پرش به محتوا

فهرست پاپ‌های از نظر جنسی فعال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این صفحه فهرست پاپ‌های از نظر جنسی فعال است. در کلیسای کاتولیک آمیزش جنسی در دوره پاپ بودن گناهی بزرگ شمرده می‌شود.

پاپ‌های متأهل

[ویرایش]
نام دوره رابطه فرزندان یادداشت
پطرس – به مادرزنش در انجیل در آیات Matthew 8:14–15, Luke 4:38, Mark 1:29–31 اشاره شده‌است که مادرزنش در خانه وی کفرناحوم توسط عیسی شفا یافته‌است.[۱] بله[۲] در منابع متاخر ذکر شده‌است که وی یک دختر داشت ولی این موضوع نامحتمل است[۳][۴]
هورمیسداس (۵۱۴–۵۲۳) قبل از کشیش شدن ازدواج کرد و همسرش فوت کرد بله پدر سیلوریوس.[۵]
آدریان دوم (۸۶۷–۸۷۲) قبل از کشیش شدن ازدواج کرد[۶] همسرش زمانی که آدریان پاپ شد زنده بود. بله (یک دختر) همسر و دخترش تا زمانی که کشته شدند با وی زندگی کردند.[۷]
ژان هفدهم (۱۰۰۳) قبل از پاپ شدن ازدواج کرد بله (سه پسر) همگی کشیش شدند.[۸]
کلمنت چهارم (۱۲۶۵–۱۲۶۸) قبل از کشیش شدن ازدواج کرد بله (دو دختر) هر دو راهبه شدند[۹]
هونوریوس چهارم (۱۲۸۵–۱۲۸۷) قبل از کشیش شدن ازدواج کرد و همسرش فوت کرد بله حداقل دو پسر[۱۰]

قبل از کشیش شدن دارای فرزند نامشروع بودند

[ویرایش]
نام دوره رابطه فرزندان یادداشت
پیوس دوم (۱۴۵۸–۱۴۶۴) مجرد بله حداقل دو فرزند نامشروع داشت.[۱۱]
اینوسنت هشتم (۱۴۸۴–۱۴۹۲) مجرد بله دو فرزند نامشروع قبل از کشیش شدن داشت[۱۲]
کلمنت هفتم (1523–1534) مجرد بله قبل از کشیش شدن یک فرزند نامشروع داشت که دوک فلورانس شد[۱۳]

بعد از کشیش شدن دارای فرزند نامشروع شدند

[ویرایش]
نام دوره رابطه فرزندان یادداشت
ژولیوس دوم (۱۵۰۳–۱۵۱۳) مجرد بله سه دختر نامشروع داشت.[۱۴] وی همچنین به «لواط‌کار» بودن نیز متهم شده‌است.[۱۵]
پل سوم (۱۵۳۴–۱۵۴۹) مجرد بله سه پسر و یک دختر نامشروع داشت[۱۶][۱۷]
گریگوری سیزدهم (۱۵۷۲–۱۵۸۵) مجرد بله یک فرزند نامشروع داشت که حاکم قلعه سنت آنجلو، و حاکم فرمو شد.[۱۸][۱۹]
لئون دوازدهم (۱۸۲۳–۱۸۲۹) مجرد بله احتمالاً سه فرزند نامشروع داشت.[۲۰]

