غلامحسین بروجردی
غلامحسین بروجردی فرزند علی اکبر در سدهُ ۱۴ قمری در شهربروجرد به دنیا آمد. تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز و سپس راهی قم شد. بعد از آن به تهران وارد و در مدرسه شیخ هادی ساکن گردید و از عالمان آن روزگار، استفاده برد. بعد از آن خود به تدریس پرداخت.[۱]
تعریف شاگردان از وی
[ویرایش]از جمله شاگردان ایشان علی‌اکبر دهخدا بود. دهخدا دانش خود را مدیون شیخ غلامحسین بروجردی می‌دانست.[۲] و می‌گفت: دروس قدیمه از علم صرف گرفته تا اصول فقه و کلام و حکمت را بمدت ۱۰ سال از صبح تا شام نزد استاد غلامحسین بروجردی فراگرفتم.[۳]
آثار علمی
[ویرایش]تصحیح چند کتاب: النفلیلهُ شهید اول، در نوافل که در سال ۱۳۰۸ ق در تهران به چاپ رسید.
تذکرة الفقهاء ؛ مختلف الشیعه علامه حلی که در سال ۱۳۲۳ و ۱۳۲۴ ق در تهران به چاپ رسید.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- حزین، حسین، دورنمایی از شهرستان بروجرد، ناشر مجمع متوسلین به آل محد(ص)، کاشان، ۱۳۸۰.
- لغتنامه دهخدا (بخش مقدمه).
- فرهنگ لغت فارسی دکتر محمد معین (شش جلدی)، انتشارات امیر کبیر.
- دانشنامهُ ویکی‌پدیا (ذیل صفحهُ دهخدا).