فورته‌پیانو
فورته‌پیانو (ایتالیایی: Fortepiano؛ [ˌfɔrteˈpja:no]) که گاهی به آن پیانوفورته[۱] هم می‌گویند، نوعی پیانوی ابتدایی و ساده بود که در گذشته رواج داشت. در واقع فورته‌پیانو به هرگونه پیانویی گفته می‌شود که از زمان اختراع آن توسط بارتولومئو کریستافوری در سال ۱۶۹۸ تا اوایل قرن نوزدهم مورد استفاده بود.[۲][۳] امروزه مقصود از فورته‌پیانو، پیانوهایی هستند که از اواسط قرن هجدهم تا اوایل قرن نوزدهم نواخته می‌شد و برخی نام‌آوران موسیقی دوره کلاسیک همچون یوزف هایدن، ولفگانگ آمادئوس موتسارت و لودویگ فان بتهوون آثار پیانویی خود را برای آن نوشتند. از همان دوران بتهوون، فورته‌پیانو یک دوره تدریجی و ثابت تکامل را تجربه کرد که در اواخر قرن نوزدهم با تولید و ساخت شکل مدرن امروزی خود یعنی پیانو انجامید. پس از آن فورته‌پیانو کم‌کم منسوخ شد و برای چندین دهه از صحنه موسیقی غایب بود. در قرن بیستم، فورته‌پیانو پس از افزایش علاقه هنرمندان و موسیقی‌دانان به «اجرای آگاهانه تاریخی» دوباره مورد توجه قرار گرفت. فورته‌پیانوها امروزه در کارگاه‌های تخصصی به همین منظور ساخته می‌شوند.
گسترهٔ صوتی فورته‌پیانو هنگام اختراع آن در حدود ۴ اکتاو بود و کم‌کم افزایش یافت. ولفگانگ آمادئوس موتسارت آثار پیانویی‌اش را برای فورته‌پیانوهای ۵ اکتاوی می‌نوشت و آخرین آثار پیانویی لودویگ فان بتهوون برای فورته‌پیانوی ۶٫۵ اکتاوی نوشته شده‌است. (جهت مقایسه، گسترهٔ صوتی بسیاری از پیانوهای امروزی ⅓۷ اکتاو است).
منابع
[ویرایش]- ↑ e.g. in Austen, Pride and Prejudice, Ch. 8.
- ↑ "Italian piano maker sees craft threatened with extinction". france24.com. Agence France-Presse. 14 April 2021. Retrieved 5 February 2022.
- ↑ "Fortepiano". Philharmonia Baroque Orchestra & Chorale (به انگلیسی). Retrieved 2020-06-25.
- Good, Edwin M. (1982) Giraffes, black dragons, and other pianos: a technological history from Cristofori to the modern concert grand, Stanford, Calif. : Stanford University Press.
- Kennedy, Michael (1996). "Piano". The Concise Oxford Dictionary of Music (Fourth ed.). Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 9780198608844.
- Marshall, Robert (2003) 18th Century Piano Music, Routledge.
- Pollens, Stewart (1995) The Early Pianoforte. Cambridge: Cambridge University Press.
- Ripin, Edwin M. (1986) "Piano", 1986 Encyclopædia Britannica
- Ripin, Edwin M. (2001). "Fortepiano (i)". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, ed. S. Sadie and J. Tyrrell. London: Macmillan. Also in Grove Music Online, ed. L. Macy (Accessed 19 June 2008), (subscription access) بایگانی‌شده در ۱۶ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
- Ripin, Edwin M., Stewart Pollens, Philip R. Belt, Maribel Meisel, Alfons Huber, Michael Cole, Gert Hecher, Beryl Kenyon De Pascual, Cynthia Adams Hoover, Cyril Ehrlich, And Edwin M. Good (2001). "Pianoforte I: History of the Instrument". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, ed. S. Sadie and J. Tyrrell. London: Macmillan. Also in Grove Music Online, ed. L. Macy (Accessed 19 June 2008), (subscription access) بایگانی‌شده در ۱۶ مه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد سازهای موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |