قانون اساسی ترکمنستان
قانون اساسی ترکمنستان برترین قانون در کشور ترکمنستان است. این قانون در همهپرسی ۱۸ مه ۱۹۹۲ به تصویب رسید.
مقدمه[ویرایش]
ما مردم ترکمنستان
براساس حق ذاتی تعیین سرنوشت خویش
خود را مسئول وضعیت کنونی و آیندۀ وطن خود میدانیم.
صادقانه به نیاکان خود اظهار میداریم در یکپارچگی، صلح و تفاهم زندگی میکنیم، از ارزشها و منافع ملی مراقبت میکنیم،
حاکمیت مردم ترکمنستان را تقویت مینماییم،
حقوق و آزادیهای شهروندان را تضمین کرده، صلح مدنی و وحدت ملی را تأمین میکنیم،
و اساس حکومت را برای مردم و دولت را بر پایۀ قانون قرار میدهیم،
بدین وسیله این قانون اساسی را به عنوان قانون بنیادین ترکمنستان تصویب میکنیم.
ساختار[ویرایش]
این قانون در هشت بخش و 142 ماده تنظیم شدهاست.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- «قانون اساسی جمهوری ترکمنستان»، قوانین اساسی فدراسیون روسیه و جمهوریهای آسیای مرکزی، ترجمهٔ الهه کولائی، تهران: دادگستر، ۱۳۷۷، شابک ۹۶۴-۶۳۵۲-۲۷-۸
پیوند به بیرون[ویرایش]
- قانون اساسی ترکمنستان بایگانیشده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
- قانون اساسی ترکمنستان در ویکی نبشته انگلیسی