شوگون‌سالاری
شوگون‌سالاری، باکوفو (به ژاپنی: 幕府)، در اصل به دفتر دولتی‌ای گفته می‌شود که شخصی که به عنوان شوگون منصوب شده است، خارج از دربار سلطنتی، بخاطر دربار در آن به کار مشغول شده و در آنجا انجام وظیفه می‌کند.
پس از قرن ۸ میلادی، امپراتور ژاپن شروع به اعطای عنوان شوگون به زیردستان خود کرد. از قرون وسطی تا اوایل دوره مدرن، رژیم‌های سامورایی که در راس آن فرماندهان سامورایی قرار داشتند یکی پس از دیگری تأسیس شدند، اما به استثنای رژیم تویوتومی، سران این رژیم‌ها عنوان شوگون را از امپراتور دریافت کردند. پس از اواسط دوره ادو، این رژیم‌های سامورایی پی‌درپی «باکوفو» خوانده شدند.
| اسم | دوره | دفتر دولتی | بنیان‌گذار | خاندان شوگون | تعداد | عنوان دستیار |
|---|---|---|---|---|---|---|
| شوگون‌سالاری کاماکورا کاماکورا باکوفو |
دوره کاماکورا | ولایت ساگامی کاماکورا |
میناموتو نو یوریتومو | خاندان گنجی・سکه‌شوگون・میاشوگون | ۹ شوگون | شیکن（توکوسو از خاندان هوجو） |
| شوگون‌سالاری آشیکاگا شوگون‌سالاری موروماچی موروماچی باکوفو |
دوره موروماچی | ولایت یاماشیرو کیوتو |
آشیکاگا تاکائوجی | خاندان آشیکاگا | ۱۵ شوگون | کانری（خاندان هوسوکاوا، خاندان شیبا، خاندان هاتاکه‌یاما） |
| شوگون‌سالاری توکوگاوا شوگون‌سالاری ادو ادو باکوفو |
دوره ادو | ولایت موساشی ادو |
توکوگاوا ایه‌یاسو | خاندان توکوگاوا | ۱۵ شوگون | تایرو・روجو |
در میان دولت‌های سامورایی، رژیم خاندان تایرا، رژیم اودا و رژیم تویوتومی به‌طور کلی «باکوفو» خوانده نمی‌شوند اما در سال‌های اخیر، برخی از مورخان نام‌های جدیدی را برای رژیم‌های سامورایی غیر از کاماکورا، موروماچی و ادو باکوفو به عنوان «باکوفو» (شوگون‌سالاری) پیشنهاد کرده‌اند.
اودا نوبوناگا
[ویرایش]- انتساب به خاندان تایرا
در دوره ادو در کتابی که شجره‌نامه‌های سامورایی‌ها به صورت یک مجموعه جمع‌آوری شده، بنام کانسی چُو شوشُوکافو (۱۷۸۹–۱۸۰۱ زمان تدوین کتاب)، انتساب خاندان اودا از طریق تایرا نو چیکازانه به خاندان تایرا به چشم می‌خورد اما تحقیقات تاریخی صحت انتساب خاندان اودا به خاندان تایرا را رد می‌کند.
نوبوناگا از زمان خاصی خود را به خاندان تایرا نسبت داد. در آن زمان طبق سنت، فقط افرادی که از خاندان گنجی بودند می‌توانستند به یک شوگون تبدیل شود یا یک شوگون‌سالاری جدید را پایه‌گذاری کنند. با این حال، در دوره کاماکورا سابقه ای وجود داشت که خاندان هوجو که متعلق به خاندان تایرا بودند فرمانروایی کشور را در دست گرفتند. این احتمال وجود دارد که نوبوناگا به این علت خود را به خاندان تایرا نسبت داده باشد که وی سعی داشت به عنوان شوگون به قدرت برسد.
- مرگ قبل از پاسخ به دربار
در ۱۵۸۲ دربار گزیدن یکی از سه مقام، دایجو-دایجین (صدرالاعظمی)، کانپاکو و شوگونی را به نوبوناگا پیشنهاد کرد که در صورت پذیرفتن هر کدام از این مقام‌ها، نوبوناگا زیر دست امپراتور مشغول به خدمت می‌شد. نوبوناگا پاسخ به این پیشنهاد را به بعد موکول کرد و قبل از اعلام رسمی پاسخ وی حادثه معبد هوننو رخ داد و نوبوناگا در این حادثه کشته شد.
تویوتومی هیده‌یوشی
[ویرایش]هیده‌یوشی ابتدا به تقلید از آشیکاگا تاکائوجی بنیان‌گذار شوگون‌سالاری آشیکاگا، می‌خواست شوگون شود. با این حال، این شغلی است که از نظر تاریخی به یکی از اعضای خاندان گنجی اختصاص داده شده است و حتی اگر او می‌خواست این کار را انجام دهد، نمی‌توانست خود را به خاندان گنجی نسبت دهد.
فهرست شوگون‌ها
[ویرایش]| شوگون‌ها در تاریخ ژاپن | |||
|---|---|---|---|
| ترتیب | نام | تولد/
مرگ |
دولت |
| نخستین شوگون‌ها[۱] | |||
| اجیهی نو آگاتاموری | ۶۶۸–۷۳۷[۲] | ۷۲۰[۳] | |
| اوتومو نو یاکاموچی | ۷۱۸?–۷۸۵[۴] | ۷۸۴–۷۸۵[۵] کی نو کوسامی در سال ۷۸۹[۶] | |
| کی نو کوسامی | ۷۳۳–۷۹۷[۷] | ۷۸۹[۶] | |
| اوتومو نو اوتومارو | ۷۳۱–۸۰۹[۸] | ۷۹۴[۹] | |
| ساکانواوئه نو تامورامارو | ۷۵۸–۸۱۱[۱۰] | ۷۹۷–۸۱۱?[۱۱] | |
| فون یا نو واتامارو | ۷۶۵–۸۲۳[۱۲] | ۸۱۳[۱۱] | |
| فوجیوارا نو تادابومی | ۸۷۳–۹۴۷[۱۳] | ۹۴۰[۱۱] | |
| میناموتو نو یوشیناکا | ۱۱۵۴–۱۱۸۴[۱۴] | ۱۱۸۴[۱۱] | |
| شوگون‌سالاری کاماکورا[۱۵] | |||
| ۱ | میناموتو نو یوریتومو | ۱۱۴۷–۱۱۹۹ | ۱۱۹۲–۱۱۹۹ |
| ۲ | میناموتو نو یوری‌ایه | ۱۱۸۲–۱۲۰۴ | ۱۲۰۲–۱۲۰۳ |
| ۳ | میناموتو نو سانه‌تومو | ۱۱۹۲–۱۲۱۹ | ۱۲۰۳–۱۲۱۹ |
| ۴ | کوجو یوریتسونه | ۱۲۱۸–۱۲۵۶ | 1۲۲۶–۱۲۴۴ |
| ۵ | کوجو یوریتسوگو | ۱۲۳۹–۱۲۵۶ | ۱۲۴۴–۱۲۵۲ |
| ۶ | شاهزاده مونه‌تاکا | ۱۲۴۲–۱۲۷۴ | ۱۲۵۲–۱۲۶۶ |
| ۷ | شاهزاده کوره‌یاسو | ۱۲۶۴–۱۳۲۶ | ۱۲۶۶–۱۲۸۹ |
| ۸ | شاهزاده هیساآکی | ۱۲۷۶–۱۳۲۸ | ۱۲۸۹–۱۳۰۸ |
| ۹ | شاهزاده موریکونی | ۱۳۰۱–۱۳۳۳ | ۱۳۰۸–۱۳۳۳ |
| تجدید حیات کنمو | |||
| شاهزاده مورییوشی | ۱۳۰۸–۱۳۳۵[۱۶] او توسط پدرش امپراتور گو-دایگو شوگون نامیده شد. ۱۳۳۳[۱۷] | ۱۳۳۳–۱۳۳۵[۱۷] | |
| شاهزاده ناریناگا | ۱۳۲۶–۱۳۴۴?[۱۸] | ۱۳۳۴–۱۳۳۸[۱۸] | |
شوگون‌سالاری آشیکاگا
[ویرایش]| شوگون‌ها در تاریخ ژاپن | ||||
|---|---|---|---|---|
| ترتیب | نام | تولد/
مرگ |
دولت | وقایع |
| شوگون‌سالاری آشیکاگا/شوگون‌سالاری موروماچی | ||||
| ۱ | آشیکاگا تاکائوجی | ۱۳۰۵–۱۳۵۸ | ۱۳۳۸–۱۳۵۸ | آشیکاگا تاکائوجی به عنوان سی تایشوگون منصوب شد. ۱۳۵۱ واکو (دزد دریایی) (دزدان دریایی ژاپنی فعال در کره و سواحل سرزمین اصلی چین) به سواحل گوریو حمله کردند. |
| ۲ | آشیکاگا یوشی‌آکیرا | ۱۳۳۰–۱۳۶۷ | ۱۳۵۸–۱۳۶۷ | سال ۱۳۶۷ گوریو از ژاپن می‌خواهد دزدان دریایی ژاپنی را ممنوع کند. |
| ۳ | آشیکاگا یوشی‌میتسو | ۱۳۵۸–۱۴۰۸ | ۱۳۶۸–۱۳۹۴ | سال ۱۳۶۹ امپراتور هونگ‌وو از دودمان مینگ در چین از ژاپن درخواست کرد تا واکو (دزد دریایی) را سرکوب کند. ۱۳۹۲ دربارهای شمالی و جنوبی متحد شدند. |
