پرش به محتوا

عده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عِدّه مطابق ماده ۱۱۵۰ قانون مدنی ایران مصوب ۱۳۱۳ عبارت است از مدت‌زمانی که تا پایانش زنی که عقد نکاح او منحل شده است، نمی‌تواند شوهر دیگری برگزیند.

واژه‌شناسی

[ویرایش]

عدّه یا عدّت در لغت به معنی شمار و جماعت و گروه است و از العدّة عربی گرفته شده که از رِیشه عَدَّ به معنی شمردن می‌آید. از نظر دستوری مصدر سماعی است و در اصطلاح فقه به مدتی گفته می‌شود که زن باید برای ازدواج دیگرباره شکیبایی پیشه کند. «عدّهٔ گرفتن» کنایه از خانه‌نشینی و «عدّهٔ غم» به معنای دوران اندوه و افسردگی است. «عدّه‌دار بکر» هم کنایه از خُم شراب و شرابی است که هنوز از آن نخورده‌اند. خاقانی در این دو بیت به این معانی اشاره دارد:[۱]

آن عدّه‌دار بکر طلب کن که روح راآبستنی به مریم عذرا برافکند
صاحب حالت شدن حله تن دوختنخارج عادت شدن عدّهٔ غم داشتن

حکمت وجود عدّه

[ویرایش]

در این باره سه دیدگاه مطرح است:

  • برای جلوگیری از اختلاط نطفه و گم گشتن نسب و بی‌سرپرست شدن فرزندان. باید مشخص گردد که زن از شوهر پیشین باردار است یا نه.
  • رعایت حریم و احترام زناشویی پیشین.
  • فرصت صلح و سازش میان طرفین.[۲]

مدت‌زمان عدّهٔ زن

[ویرایش]

عدّه پس از دخول شوهر در پیشِ زن (واژن) که در فقه اسلامی پسِ زن (مقعد) را نیز شامل می‌شود بر عهده زن قرار می‌گیرد:

  • عدّهٔ شوهرمرده: ۴ ماه و ۱۰ روز.
  • عدّهٔ زنی که در زمان بارداری، شوهرش بمیرد: پایان بارداری به شرط اینکه کمتر از ۴ ماه و ۱۰ روز نباشد.
  • عدّهٔ زنی که در زمان بارداری از شوهرش جدا شود: پایان بارداری.
  • عدّهٔ جدایی (طلاق، فسخ، انفساخ، انقضای مدت، بذل مدت): ۳ بار عادت ماهانه. (فقه شیعه در ازدواج موقت، عدّهٔ جدایی را ۲ بار عادت ماهانه در نظر می‌گیرد)
  • عدّهٔ یائسه: بدون عدّه اما در صورت شک در یائسگی ۳ ماه.
  • عدّهٔ زنی که [با وجود اقتضای سن در فقه اسلامی] عادت ماهانه ندیده است: ۳ ماه (فقه شیعه در ازدواج موقت، عدّه را در این باره ۴۵ روز در نظر می‌گیرد.)
  • اگر زنی بخواهد بار دیگر با شوهر پیشین خود که اخیراً جدا شده ازدواج کند: ملزم به رعایت عدّه نیست.
  • عدّه برای زن غیرمدخوله: زنی که به طرق دیگر جز دخول با مردی آمیزش کرده، عدّه ندارد.[۳][۴]

گفتنی‌است افزون بر موارد یادشده، در فقه اسلامی:

  • عدهٔ زناکار: زنی که مرتکب زنا شده عدّه ندارد اما برخی از فقها اِستِبرا یعنی دیدن حداقل یک عادت ماهانه را واجب دانسته‌اند.[۵]
  • عدّهٔ آمیزش اشتباهی و اجباری: در وَطی به شُبهه یعنی دخول جنسی حرام با گمانِ حلال بودن به‌طور کلی و نیز در زنای به عنف (تجاوز جنسی) زنی که به وی تجاوز شده باید عدّهٔ جدایی نگه دارند.[۶]
  • عدّهٔ زنِ برده: عدّهٔ کنیز، نصف زن آزاد است.[۷][۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. سرواژهٔ عدت[پیوند مرده] لغت‌نامهٔ دهخدا
  2. «فلسفه عده طلاق و فوت». آیین رحمت. ۲۰۱۴-۰۲-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۱۰.
  3. «قرآن: آیه ۲۳۴ سوره بقره». قرآن: پایگاه جامع قرآن. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
  4. «قرآن: آیه ۴ سوره طلاق». قرآن: پایگاه جامع قرآن. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
  5. «ازدواج با زانی و زانیه/ جمع بندی نهایی پیرامون روایات مسأله نکاح با زانیه و پاسخ به یک اشکال/ - درس خارج فقه آيت‌الله سیدموسی شبیری‌زنجانی». sath3.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۳۰.
  6. «رساله توضيح المسائل - فياض، شيخ محمد اسحاق - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۳۰.
  7. «انواع عده و وضعیت زنان فاقد رحم». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
  8. «عده | هدانا | HADANA.IR». ۲۰۱۷-۰۴-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.