزرگ‌ترین لابی حامی اسرائیل مسیحیان متحد برای اسرائیل است؛ کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی (آیپاک) یک سازمان پیشرو درون این لابی است که از طرف گروه‌های یهودی امریکایی سخن‌می‌گوید.
تاریخ
[ویرایش]اجزای اصلی لابی اسرائیل در ایالات متحده در 1954، شش سال پس از اعلام استقلال دولت اسرائیل، در پاسخ به بحران دیپلماسی ایالات متحده و اسرائیل که در اکتبر 1953 شروع شد، سازماندهی شد. سربازان اسرائیلی دست به تعداد زیادی قتل عام زده بودند. بیش از شصت روستای فلسطینی در قبیه در کرانه باختری رود اردن که محکومیت گسترده ای را برانگیخت. یهودیان آمریکایی در پاسخ برای دفاع از اسرائیل به شیوه های جدید بسیج شدند. کمیته صهیونیسم آمریکا برای امور عمومی (که بعداً به AIPAC تغییر نام داد) و کنفرانس روسای سازمانهای بزرگ یهودی آمریکا که در این زمان تأسیس شد.[۱]
لابی‌گری صهیونیست‌ها در ایالات متحده به تأسیس دولت اسرائیل در ۴۸-۱۹۴۷ کمک کرد. آماده‌سازی طرح تقسیم فلسطین و رأی‌دهی به آن که مقدم بر اعلامیه استقلال اسرائیل بود با جوشش حمایت یهودیان امریکا در واشنگتن مواجه شد. رئیس‌جمهور هری ترومن بعدا گفت: «واقعیات این بود که نه تنها جنبش‌های فشاری در اطراف سازمان ملل وجود داشت که شبیه آن در گذشته اصلا سابقه نداشت، بلکه کاخ سفید نیز مورد حمله دائمی بود. فکر نمی‌کنم چنین فشار و تبلیغاتی که متوجه کاخ سفید بود را در موضوعی دیگری غیر از این تجربه کرده بودم. اصرار تعدادی از رهبران افراطی صهیونیست که تحت تأثیر انگیزه‌های سیاسی بودند و اقدام به تهدید سیاسی می‌کردند مرا دلخور و ناراحت‌کرد.»[۲]
ساختار
[ویرایش]لابی اسرائیل در ایالات متحده به دو صورت رسمی و غیر رسمی وجوددارد[۳]:
لابی رسمی، سازمان‌ها و گروه‌های سازمان‌یافتهٔ یهودی و صهیونیستی هستند که در تصمیم‌گیری‌های مجلس قانون‌گذاری آمریکا و دستگاه حاکمهٔ آمریکا، به طور مستقیم، اعمال فشارمی‌کنند.
مهم‌ترین آن‌ها، کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی (آیپاک)[۳] و کنگره جهانی یهودیان است.
لابی غیررسمی به صورت مشارکت گستردهٔ یهودیان در انتخابات و حضور یهودیان در پست‌های حساس آمریکا شکل‌می‌گیرد.[۴]
فعالیت‌ها
[ویرایش]آیپک از سیاست خارجی ایالات متحده دفاع می کند که مستقیماً با حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین المللی در تضاد است و از جریان بی قید و شرط بودجه نظامی و تسلیحات ایالات متحده به دولت اسرائیل که برای حمایت از نقض حقوق بشر علیه فلسطینی ها استفاده شده است، حمایت می کند.[۵]سیاستمداران را می خرد تا از حمایت بی قید و شرط ایالات متحده از اسرائیل حمایت کنند،کمپین های انتخاباتی را برای حمایت از سیاستمداران طرفدار اسرائیل تامین می کند،سوابق وحشتناک حقوق بشر اسرائیل را انکار می کند و در منحرف کردن جنایات اسرائیل برای سرزنش فلسطینی ها تخصص دارد و هر کسی را که از دولت اسرائیل انتقاد می کند از طریق کمپین های بدنام کردن هدف قرار می دهد.[۶]
در واقع تعهد ایالات متحده به اسرائیل در درجه اول به دلیل فعالیت های "لابی اسرائیل" است.که به منظور تغییر سیاست خارجی ایالات متحده در جهت حمایت از اسرائیل انجام شده است.[۷][۸] امنیت اسرائیل یکی از عوامل تعیین کننده اصلی سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه است.[۹] لابی بانفوذ اسرائیل در ایالات متحده این ظرفیت را دارد که به طور استراتژیک اتاق های فکر همفکر خود را در نقش های تأثیرگذار قرار دهد، فشار قابل توجهی بر جامعه دانشگاهی وارد کند و با استناد به اتهامات «یهود ستیزی» به طور مؤثر انتقادات مشروع از سیاست های اسرائیل را خنثی کند.[۱۰]
همتای فرانسوی آیپاک، اتحادیه کارفرمایان و پیشه‌وران یهودی فرانسه (UPJF) نام دارد که به داشتن مواضع افراطی مشهور است.[۱۱] این اتحادیه با نفوذ خود بر سیاست فرانسه می‌کوشد منافع اسرائیل را در آن کشور و روابط خارجی آن کشور حفاظت کند.[۱۲] این اتحادیه از «کنگره یهودی آمریکا» (AJC) کمک‌های مادی دریافت‌می‌کند.[۱۱]
شدت تأثیرگذاری
[ویرایش]تأثیر گروه‌های طرفدار اسرائیل در ایالات متحده مورد توجه آکادمیک و ژورنالیستی قابل توجهی بوده‌است.
