پرش به محتوا

عبدالدار بن قصی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالدار بن قصی ( عربی: عبدالدار بن قصي‎)، بزرگ‌ترین فرزند قصی بن کلاب و کم‌آوازه‌ترین آن‌ها بود. پدرش می‌خواست نام او را جاودانه کند و او را هم‌پایهٔ برادرانش سازد، ازاین‌رو سدانة کعبه که نگهبانی کعبه بود را به او سپرد و کلید کعبه را به او به ارث داد. مادر او حُبَّی بنت حلیل خزاعی بود که مادر برادرانش نیز به شمار می‌رفت. وی موسس تیره بنی عبدالدار از خاندان قریش بود.[۱]

او پیوند مهمی بین پدرش قصی بن کلیاب (حدود ۴۰۰-۴۸۰)، جد بزرگ شیبه بن هاشم (عبدالمطلب) و پسرانش عثمان و عبد مناف ایجاد می‌کند، زیرا او زاده بنی عبدالدر است.[۲] [۳]

منابع

[ویرایش]
  1. الطبقات الكبرى - ط العلمية نویسنده: ابن سعد، جلد: 1 صفحه: 58
  2. SUNY Press :: History of al-Tabari Vol. 39, The بایگانی‌شده در سپتامبر ۱۲, ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
  3. "Adab of Islam". Masud. Retrieved 2017-08-08.