پرش به محتوا

عباس عطار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عباس عطار
عطار در سال ۲۰۱۴
زادهٔ۲۹ مارس ۱۹۴۴[۱]
درگذشت۲۵ آوریل ۲۰۱۸ (۷۴ سال)
پاریس، فرانسه
شناخته‌شده
برای
عکاسی خبری
گفتگو با عباس دربارهٔ آژانس مگنوم

عباس عطار (۹ فروردین ۱۳۲۳ – ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷) عکاس ایرانی بود. او دانش‌آموخته رشته مطبوعات و ارتباطات در انگلستان بود و در دهه ۱۹۷۰، به دلیل روزنامه‌نگاری در بیافرا، ویتنام و آفریقای جنوبی و مقالات گسترده خود در مورد ادیان در سال‌های بعد، شناخته شد. وی از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳، عضو سیپا پرس، از ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۰ عضو گاما بود و در ۱۹۸۱ به مگنوم فوتوز (آژانس عکس مگنوم) پیوست و در ۱۹۸۵ عضو تمام وقت مگنوم شد؛ او همچنین از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ رئیس دوره‌ای مگنوم بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

سال ۱۹۵۲ به همراه خانواده‌اش، وقتی ده ساله بود، از ایران مهاجرت کرد. در عکسی خانوادگی که بدرقه کنندگان خانواده عطار از او و پدر، مادر و سه برادرش گرفته‌اند عباس ده ساله، دوربین عکاسی بر گردن آویخته است. چهار سال بعد اولین عکس‌هایش را در ۱۴ سالگی، در زمان استقلال الجزایر گرفت.[۲] از سال ۱۳۴۹ پس از پایان تحصیلاتش در رشته ارتباطات در بریتانیا حرفه عکاسی را آغاز کرد.[۳] در ۲۶ سالگی، عکس‌هایش در مجلات جهان به چاپ رسید؛ عکس‌هایی با قالب سیاسی و اجتماعی. از جنگ‌ها و انقلاب «بیافرا» در آفریقا تا بنگلادش و ویتنام و خاورمیانه و شیلی و آفریقای جنوبی، همراه با روایتی از آپارتاید.
از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ «عباس» از پشت دوربین عکاسی‌اش به انقلاب اسلامی ایران نگریست و لحظات به‌یادماندنی ایرانی‌ها را روی کاغذهای عکاسی ماندگار کرد و همان‌طور که خودش گفت برای تاریخ عکس گرفت.

در ۱۹۶۱، پس از آنکه عکس‌هایش جهانی شد، به آژانس عکس «مگنوم» پیوست. تاریخ تأسیس «مگنوم» به ۱۹۴۷ بازمی‌گشت؛ آژانسی که عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و چند عکاس جنگ تشکیل دادند که برای ثبت وقایع سیاسی و اجتماعی جهان گرد هم آمده بودند؛ زمانی که عباس، ۳سال بیشتر نداشت. سال‌ها بعد، یعنی در ۵۴ سالگی (از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱)، رئیس دوره‌ای آژانس عکس «مگنوم» شد.

یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره‌ای آژانس شود، بعد از ۱۷ سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس‌ها، شامل یادداشت‌های روزانه عباس نیز هست و این یادداشت‌های روزانه در ایام سفر کمک می‌کند تا زیبایی‌شناسی شخصی عکس‌هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.

او از سال۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ به مکزیک سفر کرد و به عکاسی پرداخت. ۱۱ جلد کتابی که تاکنون از او به چاپ رسیده، تنها بخشی از فعالیت‌های سی‌و شش‌ساله او را شامل می‌شود. در پس چهره جدی عباس عطار – که گاهی خشک و بداخلاق به نظر می‌رسد– طنزی شرقی نهفته است.

عباس عطار در ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ به علت بیماری سرطان در سن ۷۴ سالگی در پاریس درگذشت.[۴][۵][۶]

گرامی‌داشت در گوگل

[ویرایش]

در مارس ۲۰۲۴ و به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد عباس عطار، گوگل دودل روز ۲۹ مارس به عباس عطار اختصاص یافت.[۷][۸]

کتاب‌شناسی

[ویرایش]
  • Iran, la révolution confisquée, Clétrat, Paris 1980
  • Retornos a Oapan, FCE Rio de Luz, Mexico 1986
  • Return to Mexico, W.W.Norton, New York 1992
  • Allah O Akbar, voyages dans l’Islam militant, Phaidon, London 1994
  • Allah O Akbar, a journey through militant Islam, Phaidon, London 1994
  • Viaggio negli Islam del Mondo, Contrasto, Roma 2002
  • Voyage en chrétientés, La Martiniere, Paris 2000
  • Faces of Christianity, A.Abrams, New York 2000
  • Glaube-liebe-hoffnung, Knesebeck, Munchen 2000
  • IranDiary 1971-2002, Autrement, Paris 2002
  • IranDiario 1971-2005, Sagiattore, Milano 2006
  • Abbas, I Grandi Fotografi di Magnum, Hachette, Milano 2005
  • Sur la Route des Esprits, Delpire, Paris 2005
  • The children of Abraham, (exhibition catalogue), Intervalles, Paris 2006
  • In Whose Name?, Thames and Hudson, London 2009
  • "Ali, le Combat", Editions Sonatines, Paris 2011
  • "Les Enfants du lotus, voyage chez les bouddhistes", De la Martinière, Paris 2011