جام میر شایمر و استیون ام والت در کتاب تأثیرگذار خود لابی اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا تعدادی از گفته‌های لابی‌گرها را در مورد سرمایة سیاسی سازمان‌هایشان جمع‌آوری و نقل قول کرده‌اند. به عنوان مثال آن‌ها از رهبر سابق آیپک نقل قول کردند که گفته «این تقریباً برای هر عضوی از کنگره که مایل به انتخاب مجدد است، خودکشی سیاسی است که موضعی بگیرد که قابل تفسیر به ضدیت با دولت محافظه‌کار اسرائیل باشد».[۱۳] آن‌ها همچنین یک مقاله از مایکل مسینگ را نقل قول می‌کنند که در آن یک کارمند بی‌نام طرفدار اسرائیل می‌گوید «ما روی بیش از نیمی از کنگره -- ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر -- حساب می‌کنیم که بی‌معطلی هر چه که آیپک می‌خواهد را انجام می‌دهند.» آن‌ها همچنین گفته مقام سابق آیپک استیون روزن را نقل می‌کنند که قدرت آیپک را برای جفری گلدربرگ توضیح می‌دهد به این ترتیب که یک دستمال سفره را جلویش قرار می‌دهد و می‌گوید «در ۲۴ ساعت ما می‌توانیم امضاء هفتاد سناتور را روی این دستمال داشته‌باشیم».[۱۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «"The Edge of the Abyss": The Origins of the Israel Lobby, 1949–1954».
- ↑ George Lenczowski, American Presidents and the Middle East, (1990) p. 28, cite, Harry S. Truman, Memoirs 2, p. 158.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ نور پرتال بایگانی‌شده در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine، بازدید: ژانویه ۲۰۰۹.
- ↑ همان
- ↑ Harb, Ali. "'Reject AIPAC': US progressives join forces against pro-Israel lobby group". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-11.
- ↑ "AIPAC & Zionist Lobby Groups | Spent a total amount of: | $39,449,387 | and counting..." Bought by Zionism (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-11.
- ↑ Walt، Stephen. «The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy».
- ↑ «The Role of the Jewish Lobby Toward US Foreign Policy Making on the 2023 Israel-Palestine War (Case of AIPAC)».
- ↑ "Pro-Israel lobby in the US and the far-right Israeli government". trendsresearch.org (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-11.
- ↑ "How Israel lobby turns American politicians around its finger | Why United States backs Israel on all occasions despite international criticism". anews (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-11.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ لوموند دیپلماتیک، بازدید: ژانویه ۲۰۰۹.
- ↑ jewsagainstzionism.com بایگانی‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: ژانویه ۲۰۰۹.
- ↑ Mearsheimer, John J.; Walt, Stephen M. (2007). The Israel lobby and U.S. foreign policy (1st ed.). Toronto: Viking Canada. p. 160. ISBN 978-0-670-06725-1.
- ↑ Mearsheimer and Walt (2007), p10-11.
 | این یک مقالهٔ خرد سیاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |