فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹
.jpg) ورزشگاه بین‌المللی خلیفه در الریان، میزبان مسابقه بود. | |||||||
| رویداد | جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| بعد از وقت اضافه | |||||||
| تاریخ | ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹ | ||||||
| محل برگزاری | ورزشگاه بین‌المللی خلیفه، الریان | ||||||
| بهترین بازیکن بازی | روبرتو فیرمینو (لیورپول) | ||||||
| داور | عبدالرحمن الجاسم (قطر)[۱] | ||||||
| تماشاگران | ۴۵,۴۱۶ | ||||||
| آب‌وهوا | شب صاف ۲۰ درجه سلسیوس (۶۸ درجه فارنهایت) ٪۶۶ رطوبت | ||||||
فینال جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹ بازی نهایی جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹، یک تورنمنت بین‌المللی فوتبال باشگاهی به میزبانی قطر بود. این شانزدهمین فینال جام باشگاه‌های جهان بود، مسابقاتی که فیفا بین برندگان شش کنفدراسیون قاره‌ای و همچنین قهرمان لیگ کشور میزبان برگزار می‌کرد.[۲][۳]
فینال بین باشگاه انگلیسی لیورپول، نماینده یوفا به عنوان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، و باشگاه برزیلی فلامینگو، نماینده کونمبول به عنوان قهرمان جام لیبرتادورس برگزار شد. مسابقه در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹ در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه در الریان برگزار شد.[۴]
لیورپول پس از وقت‌های اضافه بازی را با نتیجه ۱–۰ برد تا اولین قهرمانی خود در جام باشگاه‌های جهان را به دست آورد.[۵] به عنوان برنده، لیورپول ۴ میلیون پوند جایزه نقدی دریافت کرد.[۶]
تیم‌ها
[ویرایش]| تیم | کنفدراسیون | نحوه صعود | حضور قبلی |
|---|---|---|---|
 لیورپول
|
یوفا | قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۱۹–۲۰۱۸ | ۱ (۲۰۰۵) |
 فلامینگو
|
کونمبول | قهرمان جام لیبرتادورس ۲۰۱۹ | اولین |
ورزشگاه
[ویرایش]فینال در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه در الریان قطر برگزار شد. این مکان قبلاً میزبان مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۱ از جمله فینال بود و به عنوان محل برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ انتخاب شد. در اصل، فینال (همراه با بازی دوم نیمه نهایی و مسابقه رده بندی مقام سوم) قرار بود در ورزشگاه شهر آموزش، واقع در الریان، برگزار شود.[۷] با این حال، مسابقات پس از به تعویق افتادن افتتاحیه ورزشگاه شهر آموزش به اوایل سال ۲۰۲۰ به ورزشگاه بین‌المللی خلیفه منتقل شدند.[۸]
پیش زمینه
[ویرایش]فینال، مسابقه مجدد جام بین قاره‌ای ۱۹۸۱ بود که توسط فیفا به عنوان قهرمانی باشگاهی جهان شناخته شد. فلامینگو آن مسابقه را با نتیجه ۳–۰ پیروز شد.[۹] فلامینگو از آن زمان، دیگر به فینال نرسید درحالی که لیورپول در سال‌های ۱۹۸۴ و ۲۰۰۵ در مسابقات قهرمانی جهانی شرکت کرد و هردو را به تیم‌های ایندپندینته و سائو پائولو باخت.[۱۰]
مسیر تا فینال
[ویرایش]| لیورپول
|
تیم | فلامینگو
| ||
|---|---|---|---|---|
| حریف | نتیجه | جام باشگاه‌های جهان ۲۰۱۹ | حریف | نتیجه |
 مونتری
|
۲–۱ | نیمه نهایی |  الهلال
|
۳–۱ |
لیورپول
[ویرایش]لیورپول با شکست تاتنهام هاتسپر در فینال، به عنوان قهرمان لیگ قهرمانان اروپا به جام باشگاه‌های جهان راه یافت. این باشگاه قبلاً در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های جهان ۲۰۰۵ بازی کرده بود و در فینال به سائو پائولو باخته بود.[۱۱] به دلیل حضور در مسابقات، لیورپول مجبور شد به دلیل نزدیک بودن دو بازی، تیمی متشکل از بازیکنان جوان را برای بازی در جام اتحادیه برابر استون ویلا به میدان بفرستد و تیم بزرگسالان راهی قطر شود در حالی که ذخیره‌ها در جام اتحادیه که توسط مدیر زیر ۲۳ سال، نیل کریچلی مدیریت می‌شد، بازی می‌کردند.[۱۲] در نتیجه آنها ۵–۰ شکست خوردند که سنگین‌ترین شکست تاریخ این باشگاه در این رقابت‌ها بود.[۱۳][۱۴]
