پرش به محتوا

عبدالحسین حائری تهرانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالحسین حائری تهرانی مشهور به شیخ‌العراقین (زادهٔ ۱۲۲۶ق - درگذشته ۱۲۸۶ق)، فرزند علی از فقها و مراجع تقلید قرن سیزدهم، وی از شاگردان برجسته ملّا رفیع رشتی، انوار الفقاهه و صاحب الجواهر بود و از صاحب جواهر اجازه اجتهاد گرفت و از سویی میرزا حسین نوری، ملاحسینقلی همدانی، محمدهادی تهرانی و میرزا محمد همدانی کاظمی (امام الحرمین) از شاگردان وی بودند. وی وصی و مورد اعتماد امیرکبیر بود. رساله علمیه، کتاب الاجازات، ترجمه نجاة العباد از آثار اوست. شیخ‌العراقین قریحه شعری نیز داشته‌است.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. «شيخ العراقين؛ متولى عمران عتبات عاليات عراق». hawzah.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.