قانون اساسی لتونی

قانون اساسی لتونی (لتونیایی: Satversme)عالی‌ترین قانون کشور لتونی است. این قانون قدیمی‌ترین قانون اساسی در اروپای مرکزی و شرقی و ششمین قانون در میان قوانین فعلی می‌باشد. این قانون در ۱۵ فوریه ۱۹۹۲ توسط مجلس قانون اساسی لتونی که توسط مردم انتخاب شده بودند تصویب شد و در ۷ نوامبر ۱۹۹۲ به اجرا گذاشته شد. قانون اساسی وایمار و قانون اساسی فدرال سوئیس تاثیر عمیقی بر روی متن این سند داشتند. در این قانون اجزای اصلی حکومت از جمله پارلمان، رئیس‌جمهور، هیئت وزیران و دادگاه‌ها مشخص شده است. قانون اساسی لتونی شامل ۱۱۵ مقاله در هشت سر فصل است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Constitution of Latvia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

ن ب و قانون اساسی کشورهای اروپایی
کشورهای مستقل	جمهوری آذربایجان آلبانی آلمان آندورا اتریش ارمنستان اسپانیا استونی اسلواکی اسلوونی اوکراین ایتالیا جمهوری ایرلند ایسلند بریتانیا بلاروس بلژیک بلغارستان بوسنی و هرزگوین پرتغال ترکیه جمهوری چک دانمارک روسیه رومانی سان مارینو سوئد سوئیس صربستان فرانسه فنلاند قبرس قزاقستان کرواسی گرجستان لتونی لوکزامبورگ لهستان لیتوانی لیختن‌اشتاین مالت مجارستان مقدونیه مولداوی موناکو مونته‌نگرو نروژ هلند یونان
واحدهای سیاسی کم‌رسمیت	آبخاز اوستیای جنوبی ترنسنیستریا قبرس شمالی جمهوری آرتساخ کوزوو
متعلقات و دیگر قلمروها	آزور جزایر آلند جبل طارق جرزی سوالبارد جزایر فارو گرنزی مادیرا جزیره من یان ماین
نهاد مرتبط	اتحادیه اروپا