عبدالحسین حائری تهرانی
ظاهر
(تغییرمسیر از شیخ عبدالحسین طهرانی)
این صفحه مطابق سیاست حذف ویکیپدیا برای حذف در نظر گرفته شده است. لطفاً اندیشههای خود را دربارهٔ این موضوع در نظرخواهی مربوط به این صفحه، که در صفحهٔ نظرخواهیهای برای حذف، قرار دارد، به اشتراک بگذارید. در ویرایش آزاد هستید، ولی صفحه نباید خالی شود و این آگاهسازی تا زمانی که بحث بسته شود نباید حذف شود. برای اطلاعات بیشتر، به ویژه دربارهٔ ادغام یا انتقال صفحه در مدت بحث، راهنمای حذف را بخوانید. |
این مقاله دارای چندین مشکل است. خواهشمندیم به بهبود آن کمک کنید یا در مورد این مشکلات در صفحهٔ بحث گفتگو کنید. (دربارهٔ چگونگی و زمان مناسب برداشتن این برچسبها بیشتر بدانید)
|
عبدالحسین حائری تهرانی مشهور به شیخالعراقین (زادهٔ ۱۲۲۶ق - درگذشته ۱۲۸۶ق)، فرزند علی از فقها و مراجع تقلید قرن سیزدهم، وی از شاگردان برجسته ملّا رفیع رشتی، انوار الفقاهه و صاحب الجواهر بود و از صاحب جواهر اجازه اجتهاد گرفت و از سویی میرزا حسین نوری، ملاحسینقلی همدانی، محمدهادی تهرانی و میرزا محمد همدانی کاظمی (امام الحرمین) از شاگردان وی بودند. وی وصی و مورد اعتماد امیرکبیر بود. رساله علمیه، کتاب الاجازات، ترجمه نجاة العباد از آثار اوست. شیخالعراقین قریحه شعری نیز داشتهاست.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «شيخ العراقين؛ متولى عمران عتبات عاليات عراق». hawzah.net. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.