پاپ‌هایی که در دوره پاپی فعالیت جنسی داشتند

[ویرایش]
نام دوره رابطه فرزندان یادداشت
سرگیوس سوم (۹۰۴–۹۱۱) مجرد بله احتمالاً پدر ژان یازدهم بوده.[۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵] اگرچه این موضوع مورد اختلاف است.[۲۶]
ژان دهم (۹۱۴–۹۲۸) مجرد خیر با یک زن و دختر آن زن رابطه داشت.[۲۷][۲۸]
ژان دوازدهم (۹۵۵–۹۶۳) مجرد خیر به زنای محصنه و زنا با محارم متهم شده‌است.[۲۹][۳۰] وی «مجموعه‌ای از زنان» داشت که علیه وی شهادت داند. بعضی منابع نوشته‌اند که وی بعد از فلج شدن در هنگام آمیزش جنسی مرده‌است[۲۹] و برخی دیگر می‌گویند وی در هنگام آمیزش جنسی توسط شوهر زن کشته شده‌است.[۳۱][۳۲][۳۳][۳۴]
بندیکت نهم (۱۰۳۲– در ۱۰۴۴ پاپ شد، دوباره در ۱۰۴۵ و در نهایت ۱۰۴۷–۱۰۴۸). مجرد خیر به داشتن روابط بسیار زیاد متهم شده‌است[۳۵][۳۶] پاپ ویکتور سوم به «تجاوزها و دیگران کارهای ناگفتنی» وی اشاره می‌کند[۳۷] زندگی وی پیتر دامیان را برآن داشت که قوانین سخت‌گیرانه‌ای علیه آمیزش جنسی نامعمول و مخصوصاً همجنس‌گرایی بنویسد. وی معتقد بود بندکیت نهم علاقه فراوان به لواط و سکس گروهی داشت.[۳۸] در مه ۱۰۴۵ از پاپی استعفا داد تا ازدواج کند.[۳۹]
پل دوم (۱۴۶۴–۱۴۷۱) مجرد خیر تصور می‌رفت که به خاطر سوءهاضمه ناشی از خوردن خربزه مرده باشد[۴۰][۴۱]ولی احتمالاً به خاطر و در هنگام «لواط» با یک شوالیه جوان مرده‌است.[۴۲][۴۳][۴۴]
سیکتوس چهارم (۱۴۷۱–۱۴۸۴) مجرد خیر وی علاقه فراوانی به پسران و «لواط» داشت به حدی که به خاطر زیبایی یا خدمت جنسی به وی، آنها را برای کاردینال شدن نامزد می‌کرد.[۴۵][۴۶][۴۷]
الکساندر ششم (۱۴۹۲–۱۵۰۳) مجرد بله مدت زیادی با ونوتزا دی کاتانی رابطه داشت اگرچه قبل از پاپ شدن و در دوره کشیشی بود؛ و چند فرزند از وی نیز داشت چزاره بورجیا، Giovanni Borgia, گوفردو بورجا، و لوکرتزیا بورجیا. بعدتر با جولیا فرنزی خواهر پل سوم رابطه داشت و زمانی که الکساندر در ۶۰ سالگی در حال استعفا از پاپی بود فرزندش از وی را به دنیا آورد.[۴۸]وی احتمالاً هفت تا ده فرزند نامشروع داشت که برای به قدرت رسیدن آنان از هیچ کاری فروگذار نکرد.[۴۹]به حدی که یکی از فرزندانش را کاردینال کرد.
لئون دهم (۱۵۱۳–۱۵۲۱) مجرد خیر بعد از مرگش به همجنس‌گرایی متهم شد[۵۰]
ژولیوس سوم (۱۵۵۰–۱۵۵۵) مجرد خیر با یک کاردینال مرد مدت زیادی رابطه داشت که به رسوایی انجامید[۵۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Cited by Eusebius, Church History, III, 30. Full text at Clement of Alexandria, Stromata VII, 11.
  2. ↑ Clement of Alexandria wrote: "For Peter and Philip begat children" in "Clements, Stromata (book VII) / Eusebius, Church History (Book III)". Newadvent.org. Retrieved 2012-11-28.
  3. ↑
    Herbermann, Charles, ed. (1913). "St. Petronilla" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
    .
  4. ↑ "St. Peter's – Altar of St Petronilla". Saintpetersbasilica.org. Retrieved 2011-10-18.
  5. ↑
    Kirsch, Johann Peter (1910). "Pope St. Hormisdas" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 7. New York: Robert Appleton Company.
  6. ↑
    Loughlin, James Francis (1907). "Pope Adrian II" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 1. New York: Robert Appleton Company.
  7. ↑ by Eleutherius, brother of Anastasius Bibliothecarius, the Church's chief librarian.Dopierała, K. (1996). Księga Papieży. Poznań: Pallotinum. p. 106.
  8. ↑ *
    Kirsch, Johann Peter (1910). "Pope John XVII (XVIII)" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company.
  9. ↑
    Loughlin, James Francis (1908). "Pope Clement IV" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 4. New York: Robert Appleton Company.
  10. ↑ "The Cardinals of the Holy Roman Church: Cardinal Giacomo Savelli". Fiu.edu. Retrieved 2011-10-18.[منبع خودمنتشرشده]
  11. ↑
    Weber, Nicholas Aloysius (1911). "Pope Pius II" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 12. New York: Robert Appleton Company.
  12. ↑
    Weber, Nicholas Aloysius (1910). "Pope Innocent VIII" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company.
  13. ↑ George L. Williams, Papal Genealogy: The Families And Descendants Of The Popes, page 74: "Clement now made Alessandro de Medici "his illegitimate son by a Nubian slave" into the first duke of Florence" , McFarland & Company, 1998, شابک ‎۰−۷۸۶۴−۲۰۷۱−۵
  14. ↑
    Ott, Michael (1910). "Pope Julius II" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company.
  15. ↑ Louis Crompton, Homosexuality and Civilization, page 278 (Harvard University Press, 2006) شابک ‎۹۷۸−۰−۶۷۴−۰۱۱۹۷−۷
  16. ↑ Jean de Pins, Letters and Letter Fragments, page 292, footnote 5 (Libraire Droze S.A. , 2007) شابک ‎۹۷۸−۲−۶۰۰−۰۱۱۰۱−۳
  17. ↑ Katherine McIver, Women, Art, And Architecture in Northern Italy, 1520–1580: Negotiating Power, page 26 (Ashgate Publishing Ltd, 2006) شابک ‎۰−۷۵۴۶−۵۴۱۱−۷
  18. ↑
    Ott, Michael (1910). "Pope Gregory XIII" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 7. New York: Robert Appleton Company.
  19. ↑ "The Cardinals of the Holy Roman Church: Ugo Boncompagni". Fiu.edu. 2007-12-03. Retrieved 2011-10-18.
  20. ↑ Letters from Rome in: The New Monthly Magazine and Literary Journal, Tom 11, pp. 468–471.
  21. ↑
    Mann, Horace Kinder (1912). "Pope Sergius III" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 13. New York: Robert Appleton Company.
  22. ↑ Brook, Lindsay. Popes and pornocrats: Rome in the Early Middle Ages (PDF). Archived from the original (PDF) on 2008-04-13.
  23. ↑ Liber Pontificalis (first ed. , 500s; it has papal biographies up to Pius II, d. 1464)
  24. ↑ Reverend Horace K. Mann, The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Volumes 1–13 quote: "Was John XI the son of Pope Sergius by the abandoned Marozia? Liutprand says he was, and so does the author of the anonymous catalogue in the Liber Pontificalis in his one-line notice of John XI." (1928)
  25. ↑ Anura Gurugé, The Next Pope: After Pope Benedict XVI, page 37: "John XI (#126) would also appear to have been born out of wedlock. His mother, Marozia, from the then powerful Theophylacet family, was around sixteen years old at the time. Liber Pontificalis, among others, claim that Sergius III (#120), during his tenure as pope, was the father." (WOWNH LLC, 2010). شابک ‎۹۷۸−۰−۶۱۵−۳۵۳۷۲−۲
  26. ↑ Fauvarque, Bertrand (2003). "De la tutelle de l'aristocratie italienne à celle des empereurs germaniques". In Y. -M. Hilaire (Ed.), Histoire de la papauté, 2000 ans de missions et de tribulations. Paris:Tallandier. شابک ‎۲−۰۲−۰۵۹۰۰۶−۹, p. 163.
  27. ↑ "Lindsay Brook, "Popes and pornocrats: Rome in the Early Middle Ages"" (PDF). Web.archive.org. 2008-04-13. Archived from the original (PDF) on 2008-04-13. Retrieved 2012-11-28.[منبع خودچاپ‌کرده][منبع بهتری نیاز است]
  28. ↑ Joseph McCabe, Crises in The history of The Papacy: A Study of Twenty Famous Popes whose Careers and whose Influence were important in the Development of The Church and in The History of The World, page 130 (New York; London: G. P. Putnam's Sons, 1916)
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱
    Kirsch, Johann Peter (1910). "Pope John XII" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 8. New York: Robert Appleton Company.
  30. ↑ Martin, Malachi (1981). Decline and Fall of the Roman Church. New York: Bantam Books. ISBN 0-553-22944-3. p. 105
  31. ↑ Peter de Rosa, Vicars of Christ: The Dark Side of the Papacy, Poolbeg Press, Dublin 1988/2000, pages 211–215.
  32. ↑ Hans Kung, The Catholic Church: A Short History (translated by John Bowden), Modern Library, New York. 2001/2003. page 79