| ۴ | آشیکاگا یوشی‌موچی | ۱۳۸۶–۱۴۲۸ | ۱۳۹۴–۱۴۲۳ | در سپتامبر، فرستاده دودمان مینگ نامه ای خطاب به "پادشاه ژنرال ژاپن" فرستاد. ۱۴۰۴ تجارت متقابل ژاپن و دودمان مینگ آغاز شد. |
| ۵ | آشیکاگا یوشی‌کازو | ۱۴۰۷–۱۴۲۵ | ۱۴۲۳–۱۴۲۵ | از کودکی بیمار بود و به به دلیل حضور پدرش آشیکاگا یوشی‌موچی بازنشسته و کانری (معاون شوگون) با نفوذ، عملاً هیچ قدرت واقعی نداشت. در سن ۱۷ سالگی درگذشت. |
| ۶ | آشیکاگا یوشی‌نوری | ۱۳۹۴–۱۴۴۱ | ۱۴۲۹–۱۴۴۱ | ۱۴۲۹ شاه شو هاشی پادشاهی ریوکیو را تأسیس می‌کند. ۱۴۲۹ شورش ولایت هاریما آغاز می‌شود. ۱۴۳۸ شورش ایکیو آغاز می‌شود. ۱۴۴۱ آشیکاگا یوشی‌نوری در جریان شورش کاکیتسو ترور شد. |
| ۷ | آشیکاگا یوشی‌کاتسو | ۱۴۳۴–۱۴۴۳ | ۱۴۴۲–۱۴۴۳ | آشیکاگا یوشی‌کاتسو در سن ۹ سالگی درگذشت. او که به اسب سواری علاقه داشت، در سقوط از اسب به‌طور مرگباری مجروح شد. |
| ۸ | آشیکاگا یوشیماسا | 1۴۳۶–۱۴۹۰ | ۱۴۴۹–۱۴۷۳ | ۱۴۵۲ هوسوکاوا کاتسوموتو سمت کانری را بر عهده گرفت. ۱۴۶۷ جنگ اونین آغاز می‌شود. |
| ۹ | آشیکاگا یوشی‌هیسا | ۱۴۶۵–۱۴۸۹ | ۱۴۷۳–۱۴۸۹ | ۱۴۷۷ جنگ اونین به پایان می‌رسد. شورش توکوسی در کیوتو آغاز می‌شود. ۱۴۸۵ شورش ولایت یاماشیرو آغاز می‌شود (تا سال ۱۴۹۳). |
| ۱۰ | آشیکاگا یوشی‌تانه | ۱۴۶۶–۱۵۲۳ | ۱۴۹۰–۱۴۹۳ | در سال ۱۴۹۳ کودتای میئو در کیوتو رخ داد و در نتیجه آشیکاگا یوشی‌تانه از سمت شوگون برکنار و به زندان انداخته شد. او از جایی که در آن زندانی شده بود می‌گریزد. |
| ۱۱ | آشیکاگا یوشی‌زومی | ۱۴۸۰–۱۵۱۱ | ۱۴۹۴–۱۵۰۸ | ۱۴۸۸ کاگا ایکی شروع می‌شود (تا سال ۱۵۸۰). ۱۴۸۹ آشیکاگا یوشیماسا، در شهر کیوتو معبد گینکاکو-جی را می‌سازد. ۱۴۹۵ هوجو سوئون قلعه اوداوارا (شهر اوداوارا، استان کاناگاوا) را تصرف می‌کند. در سال ۱۵۰۷، هوسوکاوا ماساموتو که درگیر اختلافات جانشینی شوگون بود، ترور شد. |
| ۱۰ (شوگونی دوباره) |
آشیکاگا یوشی‌تانه / آشیکاگا یوشیتادا |
۱۵۰۸–۱۵۲۱ | آشیکاگا یوشی‌تانه در سال ۱۵۰۸ وارد کیوتو شد و با ارتش اوئوچی یوشیئوکی پایتخت را هدف گرفت. ارتش شوگون یازدهم آشیکاگا یوشی‌زومی که قدرتش رو به تضعیف بود، از کیوتو به ولایت اومی (استان شیگا کنونی) گریخت. با ادامه این حرکت، آشیکاگا یوشی‌تانه کیوتو را اشغال کرد و دوباره به عنوان شوگون منصوب شد. | |
| ۱۲ | آشیکاگا یوشی‌هارو | ۱۵۱۱–۱۵۵۰ | ۱۵۲۱–۱۵۴۶ | ۱۵۴۲ سایتو دوسان خاندان توکی را اخراج می‌کند و ولایت مینو (در جنوب استان گیفو کنونی) را تصرف می‌کند. ۱۵۴۳ پرتغالی‌ها در تانه‌گاشیما به ساحل ژاپن وارد شدند و اسلحه به ژاپن وارد شد. |