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نمایشگاه‌ها

[ویرایش]
  • 1972: Ganvie People, Falomo, Nigeria
  • 1977: Retrospective, Galerie Litho, Tehran; Ce jour là, Galerie FNAC, Paris
  • 1977: Le reportage d'agence, Rencontres de la photographie, Arles
  • 1980: Iran, the revolution, Tehran Museum of Contemporary Art ; Darvazeh Ghar mosque, Tehran; Fundacao Cultural, Rio de Janeiro
  • 1982: Citizen of the Third World, Photographer’s Gallery, London; Open Eye Gallery, Liverpool, G.B.
  • 1983: Retrospective, Consejo de Fotogragia, Mexico
  • 1984: Retrospective, Galerie ARPA, Bordeaux, France
  • 1986: Votez pour Moi, Galerie Magnum, Paris
  • 1991: Retrospective, Imagina, Almeria, Espana
  • 1992: Return to Mexico, Mexico Cultural Center, Paris; Maison pour Tous, Calais
  • 1994: Retornos a Mexico, Centro Nacional de la Fotografia, Mexico
  • 1999: Islamies, Place Royale, Brussels
  • 1999: Islamies, Arab World Institute, Paris
  • 1999: Chrétiens, House of Photography, Moscou
  • 1999: Chrétiens, Eberhardskirche, Stuttgart
  • 1999: Christians, Centre cultural français, Seoul, Korea
  • 2002: Iran, the revolution, The Grey Gallery, New York
  • 2002: Viaggio negli Islam del mondo, Palazzo Vecchio, Firenze, Italia
  • 2002: Visiones de l’Islam, la Caixa, Tarragona, Madrid, Malaga, Orense, Espana
  • 2002: IranDiary, Visa in Perpignan, France
  • 2003: Visiones de l’Islam, la Caixa, Girona, Granada, Pamplona and Palma de Mallorca, Espana
  • 2004: Iran, Haus der Kulturen der Welt, Berlin
  • 2004: Resurgence of Shias, Visa in Perpignan, France
  • 2004: Ya Saddam, Noorderlicht, Leeuwarden, Hollande
  • 2004: Islams, The United Nations, New York
  • 2005: Sur la Route des Esprits, La Chambre Claire, Paris
  • 2006: The Children of Abraham, Nobel Peace Center, Oslo
  • 2006:: Islams and Shias, Vicino/Lontano, Udine, Italia
  • 2007: The Children of Abraham, Groningen and Amsterdam, Holland
  • 2008: The Children of Abraham, Institut Français de Fès, Morocco
  • 2008: Jardin Botanique, Brussels, Belgium
  • 2009: In Whose Name?, Magnum Gallery, Paris
  • 2009: Visa, Perpignan
  • 2009: Gallerie Polka, Paris
  • 2011: Abbas, 45 Years in Photography, National Museum of Singapore
  • 2014: Faces of Christianity, Photography Festival, Guernsey

منابع

[ویرایش]
  1. "Obituary – Abbas, world-renowned photographer". HeraldScotland. Retrieved 2018-05-21.
  2. تنگستانی، محمد. «گفت‌وگو با عباس عطار؛ «دوربین مظلوم نیست»». رادیو فردا.
  3. «عباس عطار، عکاس و روایت‌گر تصویری انقلاب ایران در ۷۴ سالگی درگذشت». euronews. ۲۰۱۸-۰۴-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۳.
  4. «عباس عطار عکاس اسطوره ای مستند درگذشت». مجله عکس نوریاتو. ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۴-۲۵.
  5. «عباس عطار، عکاس ایرانی درگذشت» (به انگلیسی). BBC Persian. ۲۰۱۸-۰۴-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۴-۲۵.
  6. «عباس عطار عکاس شهیر ایرانی درگذشت». کیهان لندن.
  7. "Abbas Attar's 80th Birthday Doodle - Google Doodles". doodles.google (به انگلیسی). Retrieved 2024-03-30.
  8. نیوشا صارمی. «عباس عطار: تصویر روز گوگل». ایران‌وایر. دریافت‌شده در مارس ۳۰, ۲۰۲۴.

پیوند به بیرون

[ویرایش]