فهرست برندگان مسابقه ۲۴ ساعته لمانز
فهرست برندگان ۲۴ ساعت لومان (به فرانسوی: 24 Heures du Mans) یک مسابقه استقامتی اتومبیلرانی ۲۴ ساعته است که توسط گروه خودروسازی (ACO) در لا سارت نزدیک به شهر لومان، مرکز بخش سارت، فرانسه برگزار می‌شود.[۱][۲][۳]
این مسابقه اولین بار به عنوان جایزه بزرگ استقامتی در سال ۱۹۲۳ برگزار شد، پس از آن که چارلز فاروکس روزنامه نگار خودرو به ژرژ دوراند، دبیر کل ACO و صنعتگر امیل کوکیل، موافقت کردند که مسابقه ای را برای خودروسازان برای آزمایش دوام و تجهیزات خودرو برگزار کنند.[۱]
تمام سازندگان برنده این مسابقه ۲۴ ساعته که سه بار متوالی برنده این مسابقه باشند، این جام را برای همیشه حفظ می کنند.[۴] از سال ۱۹۹۱، به ابتکار شخصی به نام برنارد واراین[۵]، یک قالب از پاها، دست ها و امضای راننده برنده قبل از مسابقه سال بعد گرفته می شود و در یک پلاک برنزی به شکل چرخ ماشین قرار می گیرد که در سنگفرش منطقه سنت نیکلاس در لومان قرار می گیرد.[۶][۷]
آمار کلی برندگان
[ویرایش]بر اساس راننده
[ویرایش]
.jpg)
راننده بریتانیایی درک بل (چپ)، راننده آلمانی فرانک بیلا (مرکز) و راننده ایتالیایی امانوئل پیرو (راست) هر کدام پنج برد در این مسابقه به دست آورده اند.
بر اساس ملیت
[ویرایش]| ملیت | برد ها | رانندگان |
|---|---|---|
 بریتانیا
|
۴۵ | ۳۴ |
 فرانسه
|
۴۲ | ۲۸ |
 آلمان
|
۳۱ | ۱۸ |
 ایتالیا
|
۲۱ | ۱۴ |
 ایالات متحده آمریکا
|
۱۹ | ۱۳ |
 بلژیک
|
۱۳ | ۵ |
 دانمارک
|
۱۱ | ۵ |
 سوئیس
|
۸ | ۳ |
 ژاپن
|
۷ | ۵ |
 نیوزیلند
|
۷ | ۴ |
 استرالیا
|
۴ | ۴ |
 اتریش
|
۴ | ۳ |
 اسپانیا
|
۴ | ۳ |
 هلند
|
۳ | ۲ |
 آرژانتین
|
۲ | ۲ |
 سوئد
|
۲ | ۲ |
 فنلاند
|
۲ | ۱ |
 کانادا
|
۱ | ۱ |
 مکزیک
|
۱ | ۱ |
 موناکو
|
۱ | ۱ |
بر اساس سازندگان
[ویرایش]_front_Porsche_Museum.jpg)
| تیم | برد ها | رانندگان |
|---|---|---|
| پورشه
|
۱۹ | ۳۶ |
| آئودی
|
۱۳ | ۱۵ |
| فراری
|
۱۱ | ۲۰ |
| جگوار
|
۷ | ۱۴ |
| بنتلی
|
۶ | ۱۱ |
| تویوتا
|
۵ | ۸ |
| آلفارومئو
|
۴ | ۶ |
| فورد
|
۴ | ۸ |
| ماترا-سیمکا
|
۳ | ۳ |
| پژو
|
۳ | ۹ |
| لورن-دیتریش
|
۲ | ۲ |
| بوگاتی
|
۲ | ۳ |
| استون مارتین
|
۱ | ۲ |
| بی‌ام‌و
|
۱ | ۳ |
| Chenard & Walcker
|
۱ | ۲ |
| Delahaye
|
۱ | ۲ |
| Lagonda
|
۱ | ۲ |
| مزدا
|
۱ | ۳ |
| مک‌لارن
|
۱ | ۳ |
| مرسدس-بنز
|
۱ | ۲ |
| میراژ
|
۱ | ۲ |
| رنو-اتومبیلز آلپاین
|
۱ | ۲ |
| Rondeau
|
۱ | ۲ |
 سائوبر موتوراسپورت
|
۱ | ۳ |
| Talbot-Lago
|
۱ | ۲ |
تا تاریخ ۱۶ June ۲۰۲۴[بروزرسانی]
بر اساس تیم
[ویرایش]| تیم | برد ها | رانندگان |
|---|---|---|
| جوئست ریسینگ
|
۱۵ | ۲۲ |
| پورشه
|
۱۲ | ۲۱ |
| فراری
|
۷ | ۹ |
| جگوار
|
۵ | ۱۲ |
| بنتلی
|
۵ | ۹ |
| تویوتا گازو ریسینگ اروپا
|
۵ | ۸ |
| پژو اسپورت
|
۳ | ۹ |
| مارتینی ریسینگ
|
۳ | ۵ |
| ماترا اسپورت
|
3 | 3 |
| ای‌اف کورسا
|
2 | 6 |
| شلبی امریکن
|
2 | 4 |
| جان وایر
|
2 | 4 |
| Ecurie Ecosse
|
۲ | ۳ |
| Raymond Sommer
|
۲ | ۳ |
| لورن-دیتریش
|
۲ | ۳ |
| چمپین ریسینگ
|
۱ | ۳ |
| لانزانت لیمیتد
|
۱ | ۳ |
| نورت امریکن ریسینگ تیم
|
۱ | ۳ |
| بی‌ام‌و موتوراسپورت
|
۱ | ۳ |
| Team Goh
|
۱ | ۳ |
| سائوبر موتوراسپورت
|
۱ | ۳ |
| پورشه کرمر ریسینگ
|
۱ | ۲ |
| آلپین رنو
|
۱ | ۲ |
| Chenard & Walcker SA
|
۱ | ۲ |
| دایملر-بنز
|
۱ | ۲ |
| David Brown Racing Dept.
