عمامه‌گذاری
عمامه گذاری آئینی است که هر طلبه حوزه علمیه پس از گذارندن پایه‌های اولیه طلبگی (پنج سال تحصیل)[۱] و احراز شرایط خاص علمی و اخلاقی تحت عنوان «تلبّس» در مراسمی ویژه برپا می‌شود و فرد به عنوان آخوند شناخته می‌شود.[۲]
آیین عمامه گذاری در ایران زیر نظر معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، توسط «واحد تلبّس» انجام می‌شود. این واحد وظیفه تشخیص صلاحیت طلاب را بر عهده دارد. طلابی که شرایط حوزه علمیه را احراز کنند و توانایی‌های لازم را به دست آورده باشند، رسماً به لباس روحانیت ملبس می‌شوند.[۳] لباس روحانیت شامل عمامه، عبا و قبا است و نشانگر برخورداری از تحصیلات حوزوی، پایبندی به ارزش‌های اسلامی و آمادگی ایفای نقش در جامعه اسلامی است.[۲]
مراسم عمامه گذاری معمولاً در اعیاد اسلامی در حوزه‌های علمیه برگزار می‌شود و طلاب توسط مراجع و علما عمامه بر سر می‌گذارند.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «تاریخچه عمامه / چرا روحانیان عمامه بر سر می‌گذارند؟». آفتاب نیوز. ۱۳۹۱-۰۵-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۸.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «شرایط و مقررات عمامه گذاری چیست؟». عصر ایران. ۱۳۹۷-۰۲-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۸.
- ↑ «دربارهٔ ما | معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه». دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۲۸.