پرش به محتوا

عملیات برون‌مرزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عملیات برون‌مرزی در قانون بین‌المللی اجرای قانون یا عملیات نظامی انجام شده در خارج از قلمرو یا حوزه قضایی دولتی است. تحت قوانین بین‌الملل این فعالیت‌ها به‌طور کلی بسیار محدود است و اگر دولتی درگیر اجرای قانون یا عملیات نظامی در داخل دولت دیگر بدون به دست آوردن رضایت آن دولت شود به عنوان نقض حاکمیت یک دولت شناخته می‌شود :[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Stigall 2013.
  2. S.S. Lotus (Fr. v. Turk.), 1927 P.C.I.J. (ser. A) No. 10, ¶ 45 (Sept. 7); quoted in (Stigall 2013، ص. 16)

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • Deeks, Ashley S. (2012). ""Unwilling or Unable": Toward a Normative Framework for Extraterritorial Self-Defense" (PDF). Virginia Journal of International Law. 52 (3): 483–550. Archived from the original (PDF) on 18 May 2017. Retrieved 26 January 2018.
  • Holcroft-Emmess, Natasha (24 June 2013). "Extraterritorial Jurisdiction under the ECHR – Smith (and Others) v MOD (2013)". Oxford Human Rights Hub. Retrieved 21 September 2015.
  • Orakhelashvili الکساندر (۲۰۱۲). "حقوق بشر حفاظت اضافی در طول ارضی عملیات نظامی: دیدگاه بین‌المللی و به زبان انگلیسی قانون". سفید، N. ; Henderson, C. تحقیقات کتاب در تعارض با امنیت و قانوناست. ادوارد الگار. SSRN 2042635 Freely accessible.
  • Ryngaertهای سدریک (2012). "روشن برون مرزی استفاده از کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (Al-Skeini v انگلستان)" بایگانی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Merkourios. 28 (74): 57-60. doi:10.5334/ujiel.ba.
  • Stigall دن E. (3 فوریه 2013). "Ungoverned فضاهای فراملی جرم و منع برون اجرای صلاحیت در حقوق بین‌الملل". نوتردام مجله بین‌المللی و حقوق تطبیقی. SSRN 2211219 Freely accessible.