لیورپول از مرحله نیمه نهایی وارد مسابقات شد و در آنجا با قهرمان آمریکای شمالی، مونتری مکزیک روبرو شد. قرمزها در دقیقه ۱۲ با ضربه نبی کیتا که پاس محمد صلاح را در سمت راست محوطه جریمه دریافت کرد، پیش افتادند. مونتری دو دقیقه بعد با روگلیو فونز موری، که یک ریباند از ضربه والی از خسوس گایاردو که توسط آلیسون دفع شد، به تساوی رسید. لیورپول چندین موقعیت برای برتری دوباره داشت و بعد از نیمه اول به ترکیب جدیدی روی آورد، اما نتوانست گلزنی کند و خود را در ضد حملات باز گذاشت. روبرتو فیرمینو، بازیکن تعویضی، گل پیروزی لیورپول را در اولین دقیقه وقت‌های تلف شده با ضربه زدن روی پاس ترنت الکساندر-آرنولد در محوطه شش قدم به ثمر رساند.[۱۵][۱۶]
فلامینگو
[ویرایش]فلامینگو با شکست ریور پلاته با دو گل دقایق پایانی گابریل باربوسا در فینال که یک ماه قبل از جام باشگاه‌های جهان برگزار شد، به عنوان قهرمان جام لیبرتادورس به جام باشگاه‌های جهان راه یافت.[۱۷]
فلامینگو از مرحله نیمه نهایی وارد مسابقات شد و در آنجا مقابل الهلال عربستان سعودی، قهرمان لیگ قهرمانان آسیا وارد میدان شد. فلامینگو بد شروع کرد و تقریباً در دقیقه ۱۶ پس از یک ریباند بزرگ، دیگو آلوس در آستانه واگذاری دروازه به بافتیمبی گومیس بود. دو دقیقه بعد، محمد البریک در محوطه جریمه به سالم الدوسری پاس داد و او گل ابتدایی را به ثمر رساند. فلامینگو در نیمه اول کار چندانی برای ایجاد موقعیت‌های خوب انجام نداد اما در نیمه دوم با وضعیت متفاوت و خط دفاعی بالاتر برگشت. در عرض سه دقیقه، مثلث تهاجمی فلامینگو نتیجه را به تساوی کشاند: گابریل باربوسا، برونو هنریکه را در محوطه جریمه صاحب موقعیت کرد و او توپ را به سمت ژورژین د آراسکائتا فرستاد تا گل تساوی را به ثمر برساند. دیگو به جای ژرسون وارد زمین شد و در دقیقه ۷۸ بازی را آغاز کرد که منجر به ارسال رافینیا به برونو هنریکه با ضربه سر شد. سه دقیقه بعد، دیگو، برونو هنریکه را در محوطه جریمه پیدا کرد که ارسال او توسط علی البلیهی برای یک گل به خودی دفع شد. لحظاتی بعد، آندره کاریو از الهلال پس از ضربه زدن به د آراسکائتا از بازی اخراج شد. فلامینگو بازی را ۳–۱ برد و به فینال راه یافت.[۱۸]
مسابقه
[ویرایش]خلاصه
[ویرایش]فیرمینو تقریباً در دقیقه اول بازی برای لیورپول گلزنی کرد، زیرا توپ از کنار خط دفاعی به سمت او فرستاده شد اما ضربه او به سمت بالا رفت. اندکی بعد، جوردن هندرسون و ترنت الکساندر-آرنولد از لیورپول هم شوت‌زنی کردند که ثمری نداشت. فلامینگو پس از شروعی دشوار، توپ و میدان را در اختیار داشت و نزدیک به شصت درصد مالکیت توپ را در این نیمه حفظ کرد.[۱۹] در سمت دیگر، برونو هنریکه چندین موقعیت گل داشت، هرچند هیچ کدام دروازه لیورپول را تهدید نکرد.[۲۰]
دو دقیقه بعد از نیمه دوم، فیرمینو نزدیک بود دوباره به گل برسد و این بار ضربه‌اش به درون تیرک دروازه چپ برخورد کرد.[۲۱] در دقیقه ۵۳ باربوسا، بازیکن فلامینگو شوت بلندی زد و بعداً با ضربه‌ای از داخل محوطه ۱۸ قدم، آلیسون را مجبور به شیرجه کرد. در دقیقه ۷۳ الکس اکسلید-چمبرلین مصدوم شد و به جای آدام لالانا از زمین خارج شد. فلامینگو به جای ژورژین د آراسکائتا و اورتون ریبیرو، ویتینیو و دیگو را وارد زمین کرد. در دقیقه ۸۳، لیورپول اولین ضربه خطرناک خود را به سمت دروازه انجام داد: ضربه هندرسون توسط محمد صلاح که توسط دیگو آلوس از چارچوب خارج شد. لحظاتی پس از پایان وقت‌های تلف شده، لیورپول پس از اینکه رافینیا پای سادیو مانه را آزادانه روی دروازه در لبه محوطه جریمه کوبید، صاحب یک ضربه پنالتی شد. تصمیم به بررسی ویدئویی گرفته شد، جایی که به نظر می‌رسید خطا در خارج از محوطه جریمه رخ داده و منجر به یک ضربه آزاد می‌شود، اما خطا به طور کامل حذف شد و بازی با فلامینگو از سر گرفته شد.[۲۲] وقت قانونی در حالی به پایان رسید که بازی همچنان بدون گل به پایان رسید.
