فاطیما ابراهیمی
فاطما ابراهیمی فیزیکدان و مخترع ایرانی-آمریکایی است. او تحقیقات نظری و محاسباتی را در زمینه فیزیک پلاسما برای کاربردهایی از جمله انرژی همجوشی، فضا و پلاسماهای اخترفیزیکی انجام می‌دهد.[۱][۲] ابراهیمی در میانه‌های جنگ ایران و عراق به دلیل جنگ به آمریکا پناهنده شد.[۳]
زندگی‌نامه
[ویرایش]فاطیما ابراهیمی متولد تهران است.[۳] ابراهیمی به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۶ مدرک‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته فیزیک از دانشگاه صنعتی امیرکبیر دریافت کرد. سپس در سال ۲۰۰۳ تحت نظارت استوارت پراگر در رشته فیزیک پلاسما، مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه ویسکانسین مدیسون دریافت کرد.[۴][۲] رویکرد او به فیزیک پلاسما به عنوان ابزاری برای به‌کارگیری دانش حاصل از تحقیقات همجوشی در آزمایشگاه و در اخترفیزیک و بالعکس بسیار برجسته است.[۲] او یک فیزیکدان محقق مستقل در دپارتمان تئوری آزمایشگاه فیزیک پلاسما پرینستون است و به عنوان یک محقق وابسته در گروه علوم اخترفیزیک دانشگاه پرینستون نیز شناخته می‌شود.[۵]
برجسته‌ترین کمک ابراهیمی به علم، تحقیق او در مورد چگونگی استفاده از پلاسموئیدها (پلاسمایی محصور در میدان مغناطیسی) برای ایجاد جریان اولیه پلاسمایی در توکاماک‌های کروی فشرده[۶][۷] و تولید نیروی رانش برای پیشرانش فضایی است.[۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳] ایده ساخت این نوع از رانشگر در سال ۲۰۱۷ به ذهن ابراهیمی رسیده است و او درمورد چگونگی این اتفاق می‌گوید:[۳]
من مدتی است که در حال بررسی این رانشگر هستم. سال ۲۰۱۷ نشسته بودم و به شباهت‌های اگزوز یا خروجی ماشین با ذرات پرسرعت فکر می‌کردم که این ایده به ذهنم رسید.
محرکه فیوژن پیشنهادی می‌تواند ده برابر سریع‌تر از محرکه‌های کنونی به مریخ برسد.[۳] او در رابطه با مزایای محرکه خود می‌گوید:[۳]
سایر رانشگرها به گاز سنگین ساخته شده از اتم‌هایی مانند زنون نیاز دارند، اما در این رانشگر جدید می‌توانید از هر نوع گازی که می‌خواهید استفاده کنید.
او موتور محرکه پلاسمایی-الکترومغناطیسی پیشنهادی او از اتصال مجدد مغناطیسی برای تبدیل انرژی مغناطیسی به انرژی جنبشی استفاده می‌کند و مکانیسم فیزیکی تولید شراره‌های خورشیدی را شبیه‌سازی می‌کند.[۱۴] این شبیه‌سازی‌ها روی ابررایانه‌های مرکز ملی محاسبات علمی تحقیقات انرژی[۱۵] پردازش شد و نشان داد که رانش و نیروی محرکه با بیرون راندن پلاسموئیدها به‌طور مداوم ایجاد می‌شود و این نیروی محرکه تا زمانی که مارپیچ مغناطیسی به یک کانال رانش حلقوی تزریق می‌شود ادامه می‌یابد.[۱۶]
ابراهیمی در دانشگاه پرینستون یک حق اختراع در انتظار ثبت برای این فناوری رانشگر دارد،[۱۴] که ممکن است به عنوان محرک ابراهیمی شناخته شود. این موتوری الهام گرفته از راکتورهای همجوشی، قدرت باورنکردنی پرتاب اجرام با قدرتی برابر با قدرت شراره‌های خورشیدی را دارا است.[۹] ابراهیمی همچنین تحقیقاتی در مورد ناپایداری مغناطیسی چرخشی انجام داده است و در شبیه‌سازی‌های جهانی اهمیت آن را برای بررسی نظریه دینامو در دیسک‌های اخترفیزیکی[۱۷] و برای اتصال مجدد پلاسموئیدها نشان داده است.[۱۸] در حال حاضر او با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری به دنبال کشف اساس فیزیکی روشی است که طراحی این رانشگرها را ساده کند و نیز از اندازه و هزینه آنها بکاهد و به این ترتیب به «خلق یک منبع نامحدود انرژی پاک و تجدیدپذیر» نزدیکتر شود که هدف اصلی پژوهش‌های انرژی است.[۳]
پیوند به بیرون
[ویرایش]- مقالات منتشر شده از فاطمه ابراهیمی جمع‌آوری شده توسط گوگل اسکالر
منابع
[ویرایش]- ↑ Pandika, Melissa (October 30, 2017). "Could this young physicist finally crack the code to nuclear fusion?". OZY Magazine. Archived from the original on October 4, 2021. Retrieved April 5, 2022.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Awe, Stephanie (April 5, 2022). "A Future for Nuclear Fusion". On Wisconsin Magazine. Archived from the original on June 13, 2021. Retrieved April 5, 2022.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ «از تهران تا پرینستون تا مریخ: سفر به ژرفای فضا با موشک فیزیکدان زن ایرانی‌تبار». همشهری آنلاین. ۲۰۲۱-۰۱-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۳-۳۰.
- ↑ "Fatima Ebrahimi". UW Department of Physics. April 5, 2022. Archived from the original on June 13, 2021. Retrieved April 5, 2022.
- ↑ "Fatima Ebrahimi". PPPL Theory Department. April 5, 2022. Archived from the original on November 15, 2021. Retrieved April 5, 2022.
- ↑ Rosen, Raphael (June 1, 2015). "Giant structures called plasmoids could simplify design of future tokamaks". Science Daily. Archived from the original on April 7, 2019. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ "Physicists conduct experiments indicating efficiency of fusion start-up technique". phys.org. May 31, 2016. Archived from the original on November 29, 2020. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Delbert, Caroline (February 2, 2021). "The Unusual Rocket Thruster That Will Send Humans to Mars". Popular Mechanics. Archived from the original on April 2, 2022. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Cimone, Matthew (February 9, 2021). "Plasma Thruster Could Dramatically Cut Down Flight Times to the Outer Solar System". Universe Today. Archived from the original on November 15, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Szondy, David (January 31, 2021). "New magnetic rocket thruster concept could propel astronauts to Mars". New Atlas. Archived from the original on May 12, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Banerjee, Krishnendu (January 30, 2021). "Scientist Develops New Fusion Rocket that Could Take Humans to Mars in Short Time". International Business Times. Archived from the original on June 30, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Houser, Kristin (February 3, 2021). "Nuclear fusion inspires new rocket thruster design". Freethink. Archived from the original on July 10, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ "How Dr. Fatima Ebrahimi is Geting Humans a Faster Ticket to Mars". Energy.gov. February 11, 2021. Archived from the original on March 11, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Fatima Ebrahimi: A rocket thruster that could take humans to Mars and beyond". Princeton Innovation. November 2, 2021. Archived from the original on December 16, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ "NERSC Aids Princeton Plasma Physics Laboratory in Plasma Rocket Breakthrough". HPCwire. March 30, 2021. Archived from the original on March 31, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Ebrahimi, Fatima (December 21, 2020). "An Alfvenic reconnecting plasmoid thruster". Journal of Plasma Physics. 86 (6). arXiv:2011.04192. doi:10.1017/S0022377820001476. Archived from the original on November 16, 2021. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Ebrahimi, Fatima (May 19, 2009). "Saturation Of Magnetorotational Instability Through Magnetic Field Generation". The Astrophysical Journal. 698 (1): 233–241. arXiv:0904.2941. Bibcode:2009ApJ...698..233E. doi:10.1088/0004-637X/698/1/233. Retrieved April 7, 2022.
- ↑ Rosenberg, Jarrett (October 14, 2021). "Onset of Plasmoid Reconnection during Magnetorotational Instability". The Astrophysical Journal Letters. 920 (2): L29. arXiv:2110.00850. Bibcode:2021ApJ...920L..29R. doi:10.3847/2041-8213/ac2b2e.