پرش به محتوا

غاز به عنوان خوراک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Goose
غاز سرخ‌شده برای بابور در سدۀ شانزدهم banquet توسط میرزا
گونهماکیان
بخشغذای اصلی, وعده جانبی
دمای سروگرم یا سرد
انواعسرخ‌شده، بخارپز،, braised, خورش، spit-roasted, simmered

غاز در آشپزی و خوراک‌شناسی گوشت چندین گونه پرنده از خانواده مرغابیان (Anatidae) است که شامل مرغابی و قو نیز می‌شود. این تیره دارای پراکندگی جهانی است و گونه‌های مختلف وحشی و نژادهای اهلی‌شده برای آشپزی در غذاهای متعدد استفاده می‌شود. شواهدی در ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد از پرواربندی عمدی غازهای اهلی در مصر وجود دارد.

گوشت، جگر و دیگر اندام‌ها، چربی، خون و تخم در آشپزی در غذاهای مختلف استفاده می‌شود. روش‌های پخت عبارتند از: تفت دادن، سیخ‌گردانی، آب‌پز کردن، بخارپز کردن، کباب کردن شبکه‌ای، دم کردن و خورشت. غذاها شامل کباب، مفاصل، سوپ، خورش، کاری، سوسیس، گوشت فورس و پیراشکی است.

در بسیاری از سنت‌های آشپزی، غاز برشته یک غذای جشنی است که قدمت آن به سده‌ها پیش می‌رسد.

گوشت، جگر و دیگر اندام‌ها، چربی، پوست و خون در آشپزی در غذاهای مختلف استفاده می‌شود.[۱] گوشت طعم خاصی دارد.[۲]

تخم غاز نیز در آشپزی استفاده می‌شود، اما برخلاف تخم مرغ تنها به صورت فصلی در دسترس است. در انگلستان تخم غاز از پاییز تا اوایل زمستان در دسترس است.[۱]

در ایران اغلب از گوشت غاز در قیمه، خورش نخود زرد، سیب زمینی خلال‌شده و گوشتی که در سس گوجه فرنگی پخته می‌شود، استفاده می‌شود.[نیازمند منبع]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Fort, Matthew (2010-09-23). "The golden goose". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 2023-09-17. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:6» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Kuropatnicki, Andrzej K. (2017). "The tradition of goose-eating in Medieval and Early Modern England". Studia Historyczne. 2: 57–72.