فضای سبز
ظاهر
فضای سبز به هر ناحیهای اطلاق میشود که در آن گیاهان، درختان، بوتهها، چمنها و سایر انواع پوشش گیاهی وجود دارد و برای بهبود کیفیت زندگی انسانها در مناطق شهری و روستایی طراحی یا حفاظت شده است. فضای سبز شامل پارکها، باغها، بلوارهای سبز، باغهای عمومی، جنگلهای شهری و زمینهای باز است. این فضاها نقش مهمی در بهبود کیفیت هوا، کاهش آلودگی صوتی، تنظیم دمای محیط، ایجاد محیطی زیبا و دلپذیر برای تفریح و فعالیتهای اجتماعی، و تقویت سلامت جسمی و روانی افراد دارند. همچنین، فضای سبز به عنوان زیستگاه طبیعی برای حیوانات و حشرات مفید عمل میکند و به حفظ تنوع زیستی کمک میکند.
فضای سبز، ممکن است به موارد زیر اشاره داشته باشد:
- ذخیرهگاه فضای باز، مناطق حفاظتشدهای از چشمانداز توسعهنیافته.
- فضای سبز شهری، فضاهای باز برای «پارک»، «فضای سبز» و
سایر مناطق باز
- محیط طبیعی
- کمربند سبز، سیاست یا تعیین کاربری زمین که در برنامهریزی کاربری زمین استفاده میشود.
- زیرساخت سبز، مفهومی در برنامهریزی کاربری زمین
- راه سبز