پرش به محتوا

فیزیولوژی عصبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فیزیولوژی عصبی[۱][۲][۳][۴] یا نوروفیزیولوژی (از یونانی νεῦρον، نورون، «عصب»؛ φύσις، فیزیس، "طبیعت، مبداً و -ولوژی ،logia، «دانش» تشکیل شده‌است) شاخه‌ای از فیزیولوژی و علوم اعصاب است که به مطالعه عملکرد سیستم عصبی ابزارهای اصلی تحقیقات بنیادی عصبی شامل ضبط‌های الکتروفیزیولوژیکی مانند گیره وصله، گیره ولتاژ، ضبط تک واحدی خارج سلول و ضبط پتانسیل‌های محلی محلی و همچنین برخی از روش‌های تصویربرداری کلسیم، نوری و زیست‌شناسی مولکولی است.[۵][۶]

نوروفیزیولوژی مربوط به الکتروفیزیولوژی، نوروآناتومی، نوروشیمی، بیوفیزیک و علوم اعصاب ریاضی است. همچنین در نوروفیزیولوژی بالینی و علوم اعصاب بالینی کاربردهای پزشکی دارد.

تاریخچه

[ویرایش]

تاریخ نوروفیزیولوژی به قرن‌ها پیش بازمی‌گردد و از ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد، مورد بحث و مطالعه بوده‌است.[۷]

سال‌ها پیش از میلاد مسیح، بیشتر مطالعات مربوط به آرامبخش‌های طبیعی مختلف مانند گیاهان الکل و خشخاش بود. در سال 1700 قبل از میلاد، پاپیروس جراحی ادوین اسمیت نوشته شد. این پاپیروس در درک چگونگی درک مصریان باستان از سیستم عصبی بسیار مهم بود. این پاپیروس به بررسی موارد مختلف در مورد آسیب دیدگی به قسمت‌های مختلف بدن، مهم‌ترین آن‌ها سر، پرداخت. با شروع حدود ۴۶۰ سال قبل از میلاد، بقراط شروع به مطالعه صرع کرد و این نظریه را تئوری کرد که منشأ آن در مغز است. بقراط همچنین تئوری کرد که مغز درگیر احساس است و در جایی است که از هوش به دست آمده‌است. بقراط و همچنین اکثر یونانیان باستان معتقد بودند که آرامش و محیط بدون استرس برای کمک به درمان اختلالات عصبی بسیار مهم است. در سال 280 قبل از میلاد ، ارسیستراتوس از خیوس تئوری زد که در پردازش دهلیزی مغز شکافاتی وجود دارد، و همچنین از مشاهده نتیجه می‌گیرد که احساس در آنجا واقع شده‌است.

در سال ۱۷۷ گالن نظریه‌پردازی کرد که اندیشه انسان در مغز رخ داده‌است، بر خلاف قلب همان‌طور که ارسطو نظریه کرده‌است. شکاف نوری، که برای سیستم بینایی بسیار مهم است، توسط مارینوس در حدود ۱۰۰ درجه سانتی گراد کشف شد. حدود ۱۰۰۰، الزهراوی، ساکن ایبریا، شروع به نوشتن در مورد روش‌های مختلف جراحی برای اختلالات عصبی کرد. در سال ۱۲۱۶، اولین کتاب درسی آناتومی در اروپا، که شامل توضیحی از مغز بود، توسط موندینو دی لوزی نگاشته شد. در سال ۱۴۰۲، بیمارستان مریم بیمارستان بیت لحم (که بعداً به عنوان بدلم در انگلیس شناخته شد) اولین بیمارستان بود که به‌طور انحصاری برای بیماران روانی استفاده می‌شد.

منابع

[ویرایش]
  1. Reference، Journals. «فصلنامه فیزیولوژی عصبی روان‌شناسی». JREF.ir مجلات علمی پژوهشی. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۰-۱۷.
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲.
  3. https://shefayekhatam.ir/article-1-727-fa.html
  4. «مصاحبه دکتری گرایش فیزیولوژی عصبی – عضلانی». دانشگاه شهید بهشتی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۰۲.
  5. Luhmann HJ (2013). "Neurophysiology". Encyclopedia of Sciences and Religions. Encyclopedia of Sciences and Religions. pp. 1497–1500. doi:10.1007/978-1-4020-8265-8_779. ISBN 978-1-4020-8264-1.
  6. Teyler, T. J. (2001-01-01), "In Vitro Neurophysiology", in Smelser, Neil J.; Baltes, Paul B. (eds.), International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (به انگلیسی), Oxford: Pergamon, pp. 7251–7254, ISBN 978-0-08-043076-8, retrieved 2022-04-03
  7. Tubbs RS, Loukas M, Shoja MM, Mortazavi MM, Cohen-Gadol AA (July 2011). "Félix Vicq d'Azyr (1746-1794): early founder of neuroanatomy and royal French physician". Childs Nerv Syst. 27 (7): 1031–4. doi:10.1007/s00381-011-1424-y. PMID 21445631.