در دقیقه ۹۹ لیورپول گل برتری را به ثمر رساند. هندرسون یک توپ بلند به جلو به مانه داد که رودریگو کایو نتوانست آن را دفع کند. تک به تک با رافینیا، مانه با فیرمینو در سمت چپ بازی کرد که ابتدا کمی مردد بود اما سپس به دیگو آلوس گلزنی کرد. برای لیورپول، جیمز میلنر به جای نابی کیتا وارد زمین شد و برای فلامینگو لینکلن به جای هافبک ژرسون وارد زمین شد.[۲۳] در وقت دوم وقت‌های اضافه، فلامینگو در دقیقه ۱۱۹ یک موقعیت خطرناک برای گل تساوی پیدا کرد، زمانی که یک پاس عرضی ویتینو از روی مدافع به او برگشت و او لینکلن را که ضربه او از ده قدمی بیرون رفت را انتخاب کرد.[۲۳] دقایقی بعد بازی به پایان رسید و لیورپول با نتیجه ۱–۰ پیروز شد.[۲۴]
جزئیات
[ویرایش]| ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹ ۲۰:۳۰ (یوتی‌سی ۳:۰۰+) |
لیورپول
|
۱–۰ (و.ا.) | فلامینگو
|
ورزشگاه بین‌المللی خلیفه، الریان تماشاگران: ۴۵٬۴۱۶ داور: عبدالرحمن الجاسم (قطر) |
فیرمینو  ۹۹'
|
گزارش | |||
        لیورپول[۲۵]
|
    فلامینگو[۲۵]
|
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بهترین بازیکن بازی:
روبرتو فیرمینو (لیورپول) کمک داوران: طالب المری (قطر) سعود المقالح (قطر) داور چهارم: کمک داور ذخیره: مقران غوراری (الجزایر) کمک داور ویدئویی: خوان مارتینث مونوئرا (اسپانیا) کمک داور کمک داور ویدئویی: استبان اوستویچ (اروگوئه) کایلی اتکینز (ایالات متحده آمریکا) |
قوانین مسابقه[۲۶]
|
آمار
[ویرایش]| آمار | لیورپول | فلامینگو |
|---|---|---|
| گل | ۱ | ۰ |
| شوت | ۱۸ | ۱۴ |
| شوت در چارچوب | ۶ | ۲ |
| سیو | ۲ | ۵ |
| مالکیت توپ | ٪۴۸ | ٪۵۲ |
| ضربه کرنر | ۵ | ۷ |
| خطا | ۲۲ | ۱۶ |
| آفساید | ۳ | ۶ |
| کارت زرد | ۴ | ۲ |
| کارت قرمز | ۰ | ۰ |
بعد از مسابقه
[ویرایش]با این پیروزی، لیورپول اولین قهرمانی خود در جام باشگاه‌های جهان را به دست آورد و به دومین باشگاه انگلیسی تبدیل شد که پس از منچستر یونایتد در سال ۲۰۰۸ قهرمان این رقابت‌ها می‌شود.[۲۴] روبرتو فیرمینو از لیورپول جایزه بهترین بازیکن مسابقه را دریافت کرد،[۲] در حالی که هم تیمی او، محمد صلاح توپ طلا را توسط گروه مطالعات فنی فیفا دریافت کرد که به طور مشترک با جایزه بهترین بازیکن مسابقات علی‌بابا کلود اعطا شد. برونو هنریکه از فلامنگو برنده جایزه توپ نقره ای مسابقات شد.[۲۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Start list – Final – Liverpool FC v CR Flamengo" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 21 December 2019. Retrieved 21 December 2019.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ https://digitalhub.fifa.com/m/26c3eacca0b2750f/original/ynmqgvq64zq9tsdp1taq-pdf.pdf
- ↑ «FIFA Club World Cup Qatar 2019™ - Matches - Liverpool FC - CR Flamengo - FIFA.com». web.archive.org. ۲۰۱۹-۱۲-۲۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ "FIFA Club World Cup Qatar 2019 Match Schedule" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 30 September 2019. Retrieved 30 September 2019.
