پرش به محتوا

غار طابون

مختصات: ۳۲°۴۰′۱۳٫۸۰″ شمالی ۳۴°۵۷′۵۵٫۸۰″ شرقی / ۳۲٫۶۷۰۵۰۰۰°شمالی ۳۴٫۹۶۵۵۰۰۰°شرقی / 32.6705000; 34.9655000
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
غار طابون
Tabun cave
Tabun Cave
غار طابون
غار طابون
موقعیت در اسرائیل
غار طابون
غار طابون
غار طابون (اسرائیل)
موقعیتکوه کرمل، ذخیره‌گاه زیست‌کره نهال میروت
منطقهاسرائیل
مختصات۳۲°۴۰′۱۳٫۸۰″ شمالی ۳۴°۵۷′۵۵٫۸۰″ شرقی / ۳۲٫۶۷۰۵۰۰۰°شمالی ۳۴٫۹۶۵۵۰۰۰°شرقی / 32.6705000; 34.9655000
تاریخ
دوره‌هاپارینه‌سنگی زیرین و پارینه‌سنگی میانی
فرهنگ‌هاموستری
مرتبط بانئاندرتال
اطلاعات بیشتر
تاریخ‌های کاوش۱۹۲۹, ۱۹۶۷
باستان‌شناسانآرتور یلینک

غار طابون یک غار است که در ذخیره‌گاه زیست‌کره نهال میروت، اسرائیل واقع شده و یکی از سایت‌های برجستهٔ تکامل انسان در کوه کرمل است. این منطقه در سال ۲۰۱۲ توسط یونسکو به عنوان محلی با ارزش جهانی شناخته شد. این غار همراه با سایت‌های نزدیک دیگر مانند غار الواد، غار جمال و غار اسکول بخشی از منطقه حفاظت‌شده نهال میروت و پارک ملی این منطقه است. این منطقه همچنین در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

تاریخچه

[ویرایش]

غار طابون در دوره‌های پارینه‌سنگی زیرین و میانی، به‌صورت پراکنده سکونت‌گاه انسان بوده است. رسوبات ماسه، لای و خاک رس تا عمق ۲۵ متری در این غار انباشته شده‌اند که نشان‌دهنده یکی از طولانی‌ترین توالی‌های سکونت انسانی در منطقه شام است. در سال ۱۹۲۹، دوروتی گارود در طی ۲۲ ماه حفاری در این منطقه، توالی سکونت انسانی را در این غار و سایر سایت‌های اطراف کشف کرد. در همین حفاری‌ها، یسری، زنی از روستای محلی، جمجمه نئاندرتال موسوم به طابون ۱ را کشف کرد.[۱]

رسوبات و ابزارها

[ویرایش]

رسوبات اولیه و پایین‌تر غار حاوی مقادیر زیادی ماسه دریایی است که نشان‌دهنده شرایط آب‌وهوایی گرم در آن زمان است. شواهد به دست آمده حاکی از آن است که در آن دوره خط ساحلی مدیترانه عقب‌تر از موقعیت کنونی بوده و دشت‌های ساحلی پوشیده از گیاهان ساوانا بودند. ساکنان غار از تبرهای سنگی ساخته شده از چخماق و سنگ آهک برای شکار حیوانات مانند غزال، اسب آبی، کرگدن و گاو وحشی و همچنین برای جمع‌آوری ریشه گیاهان استفاده می‌کردند. با گذشت زمان، ابزارها پیشرفت کرده و تبرهای دستی کوچک‌تر و با شکل بهتر و خراشنده‌هایی از تراشه‌های ضخیم چخماق برای جداسازی گوشت از استخوان‌ها و فرآوری پوست حیوانات ساخته شدند.

تغییرات آب و هوایی و فرهنگ موستری

[ویرایش]

لایه‌های بالایی غار بیشتر از خاک رس و لای تشکیل شده‌اند که نشان‌دهنده تغییر به اقلیم سردتر و مرطوب‌تر است. در این دوره، خط ساحلی وسیع‌تر شده و جنگل‌ها و تالاب‌های متراکم دشت ساحلی را پوشانده بودند. بقایای این لایه‌ها به فرهنگ موستری (حدود ۲۰۰٬۰۰۰ تا ۴۵٬۰۰۰ سال پیش) تعلق دارد. ابزارهای سنگی کوچک ساخته شده از تراشه‌های نازک چخماق که با تکنیک لوالوآ ساخته شده‌اند، در این لایه‌ها غالب هستند. ابزارهای موستری شامل تراشه‌های بلند و ابزارهایی برای خراشیدن، بریدن و اره کردن بودند.

کشفیات و یافته‌های دیگر

[ویرایش]

حفاری‌های آرتور جلینک بین سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۲ در غار طابون بیش از ۱۹۰۰ تبر دستی کامل و جزئی را شناسایی کرد که بیشتر آنها به صنایع آشولی متأخر و یابرودی نسبت داده می‌شوند. همچنین، تعداد زیادی استخوان گوزن در لایه‌های بالایی غار کشف شده که ممکن است به دلیل وجود دهانه‌ای شبیه به دودکش در پشت غار باشد که به عنوان تله طبیعی عمل می‌کرده است. فسیل‌هایی از جمله یک اسکلت زن تقریباً کامل (طابون C1) و یک فک (طابون C2) نیز در این غار یافت شده‌اند. علاوه بر این، سنگی به قدمت ۳۵۰٬۰۰۰ سال در غار کشف شد که احتمالاً توسط انسان‌تباران برای سایش سطوح استفاده می‌شده است.[۲][۳][۴][۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Smith, Pamela Jane (2009). A "Splendid Idiosyncrasy": Prehistory at Cambridge 1915–1950. BAR British Series 485 (به انگلیسی). Oxford: Archaeopress. p. 85. ISBN 978-1-4073-0430-4. According to Jacquetta Hawkes, Yusra acted as foreman in charge of picking out items before the excavated soil was sieved; over the years, she became expert in recognising bone, fauna, hominid and lithic remains and had spotted a tooth which led to the crushed skull. Hawkes remembered talking to Yusra about coming up to Cambridge. "She had a dream. She was very able indeed. Yusra would obviously have been a Newnham Fellow." The villages of Jeba and Ljsim were destroyed in 1948 and most members of the Palestinian team could not be traced.
  2. Tillier, A. -M.; Arensburg, B. (October 2017). "Le Levant méditerranéen et les nomades moustériens: un territoire de confluence". Bulletins et Mémoires de la Société d'Anthropologie de Paris. 29 (3–4): 195–201. doi:10.1007/s13219-017-0182-4. S2CID 43229427.
  3. Coutinho Nogueira, Dany (2019). Paléoimagerie appliquée aux Homo sapiens de Qafzeh (Paléolithique moyen, Levant sud). Variabilité normale et pathologique (phdthesis) (به فرانسوی). Université Paris sciences et lettres. p. 201.
  4. TILLIER, ANNE-MARIE (2005). "The Tabun C1 Skeleton: A Levantine Neanderthal?". Mitekufat Haeven: Journal of the Israel Prehistoric Society / מתקופת האבן. ל"ה: 439–450. ISSN 0334-3839. JSTOR 23383575.
  5. Harvati, Katerina; Lopez, Elisabeth Nicholson (2017). "A 3-D Look at the Tabun C2 Jaw". Human Paleontology and Prehistory. Vertebrate Paleobiology and Paleoanthropology. pp. 203–213. doi:10.1007/978-3-319-46646-0_15. ISBN 978-3-319-46644-6.

پیوند به بیرون

[ویرایش]