پرش به محتوا

شورش‌های ۲۰۱۲ ایالت راخین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شورش‌های ایالت راخین رشته منازعاتی ست که بین مسلمانان روهینگیا و قوم راخین در شمال ایالت راخین میانمار در سال ۲۰۱۲ واقع شده است. شورش‌ها پس از هفته‌ها مناقشه فرقه‌ای شروع شد و توسط بیشتر مردم دو سوی نزاع محکوم شده است. دلیل اصلی شورشها روشن نیست، ولی برخی صاحبنظران به کشتار ده مسلمان برمه‌ای به دست قومیت رانکین در پی تجاوز و قتل یک زن رانکین به عنوان عامل اصلی اشاره می‌کنند. دولت با اعمال حکومت نظامی و افزایش نیرو در منطقه بدان پاسخ داده است. در ۱۰ ژوئن در راخین وضع اضطراری اعلام شد که به نظامیان اجازه داد در ادارهٔ منطقه دخالت کنند.[۱][۲]

شروع ماجرا از آنجا بود که سه جوان مسلمان به تجاوز و قتل یک دختر بودایی متهم شدند.[۳][۴][۵] یک نفر از آنان پس از دستگیری خودکشی کرد و دو تن دیگر به اعدام محکوم شدند[نیازمند منبع]. جامعه مسلمانان مدعی است که دختر همراه یکی از این سه پسر فرار کرده است[نیازمند منبع]. حمله به یک اتوبوس مسلمانان و کشتار ده نفر آغاز سلسله وقایع بعد از آن بود.[۶][۷]

برخی گزارش‌ها حاکی از قتل ۲۰۰۰۰ مسلمان است[نیازمند منبع]. همچنین گفته می‌شود که نیروهای نظامی برمه به مهاجمین کمک می‌کنند و این کشتار در سکوت رسانه‌های خبری و سازمان ملل در حال انجام است.[نیازمند منبع]

به گزارش سازمان عفو بین‌الملل بوداییان عامل کشتار، تجاوز و آتش‌زدن هزاران خانه مسلمانان شناخته شده‌اند[نیازمند منبع]. دولت میانمار مانع دسترسی خبرنگاران به منطقه می‌شود[نیازمند منبع]. بسیاری از مسلمانان محل زندگی خود را رها کرده و به بنگلادش پناهنده شده‌اند.[۸]

ریشه درگیری‌ها

[ویرایش]

تقریباً تا سال ۱۷۷۴ میلادی مسلمانان در آنجا مشکل نداشتند، در آن مقطع یک بودایی به نام بوداپایا در آن منطقه به قدرت می‌رسد و با مسلمانان بنای ناسازگاری می‌گذارد و اجرای قوانین اسلامی را ملغی می‌کند. از آن زمان به بعد اختلافات مسلمانان میانمار با دولت شروع می‌شود. از آن زمان است که حقوق مسلمانان نادیده گرفته می‌شود، تبعیض‌ها تشدید می‌شود و مسئله مسلمانان به تدریج به عنوان یک معضل مطرح و کشورهای منطقه متوجه این موضوع می‌شوند و حتی به سطح بین‌المللی نیز می‌رود و تا امروز نیز از موضوعات حقوق بشری در سطح بین‌الملل است. در این مدت تعدادی از مسلمانان گروه‌های چریکی تشکیل دادند و مبارزاتی هم داشتند و برخی برای اینکه از این وضعیت رها بشوند، به کشورهای هند و بنگلادش مهاجرت کردند و در آنجا زندگی می‌کنند.[۹]

پیامدها

[ویرایش]

در نتیجه خشونت‌ها ۹۰۰ هزار نفر آواره شدند. بیش از ۲۵۲۸ خانه سوزانده شد که ۱۳۳۶ تا متعلق به راخینها و ۱۱۹۲ تا مربوط به مسلمانان بوده است.[۱۰] پلیس و ارتش میانمار متهم به داشتن یک نقش اساسی در هدف قرار دادن روهینگیاها از طریق بازداشتهای دست جمعی و خشونت بوده‌اند.[۱۱]

این دولت که مورد تحسین آمریکا[۱۲] و اتحادیه اروپا[۱۳] قرار گرفته است از سوی عفو بین‌الملل و دیگر گروه‌های حقوق بشری مورد انتقاد قرار گرفته است که اعلام کرده‌اند روهینگیاها دهه‌ها مورد تبعیض سازمان یافته دولتی قرار داشته‌اند.[۱۲]

واکنش مسئولان ایرانی

[ویرایش]

سید حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس با اشاره به بیانیه ۲۳۲ نماینده مجلس شورای اسلامی در محکومیت حوادث میانمار گفت: مجلس در این بیانیه از مجامع بین‌المللی درخواست جدی داشته تا نسبت به حوادث میانمار عکس‌العمل نشان دهند.[۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. «Four killed as Rohingya Muslims riot in Myanmar: government | Reuters». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  2. «အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာခ်က္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ေထာက္ခံ | ဧရာ၀တီ». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  3. "Burma admits Rakhine destruction". BBC News. 27 October 2012. Archived from the original on 27 October 2012. Retrieved 27 October 2012.
  4. Peter Beaumont (27 October 2012). "Burma's leader admits deadly attacks on Muslims". The Guardian. London. Archived from the original on 27 October 2012. Retrieved 27 October 2012.
  5. "Four killed as Rohingya Muslims riot in Myanmar: government". Reuters. 8 June 2012. Archived from the original on 19 October 2015. Retrieved 9 June 2012.
  6. "U.S. praises Myanmar's response to sectarian clashes". Reuters. 19 June 2012. Archived from the original on 2 July 2012. Retrieved 15 July 2012.
  7. "EU welcomes "measured" Myanmar response to rioting". Reuters. 11 June 2012. Archived from the original on 6 August 2012. Retrieved 15 July 2012.
  8. «رفتار با مسلمانان برمه زیر ذره بین سازمان‌های حقوق بشر». BBC News فارسی. ۲۰۱۲-۰۷-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  9. مدیر (۲۰۱۷-۰۹-۰۵). «میانمار کجاست؟ چگونه مسلمان شدند؟ و چرا قتل‌عام می‌شوند؟». نوگرا. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  10. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  11. «Burmese authorities targeting Rohingyas, UK parliament told | Democratic Voice of Burma». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «U.S. praises Myanmar's response to sectarian clashes | Reuters». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  13. «EU welcomes measured Myanmar response to rioting | Reuters». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲.
  14. سیاست یک بام و دو هوای غرب در برابر قتل‌عام مسلمانان میانمار بایگانی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine پایگاه خبری افکارنیوز

پیوند به بیرون

[ویرایش]