عباس بانی معمار

عباس بانی معمار
زادهٔ	۱۲۵۱ خورشیدی اصفهان
درگذشت	۷ بهمن ۱۳۴۴ خورشیدی اصفهان
آرامگاه	گورستان تخت فولاد (تکیه گلزار)
ملیت	ایرانی
پیشه(ها)	معمار سنتی، مرمتگر
پدر	عبدالله بنّا

عباس بانی معمار (زاده ۱۲۵۱ خورشیدی در اصفهان - درگذشته ۷ بهمن ۱۳۴۴ خورشیدی در اصفهان)، معمار سنتی و مرمتگر ایرانی بود.

زندگانی

عباس بانی معمار، معماری سنتی را از پدرش عبدالله بنا آموخت و از جوانی مشغول به کار شد. چند سالی را در خوزستان کار کرد و پس از بازگشت به اصفهان، تا پایان زندگانی اش به کار معماری و مرمت مشغول بود. او به جز معماری، به ادبیات نیز علاقه‌مند بود و دیوان اشعاری از خود به یادگار گذاشته است.

آثار

برخی از آثار عباس بانی معمار، چنین است: اضافه نمودن شش دهانه به پل جویی در سال ۱۳۳۴ خورشیدی، برای پیشگیری از بالا آمدن آب زاینده رود / طراحی و اجرای چندین خیابان در اصفهان، مانند: خیابان مسجد سید / اجرای سنگفرش بخش غربی میدان نقش‌جهان / اجرای سنگفرش حیاط مسجد حکیم / مرمت آب انبار کازرونی / مرمت گنبد آجری چهارسو شاه / مرمت منارجنبان / طراحی و اجرای بنای آرامگاهی زینبیه در اصفهان و بنای آرامگاهی امامزاده احمدرضا در روستای احمدرضا (نخستین بناهای آرامگاهی ساخته شده برای زینبیه و احمدرضا، چند سال پیش تخریب شد و ساختمان های بزرگتری برای آنها ساخته شد و شوربختانه هیچ اثری از آثار معماری و کاشیکاری بناهای نخستین برجا نماند!) / طراحی و اجرای ساختمان های پادگان ارتش (فرح‌آباد).

درگذشت و آرامگاه

عباس بانی معمار، ۷ بهمن ۱۳۴۴ در اصفهان درگذشت و در گورستان تخت فولاد (تکیه گلزار) به خاک سپرده شد. بر سنگ آرامگاه او سروده ای است که این گونه آغاز می شود:

ای که اکنون به خاکِ ما گذری / سوی ما کن به چشمِ دل، نظری.

منابع

چهره‌های زنده رود (هنرمندان هنرهای تجسمی و صنایع دستی، آرمیده در تخت فولاد)

چهره‌های زنده رود (هنرمندان هنرهای تجسمی و صنایع دستی، آرمیده در تخت فولاد)، پژوهشگر و نویسنده: مهدی تمیزی، تصویرگر: وحید شریفی، ترجمه به انگلیسی: نفیسه حاجاتی، مدیر هنری و ویراستار: پری زنگنه، ناشر: اسپانه با همکاری مجموعه تخت فولاد، اصفهان، ۱۴۰۱، شابک: ۹۷۸۶۲۲۶۳۹۱۳۳۷.