  33. ↑ The Popes' Rights & Wrongs, published by Truber & Co. , 1860
  34. ↑ Dr. Angelo S. Rappaport, The Love Affairs of the Vatican, 1912
  35. ↑ “Post multa turpia adulteria et homicidia manibus suis perpetrata, postremo, etc. ” Dümmler, Ernst Ludwig (1891). "Monumenta Germaniae Historica, Libelli de lite". I (Bonizonis episcopi Sutriensis: Liber ad amicum ed.). Hannover: Deutsches Institut für Erforschung des Mittelalters: 584. Archived from the original on 2007-07-13. Retrieved 2008-01-03. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  36. ↑ The Book of Saints, by Ramsgate Benedictine Monks of St. Augustine's Abbey, A.C. Black, 1989. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۱۳۶−۵۳۰۰−۷
  37. ↑ "Cuius vita quam turpis, quam freda, quamque execranda extiterit,horresco referre." Victor III, Pope (1934). "Monumenta Germaniae Historica, Libelli de lite" (Dialogi de miraculis Sancti Benedicti Liber Tertius auctore Desiderio abbate Casinensis ed.). Hannover: Deutsches Institut für Erforschung des Mittelalters: 141. Archived from the original on 2007-07-15. Retrieved 2008-01-03. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  38. ↑ Liber Gomorrhianus, شابک ‎۸۸−۷۶۹۴−۵۱۷−۲
  39. ↑ Dr. Angelo S. Rappaport, The Love Affairs of the Vatican, 1912, pp. 81–82.
  40. ↑ Paolo II in Enciclopedia dei Papi", Enciclopedia Treccani, http://www.treccani.it/enciclopedia/paolo-ii_(Enciclopedia_dei_Papi)/
  41. ↑ "Vita Pauli Secundi Pontificis Maximi", Michael Canensius, 1734 p. 175
  42. ↑ Leonie Frieda, The Deadly Sisterhood: A Story of Women, Power, and Intrigue in the Italian Renaissance, 1427–1527, chapter 3 (HarperCollins, 2013) شابک ‎۹۷۸−۰−۰۶−۱۵۶۳۰۸−۹
  43. ↑ Karlheinz Deschner, Storia criminale del cristianesimo (tomo VIII), Ariele, Milano, 2007, pag. 216. Nigel Cawthorne, Das Sexleben der Päpste. Die Skandalchronik des Vatikans, Benedikt Taschen Verlag, Köln, 1999, pag. 171.
  44. ↑ Claudio Rendina, I Papi, Storia e Segreti, Newton Compton, Roma, 1983, p. 589
  45. ↑ Studies in the psychology of sex — Havelock Ellis — Google Boeken. Books.google.com. 2007-07-30. Retrieved 2013-06-23.
  46. ↑ Cawthorne, Nigel (1996). "Sex Lives of the Popes". Prion. p. 160. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)
  47. ↑ Stefano Infessura, Diario della città di Roma (1303–1494), Ist. St. italiano, Tip. Forzani, Roma 1890, pp. 155–156
  48. ↑ Eamon Duffy, Saints and Sinners: A history of the popes, Yale University Press, 2006
  49. ↑ "''The Cardinals of the Holy Roman Church'': Rodrigo Borja". Fiu.edu. Retrieved 2011-10-18.[پیوند مرده]
  50. ↑ C. Falconi, Leone X, Milan, 1987
  51. ↑ Burkle-Young, Francis A. , and Michael Leopoldo Doerrer. The Life of Cardinal Innocenzo del Monte: A Scandal in Scarlet, Lewiston, N.Y. : Edwin Mellen, 1997
  • The Bad Popes, Chamberlin, E.R. , Sutton History Classics, 1969 / Dorset; New Ed edition 2003.
  • The Pope Encyclopedia: An A to Z of the Holy See, Matthew Bunson, Crown Trade Paperbacks, New York, 1995.
  • The Papacy, Bernhard Schimmelpfennig, Columbia University Press, New York, 1984.
  • Lives of the Popes, Richard P. McBrien, Harper Collins, San Francisco, 1997.
  • Papal Genealogy, George L. Williams, McFarland& Co. , Jefferson, North Carolina, 1998.
  • Sex Lives of the Popes, Nigel Cawthorne, Prion, London, 1996.
  • Popes and Anti-Popes, John Wilcock, Xlibris Corporation, 2005.
  • La véritable histoire des papes, Jean Mathieu-Rosay, Grancher, Paris, 1991
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «List of sexually active popes». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فهرست_پاپ‌های_از_نظر_جنسی_فعال&oldid=40096269»