عامل فانو

عامل فانو (به انگلیسی: Fano Factor، مخفف:FF) معیاری در نظریه احتمال و آمار است جهت بیان پراکندگی آماری، که از تقسیم واریانس بر میانگین به‌دست می‌آید:

$FF={\frac {\sigma ^{2}}{\mu }}$

به عبارت دیگر عامل فانو، میزان پراکندگی به‌ازای یک واحد از میانگین را بیان می‌کند. این مقدار زمانی تعریف شده‌است که میانگین صفر نباشد.

این معیار به افتخار اوگو فانو نامگذاری شده‌ است.

منابع

• بخشعلی‌زاده، شهرناز؛ پاشا، عین‌الله؛ رستگار، آرش (۱۳۹۱). آمار و مدل‌سازی. شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران. شابک ۹۶۴۰۵۰۷۳۸۵.
• ویکی‌پدیای انگلیسی