|
1 | 2 |
| Duff & Aldington
|
1 | 2 |
| Earl Howe
|
1 | 2 |
| Eugène Chaboud et Jean Trémoulet
|
1 | 2 |
| Fox & Nichol
|
۱ | ۲ |
| Gulf Research Racing Co.
|
۱ | ۲ |
| Jean Rondeau
|
۱ | ۲ |
| Jean-Pierre Wimille
|
۱ | ۲ |
| Lord Selsdon
|
۱ | ۲ |
| Louis Rosier
|
۱ | ۲ |
| Luigi Chinetti/Philippe Étancelin
|
۱ | ۲ |
| Mazdaspeed Co. Ltd
|
۱ | ۲ |
| Peter Walker
|
۱ | ۲ |
| Porsche KG Salzburg
|
۱ | ۲ |
| Roger Labric
|
۱ | ۲ |
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ (O'Kane 2012، صص. 14, 95–106)
- ↑ (Vergeer 2009، صص. 10–13, 32, 51)
- ↑ Thompson, Eric (19 June 2013). "Ultimate test of man and machine". The New ZealandHerald. p. E17. ProQuest 1368729391. Retrieved 6 September 2020 – via ProQuest.
- ↑ "Bringing the Museum to you – The Le Mans 24 Hours Grand Trophy". Automobile Club de l'Ouest. 10 April 2020. Archived from the original on 30 August 2021. Retrieved 29 August 2021.
- ↑ Bréhaut, Frederique (20 August 2021). "24 Heures du Mans. Il n'y a plus trace des empreintes des pilotes" [24 Hours of Le Mans. There is no longer any trace of the footprints of the pilots]. Le Maine libre (به فرانسوی). Archived from the original on 30 August 2021. Retrieved 29 August 2021.
- ↑ "Le Mans legend Allan McNish earns final handprint tribute". BBC News. 10 June 2014. Archived from the original on 19 June 2014. Retrieved 29 August 2021.
- ↑ "24 Heures : depuis 28 ans, les pilotes laissent leur empreintes" [24 Hours: for 28 years, pilots have left their mark]. Ouest-France (به فرانسوی). 10 June 2019. Archived from the original on 29 August 2021. Retrieved 29 August 2021.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامHistoryوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامJoestوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
کتاب شناسی
[ویرایش]- فرانسوا, هورل (2002). آلپین در لمانز: 1963–1995. Translated by والدرون, دیوید. نیمز, گارد: نسخه های پالمیر. ISBN 978-2-914920-00-1 – via کتابخانه باز.
- فرانسوا, هورل (2004). تیتر به فرانسوی Matra au Mans [ماترا در لمانز] (به فرانسوی). نیمز, گارد: نسخه های پالمیر. ISBN 978-2-914920-31-5 – via کتابخانه باز.
- برایان, لانک (2008). خودروهای مسابقه‌ای پورشه – 1976 to 2005. پاوندبری, دورچستر، دورست: انتشارات Veloce. ISBN 978-1-904788-45-4.
- کوئن, ورجیر (2009). لمانز: نسخه مصور [Le Mans: illustrated edition] (به هلندی). آمستردام, هلند: آمستل‌اسپورت. ISBN 978-90-482-0026-9 – via کتابخانه باز.
- ایان, واگستاف (2011). آئودی آر۸. پاوندبری, دورچستر، دورست: انتشارات Veloce. ISBN 978-1-84584-327-4 – via کتابخانه باز.
- فیلیپ, اوکین (2012). "تاریخچه "تاج سه گانه" مسابقات اتومبیل رانی: ایندیاناپولیس ۵۰۰، لمانز ۲۴ ساعته و جایزه بزرگ موناکو". In Hassan, David (ed.). تاریخچه ورزش موتوری: تحلیل مطالعه موردی. ابینگدن، آکسفوردشر, آکسفوردشایر: Routledge. ISBN 978-0-415-67788-2 – via Open Library.
