پرش به محتوا

قهوهٔ کم کافئین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک فنجان قهوه کم کافئین در کافه‌ای در ویتنام

قهوهٔ کم کافئین (انگلیسی: Low caffeine coffee) اصطلاحی است که توسط تولیدکنندگان قهوه برای وصف قهوه‌ای استفاده می‌شود که در معرض فرآیند کافئین‌زدایی قرار نگرفته است، هر چند؛ کافئین آن به میزان قابل‌توجهی نسبت به قهوه معمولی کمتر است.

حذف کافئین می‌تواند باعث کاهش شدید طعم طبیعی دانهٔ قهوه شود. بزرگترین تولید‌کنندگان قهوه در جهان، در طول فرآیند کافئین‌زدایی، از روش‌های مختلفی برای حذف کافئین قهوه استفاده می‌کنند که اغلب از طریق دستکاری شیمایی و استفاده از برخی حلال های شیمیایی مضر مثل دی‌کلرومتان و اتیل استات است[نیازمند منبع]. یکی از روش هایی که از حلال‌ها استفاده نمی‌کند، بخارپز کردن یا خیساندن دانه‌ها در آب داغ برای مدتی مشخص است که به روش سوئیسی مشهور است[۱]

مصرف کافئین در دوزهای زیاد و به ویژه دوره‌های طولانی‌ مدت، می‌تواند منجر به شرایطی به نام کافئینیسم شود[۲][۳]. کافئینیسم معمولاً وابستگی به کافئین را با طیف وسیعی از شرایط جسمی و روحی ناخوشایند از جمله عصبی بودن، تحریک‌پذیری، اضطراب، لرزش، پرش عضلانی، هیپررفلکسی، بی‌خوابی، سردرد، آلکالوز تنفسی و تپش قلب ترکیب می‌کند[۴][۵]. علاوه بر این، از آنجا که کافئین تولید اسید معده را افزایش می‌دهد، مصرف زیاد آن در طول زمان ممکن است منجر به زخم گوارشی و التهاب مری گردد[۶].

منابع

[ویرایش]
  1. "Best Decaffeinated Coffee — The Process — Swiss Water". Swiss Water. Retrieved 4 February 2016.
  2. Mackay, DC; Rollins, JW (1989). "Caffeine and caffeinism". Journal of the Royal Naval Medical Service. 75 (2): 65–7. PMID 2607498.
  3. James, JE; Stirling, KP (1983). "Caffeine: A summary of some of the known and suspected deleterious effects of habitual use". British Journal of Addiction. 78 (3): 251–8. doi:10.1111/j.1360-0443.1983.tb02509.x. PMID 6354232.
  4. Leson CL, McGuigan MA, Bryson SM (1988). "Caffeine overdose in an adolescent male". J. Toxicol. Clin. Toxicol. 26 (5–6): 407–15. doi:10.1080/15563658809167105. PMID 3193494.
  5. "Caffeine-related disorders". Encyclopedia of Mental Disorders. Retrieved 2009-08-03.
  6. "Gastroesophageal Reflux Disease (GERD)". Cedars-Sinai. Archived from the original on January 14, 2009. Retrieved 2009-08-03.