قطعنامه ۲ شورای امنیت

قطعنامهٔ شمارهٔ ۲
(سازمان ملل متحد)
قطعنامهٔ شمارهٔ ۲; (سازمان ملل متحد)
تاریخ	۳۰ ژانویه {{{year}}}
نوبت جلسه	۵
کُد	S/RES/2 (سند)
موضوع	بحران ایران
رأی‌گیری	۱۱ موافق; بدون مخالف; بدون ممتنع
نتیجه	تصویب
اعضای شورای امنیت
اعضای دائم	جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲); فرانسه; بریتانیا; ایالات متحده آمریکا; اتحاد جماهیر شوروی;
اعضای غیر دائم	استرالیا; برزیل; مصر; مکزیک; هلند; لهستان;

قطعنامهٔ ۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۳۰ ژانویۀ ۱۹۴۶ تصویب شد، سندی بین‌المللی دربارهٔ بحران ایران است. این قطعنامه ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را به تلاش برای حل‌وفصل اختلافات مربوط حضور سربازان شوروی در خاک ایران، تشویق می‌کرد. شورای امنیت از طرفین دعوا درخواست کرد مذاکرات فی‌مابین دو طرف، پیگیری و دنبال شود. این قطعنامه طی نشست ۵اُم با ۱۱ رأی موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.^[۱]