- ↑ "Firmino writes Liverpool into Club World Cup history". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-30.[پیوند مرده]
- ↑ «Why you should watch Liverpool in the Club World Cup final on the BBC» (به انگلیسی). BBC Sport. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ «FIFA Club World Cup 2019 - News - Education City Stadium to host FIFA Club World Cup Qatar 2019™ final - FIFA.com». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۹-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ "New FIFA Club World Cup™ champions to be crowned at Khalifa International Stadium". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-30.[پیوند مرده]
- ↑ Law، Joshua (۲۰۱۹-۱۲-۱۵). «Flamengo 3-0 Liverpool: the day Zico 'ran rings around the English'» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ Fifield، Dominic (۲۰۰۵-۱۲-۱۹). «Benítez makes beeline for Blatter after night of frustration» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ UEFA.com (2019-12-21). "Club World Cup: Firmino wins final for Liverpool". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-30.
- ↑ «Liverpool to play 'youthful' team in Carabao Cup with senior stars set travel to Qatar». talkSPORT (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۱-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ Percy، John؛ Goodwill، Jake (۲۰۱۹-۱۲-۱۷). «Aston Villa hammer five past youngest-ever Liverpool side to progress to Carabao Cup semi-finals» (به انگلیسی). The Telegraph. شاپا 0307-1235. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ «Villa overwhelm Liverpool's youngest-ever team» (به انگلیسی). BBC Sport. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ Hunter، Andy (۲۰۱۹-۱۲-۱۸). «Firmino's injury-time winner sends Liverpool into Club World Cup final» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ «Firmino winner sends Liverpool into final» (به انگلیسی). BBC Sport. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ "Gabigol brace clinches Libertadores for Flamengo". www.fifa.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-30.[پیوند مرده]
- ↑ «Jogo Flamengo 3 x 1 Al Hilal melhores momentos - Mundial de Clubes, Semifinal - tempo real». ge (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ «Jogo Liverpool 1 x 0 Flamengo melhores momentos - Mundial de Clubes, Final - tempo real». ge (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ Burnton، Simon (۲۰۱۹-۱۲-۲۱). «Liverpool 1-0 Flamengo: Club World Cup final 2019 – as it happened!» (به انگلیسی). the Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ Burnton، Simon (۲۰۱۹-۱۲-۲۱). «Liverpool 1-0 Flamengo: Club World Cup final 2019 – as it happened!» (به انگلیسی). the Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ «Jogo Liverpool 1 x 0 Flamengo melhores momentos - Mundial de Clubes, Final - tempo real». ge (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Burnton، Simon (۲۰۱۹-۱۲-۲۱). «Liverpool 1-0 Flamengo: Club World Cup final 2019 – as it happened!» (به انگلیسی). the Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ «Liverpool clinch first Club World Cup» (به انگلیسی). BBC Sport. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۳۰.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "Tactical Line-up – Final – Liverpool FC v CR Flamengo" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 21 December 2019. Retrieved 21 December 2019.
- ↑ "FIFA Club World Cup Qatar 2019 Regulations" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 2019. Retrieved 17 December 2019.
- ↑ "Salah headlines Qatar 2019 award winners". www.fifa.com (به انگلیسی). Archived from the original on 25 March 2022. Retrieved 2023-05-30.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| |
| مسابقات |
|
| فینال‌ها | |
| بازیکنان | |
| صلاحیت | |
| آمار | |
