فشار جزئی دی اکسید کربن
فشار جزئی دی اکسید کربن (به انگلیسی: PCO2) بیانگر مقدار گاز دی اکسید کربن اندازه‌گیری شده در خون است.[۱] اندازه‌گیری میزان PaCO2 در دستگاه گردش خون اثربخشی دم و بازدم در ریه‌ها را نشان می‌دهد. در صورتِ افزایش فشار دی‌اکسید کربن جریان خون بافتی افزایش می‌یابد.
مقیاس
[ویرایش]- محدوده ۳۵–۴۵ میلیمتر جیوه بازهٔ قابل پذیرش و نرمال است.
- اگر PCO2 کمتر از ۳۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار هایپرونتیلیشن و اگر pH (غلظت هیدروژن) بیشتر از ۷٫۴۵, مربوط به آلکالوز تنفسی است.
- اگر PCO2 بالاتر از ۴۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار است و اگر pH کمتر از ۷٫۳۵ است در اسیدوز تنفسیاست.[۲][۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- اسیدوز
- آلکالوز
- گاز خون شریانی
- گاز خون تنش
- تعادل شیمیایی
- pH
- pKa
منابع
[ویرایش]- ↑ «آزمایش گازهای خونی». تارنمای پزشکان بدون مرز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۷.
- ↑ Dugdale DC, Zieve D. Gasometría arterial.
- ↑ «Leticia Godoy Dias Sanderson» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در 17 اكتبر 2014. دریافت‌شده در 1 فوریه 2017. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بایگانی=را بررسی کنید (کمک)