روستانشینی در شهرستان بروجن
شهرستان بروجن، یکی از شهرستانهای استان چهارمحال و بختیاری است. این مقاله به روستانشینی و تاریخچه و تحولات آن در این شهرستان و منطقه اشاره دارد. همچنین شامل فهرستی از روستاهای کنونی این شهرستان است.
روستانشینی
[ویرایش]تاریخچه روستانشینی
[ویرایش]شهرستان بروجن که در واقع همان منطقه تاریخی گندمانِ چهارمحالِ اصفهان است. گندمان یکی از چهار منطقه، چهارمحال است. این منطقه بواسطه منابع آب، ارتفاعات و دشتهای حاصلخیز بزرگ در جوار غربی اصفهان، پتانسیل بالای استقرار روستانشینی را داشتهاست. همانطوری که در منابع تاریخی چهارمحال در واقع ناحیهای روستانشینی از مجموعه اصفهان محسوب میشدهاست و به واسطه حاصلخیزی به هند کوچک ایران شهرت داشتهاست.[۱] گندمان مرکز این ناحیه یکی از بزرگترین روستاهای چهارمحال بودهاست که هماکنون به شهر تبدیل شدهاست. بروجن مرکز شهرستان بروجن، روزگاری تا دوره قاجاریه به عنوان بروجنِ گندمان[۲] شناخته میشد ولی هماکنون بزرگترین شهر این منطقه و دومین شهر استان چهارمحال و بختیاری است.
ویژگیهای روستاهای شهرستان بروجن
[ویرایش]شهرستان بروجن هماکنون بیش از ۳۰ روستا در حوزه خود دارد. برخی از روستاهای بزرگ همچون بلداجی، فرادنبه، سفیددشت و نقنه، این شهرستان در دوران جمهوری اسلامی به شهر تبدیل شدهاند. روستاهای بروجن همچون روستاهای کل چهارمحال دارای ویژگیهای مشخص میباشند:
- جمعیت نسبتاً زیاد
- وسعت زیاد
- عدم وابستگی خانوارهای روستایی به ساختمان و روابط ایلی
- تعداد زیاد واحدهای مسکونی
- وابستگی به تولید زراعی
- دامداری متکی بر زراعت
- فعالیت در صنایع دستی بخصوص قالی بافی و…[۳]
بخش مرکزی
[ویرایش]- قطب صنعتی
- شهرک صنعتی سفیددشت
- دهنو
- اسلام آباد
پانویس
[ویرایش]- ↑ امیر حسینی دهکردی، کریم نیکزاد (۱۳۵۷). شناخت سرزمین چهارمحال. اصفهان.
- ↑ مرآت البَلَدانِ ناصری. ۱۲۹۴ ه.ق. کاراکتر zero width joiner character در
|سال=
در موقعیت 7 (کمک); پارامتر|first1=
بدون|last1=
در Authors list وارد شدهاست (کمک); تاریخ وارد شده در|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ امیدوار، شهرام (۱۳۸۹). استان شناسی چهارمحال و بختیاری.
منابع
[ویرایش]- «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.