| ۱۳ | آشیکاگا یوشی‌ترو | ۱۵۳۶–۱۵۶۵ | ۱۵۴۶–۱۵۶۵ | ۱۵۴۹ فرانسیس خاویر در کاگوشیما فرود آمد و مسیحیت به ژاپن معرفی شد. ماتسودایرا تاکه‌چیو (بعدها توکوگاوا ایه‌یاسو) توسط خاندان ایماگاوا گروگان گرفته شد. ۱۵۵۳ نبردهای کاواناکاجیما بین اوئه‌سوگی کنشین و تاکدا شینگن درگرفت. تا سال ۱۵۶۴ در مجموع پنج بار نبرد انجام شد. ۱۵۵۵ در نبرد ایتسوکوشیما، موری موتوناری، سوئه هاروکاتا را شکست می‌دهد. ۱۵۶۰ اودا نوبوناگا ایماگاوا یوشیموتو را در نبرد اوکه‌هازاما شکست داد. |
| ۱۴ | آشیکاگا یوشی‌هیده | ۱۵۳۸–۱۵۶۸ | ۱۵۶۸ | ۱۵۶۸ اودا نوبوناگا برای پشتیبانی از آشیکاگا یوشی‌آکی به کیوتو می‌رود. |
| ۱۵ | آشیکاگا یوشی‌آکی | ۱۵۳۷–۱۵۹۷ | ۱۵۶۸–۱۵۷۳ | ۱۵۷۳ اودا نوبوناگا پانزدهمین شوگون، آشیکاگا یوشی‌آکی را به ولایت کاواچی (استان اوساکا شرقی کنونی) تبعید کرد که منجر به فروپاشی شوگون‌سالاری موروماچی شد.[۱۹] |
شوگون‌سالاری توکوگاوا
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ There is no consensus among the various sources on this list, since some authors consider Tajihi no Agatamori to be the original shogun, whereas others regard Ōtomo no Otomaro or even Sakanoue no Tamuramaro as being the first, and still others avoid the problem entirely by starting from the first Kamakura shogun only.
- ↑ Cranston, 1998:361.
- ↑ Samurai Archives. "Early Japan" (به انگلیسی). Archived from the original on 31 January 2009. Retrieved 20 January 2009.
- ↑ Cranston, 1998:427.
- ↑ Sansom, 1931:201.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Takekoshi, 2004:96.
- ↑ Cambridge University Press. "Cambridge Histories Online" (به انگلیسی). Retrieved 20 January 2009.[پیوند مرده]
- ↑ Caiger, 1997:339.
- ↑ Shively, 1999:xviii.
- ↑ De Bary et al., 2001:266.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ The history files. "Shoguns of Japan" (به انگلیسی). Retrieved 20 January 2009.
- ↑ Shively et al., 1999:30.
- ↑ Adolphson et al, 2007:334.
- ↑ Turnbull, 2005:16.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Deal, 2007:100–101.
- ↑ Perkins, 1998b:292.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Varley, 1994:243.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Perkins, 1998b:295.
- ↑ "足利15代将軍一覧". 刀剣ワールド (به ژاپنی). Retrieved 2024-07-24.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ Murdoch, 1996:791.
- ↑ Deal, 2007:48.
- ↑ "徳川十五代将軍一覧/徳川家康～徳川慶喜". 刀剣ワールド (به ژاپنی). 2022-09-19. Retrieved 2024-07-24.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «幕府». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ژاپنی، بازبینی‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۲۰.