پرش به محتوا

فخری نیشابوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مولوی شاه‌عبدالقادر مهربان فخری نیشابوری (زاده نیشابور، درگذشته در ۱۱۰۹ هجری شمسی، هند) از شاعران پارسی‌گوی سبک هندی در قرن دوازدهم هجری قمری است.[۱] از زندگی فخری اطلاعات زیادی در دست نیست اما برخی از اشعار او در تذکرهٔ نتایج‌الافکار گردآوری شده‌اند.

نمونه اشعار[ویرایش]

به عرض مدعا شد بس که خوگر چشم گریانمبه رنگ آبشار اشکی که می‌ریزم صدا دارد

منابع[ویرایش]

  1. گوپاماوی، محمد قدرت‌الله (۱۳۳۶). تذکرهٔ نتایج‌الافکار. بمبئی: اردشیر بنشاهی.