پرش به محتوا

جاکومو لئوپاردی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از لئوپاردی)
جاکومو لئوپاردی
جاکومو تالدگاردو فرانچسکو دی سیلز ساوریو پیترو لئوپاردی
جاکومو تالدگاردو فرانچسکو دی سیلز ساوریو پیترو لئوپاردی
زادهجاکومو تالدگاردو فرانچسکو دی‌سالس ساویرو پیترو لئوپاردی
۲۹ ژوئن ۱۷۹۸
رکاناتی، ایالات پاپی
درگذشته۱۴ ژوئن ۱۸۳۷ (۳۸ سال)
ناپل، استان ناپل، پادشاهی دو سیسیل
پیشهنویسنده، شاعر، و فیلسوف
ملیتایتالیا
سبک نوشتاریشعر، مقاله، گفتگو
جنبش ادبیرمانتیسم، کلاسیسیسم، پسیویزم
کار(های) برجستهCanti
Operette morali
Zibaldone

جاکومو لئوپاردی (ایتالیایی: Giacomo Leopardi؛ زاده ۲۹ ژوئن ۱۷۹۸ درگذشته ۱۴ ژوئن ۱۸۳۷) یک نویسنده، شاعر، فیلسوف و محقق اهل ایتالیا بود. از وی به‌عنوان بزرگ‌ترین شاعر قرن نوزدهم ایتالیا و از نام‌دارترین نویسندگان مکتب رمانتیسیم یاد می‌شود. جهان او را یکی از بزرگ‌ترین شاعران ایتالیایی قرن نوزدهم می‌داند.[۱]

زندگی

[ویرایش]

لئوپاردی در ۲۹ ژوئن سال ۱۷۹۸ در شهر کوچک استانی رکاناتی در یک خانواده اشرافی محلی در رکاناتی در مارکه، در زمان حکومت پاپ به دنیا آمد.

او از دوران جوانی کتابخوانی مشتاق بود و عاشق گذراندن وقت در کتابخانهٔ پدرش بود. او در این دوره به زبان‌های لاتین، یونانی باستان و عبری مسلط شد و این پایه و اساسی گشت برای تبدیل شدن او به یک لغت‌شناس، دانشمندی که تاریخ و توسعه زبان‌ها را مطالعه می‌کند. او در ادامه چندین اثر کلاسیک لاتین و یونانی را ترجمه کرد.[۱]

لئوپاردی عاشق ایده‌های روشنگری شد، جنبشی فلسفی که عقل و منطق را به جای خرافات ترویج می‌کرد. او در اعتقادات خود راسخ بود و به یکی از رادیکال‌ترین متفکران زمان خود تبدیل شد.[۱]

او در ۱۴ سالگی «پمپی در مصر» (Pompeo in Egitto) را نوشت، مانیفستی در انتقاد از یکی از قدرتمندترین شخصیت‌های رم. او در سال‌های بعد آثار مختلف فلسفی و اشعار برجسته‌ای چون «رویکرد مرگ» (L'appresamento della morte)، «سرود نپتون» (Inno a Nettuno) و «خاطرات» (Le rimembranze) را نوشت.[۱]

لئوپاردی بقیه دوران حرفه‌ای خود را صرف سرودن اشعارش کرد، از جمله «ترانه‌ها» (Canti) و «دفتر آهنگ» (Canzoniere). نوشته‌های او اغلب به بررسی میهن‌پرستی، عشق نافرجام و تأملات عمیق در مورد هستی انسان می‌پردازد و او را به پیشروی اگزیستانسیالیسم تبدیل می‌کند. یکی از آخرین قطعات ادبی او «اپرت اخلاقی» یا «آثار اخلاقی کوچک» (Operette morali) بود، مجموعه ای از مقالات فلسفی شوخ‌طبعانه که به سبک کنایه‌ای نوشته شده‌است.[۱]

او به‌طور گسترده به عنوان یکی از رادیکال‌ترین و چالش برانگیزترین متفکران قرن نوزدهم در نظر گرفته می‌شود،[۲][۳] اما منتقدان ایتالیایی به‌طور معمول با هم‌عصر قدیمی‌اش، الساندرو مانزونی، علیرغم بیان «مواضع کاملاً متضاد» مقایسه می‌کنند. اگرچه او در یک شهر منزوی در ایالات محافظه‌کار پاپ زندگی می‌کرد، اما با ایده‌های اصلی روشنگری در تماس بود و از طریق تکامل ادبی خود، اثر شاعرانه‌ای قابل توجه و مشهور، مربوط به دوران رمانتیک خلق کرد. کیفیت غزلی قوی شعر لئوپاردی، او را به یک شخصیت اصلی در چشم‌انداز ادبی و فرهنگی اروپا و بین‌المللی تبدیل کرد.[۴][۵][۶]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Giacomo Leopardi's 225th Birthday". www.google.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-29.
  2. ↑ Kirsch، Adam (۲۰۱۳-۱۱-۰۹). «Giacomo Leopardi's "Zibaldone," the Least Known Masterpiece of European Literature». The New Republic. شاپا 0028-6583. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۳۱.
  3. ↑ «The Zibaldone project - Leopardi Centre». University of Birmingham (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۳۱.
  4. ↑ "giacomo leopardi un poeta, filosofo, scrittore, filologo italiano. - GIACOMO LEOPARDI Giacomo". StuDocu (به ایتالیایی). Retrieved 2022-07-31.
  5. ↑ "Giacomo Leopardi: vita e opere | Studenti.it". www.studenti.it (به ایتالیایی). Retrieved 2022-07-31.
  6. ↑ "Leopardi, Giacomo - Vita (13)". Skuola.net - Portale per Studenti: Materiali, Appunti e Notizie (به ایتالیایی). Retrieved 2022-07-31.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جاکومو لئوپاردی موجود است.


برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جاکومو_لئوپاردی&oldid=40382327»