قانون وکالت
| قانون وکالت | |
|---|---|
 | |
| مجلس شورای ملی | |
| قلمرو اجرایی | کشور شاهنشاهی ایران |
| وضع‌شده توسط | مجلس شورای ملی |
| تاریخ تصویب | ۲۵ بهمن ۱۳۱۵ |
| وضعیت: منسوخ | |
قانون وکالت قانونی است مشتمل بر پنجاه و هشت ماده که توسط مجلس شورای ملی به تصویب رسیده‌است.
ساختار
[ویرایش]این قانون در پنج فصل تدوین شده‌است:
- فصل اول: وکیل و شرایط وکالت (از ماده ۱ تا ماده ۱۶)
- فصل ذوم: تشکیلات وکلاء (از ماده ۱۷ تا ماده ۲۴)
- فصل سوم: حقوق و وظائف (از ماده ۲۵ تا ماده ۴۵)
- فصل چهارم: در تعقیب و مجازات انتظامی وکلاء (از ماده ۴۵ تا ماده ۵۵)
- فصل پنجم: مقررات مختلفه (از ماده ۵۶ تا ماده ۵۸)[۱]
پیوند به بیرون
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «مرکز پژوهشها - قانون وکالت». rc.majlis.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۷.
 | این یک مقالهٔ خرد قانون است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |