شهرداری دوحه
شهرداری دوحه | |
---|---|
مختصات: ۲۵°۱۷′۱۲″ شمالی ۵۱°۳۲′۰″ شرقی / ۲۵٫۲۸۶۶۷°شمالی ۵۱٫۵۳۳۳۳°شرقی | |
کشور | قطر |
مرکز | دوحه |
تعداد مناطق | ۵۹ |
مساحت | |
• کل | ۲۳۴ کیلومتر مربع (۹۰ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۱۵)[۱] | ۹۵۶۴۵۷ |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی +۳ (AST) |
کد ایزو ۳۱۶۶ | QA-DA |
شهرداری دوحه (عربی: بلدیة الدوحة) یکی از ۸ شهرداری قطر است که شهر دوحه، پایتخت قطر، مرکز آن است. دوحه با ۹۵۶٬۴۵۷ نفر پرجمعیتترین شهرداری قطر است.[۱]
تاریخچه
[ویرایش]بر اساس وبگاه وزارت شهرداری و برنامهریزی شهری،[۲] شهرداری قطر اولین شهرداری بود که در سال ۱۹۶۳ تأسیس شد. بعدتر در همان سال، نام این شهرداری به «شهرداری دوحه» تغییر یافت. این کشور از سال ۲۰۱۵ به ۸ شهرداری تقسیم شدهاست که دوحه با ۹۵۶٬۴۵۷ نفر پرجمعیتترین آنهاست.[۱] به عنوان بخشی از برنامه جامع ملی قطر، ۲۸ مرکز در سراسر قطر برای ارتقاء توسعه پایدار شهری و حمل و نقل عمومی تعیین شدهاست. این مراکز به عنوان قطب به مناطق اطراف خود خدماترسانی میکنند.[۳]
جغرافیا
[ویرایش]شهرداری دوحه در منطقه شرقی قطر قرار دارد و از جنوب به شهرداری الوکره، از غرب به شهرداری الریان، از شمال به شهرداری الضعاین، از شمال غرب به شهرداری ام صلال و از شرق به خلیج فارس محدود میشود.[۴]
با قرار گرفتن اکثر مراکز مسکونی، مالی و اداری قطر در این شهرداری، منطقه متروپولیتن دوحه بیش از ۸۰ درصد از ساکنان کشور را در خود جای دادهاست. مرکز دوحه، که شرقیترین منطقه شهرداری است، مرکز اداری و مالی کشور و شهرداری است، که محلههایی مانند الدفنه و بندر غربی در آن واقع شدهاند. علاوه بر این، این منطقه میزبان برخی زیرساختهای حیاتی کشور مانند شهر پزشکی حمد و فرودگاه بینالمللی حمد است.[۵]
به گفته وزارت شهرداری و محیط زیست، این شهرداری پنج فرورفتگی، یک وادی، سه دشت، هفت تپه، دو سبخا، چهار دماغه و دو خلیج دارد. همچنین چهار جزیره (به غیر از مروارید) در نزدیکی ساحل شرقی قرار دارند.[۷]
زیر ساخت
[ویرایش]تحصیلات
[ویرایش]به عنوان پرجمعیتترین شهرداری، دوحه دارای بالاترین تراکم مدارس در کشور است. اکثر مدارس این شهرداری در نزدیکی مرکز دوحه، یعنی بخش مرکز شرقی، قرار دارند. کمبود مدارس در ناحیه السد، و نیز بخشهای شمالی و جنوبی گزارش شدهاست.[۸]
بهداشت
[ویرایش]کار احداث یکی از پروژههای مهم بهداشتی قطر به نام شهر پزشکی حمد در سال ۲۰۰۳ در نزدیکی ناحیه رمیله آغاز شد. برای ساخت سه بیمارستان و یک مرکز تحقیقاتی در این مجموعه ۲۲۷۰۰۰ متر مربعی بر هزینه بیش از ۲ میلیارد و یکصد میلیون ریال قطر برنامهریزی شد.[۹] در دسامبر ۲۰۱۷، امیر قطر، شیخ تمیم بن حمد آل ثانی، شهر پزشکی حمد را بهطور رسمی افتتاح کرد.[۱۰]
حمل و نقل
[ویرایش]متروی در حال ساخت مرکز دوحه را به نقاط مختلف شهر متصل خواهد کرد.[۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "2015 Population census" (PDF). Ministry of Development Planning and Statistics. April 2015. Archived from the original (PDF) on 17 July 2016. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "وزارة البلدیة والتخطیط العمرانی". Baladiya.gov.qa. 2013-01-04. Archived from the original on 18 September 2011. Retrieved 2013-03-26.
- ↑ "About the Centre Plans". Ministry of Municipality and Environment. Archived from the original on 1 December 2020. Retrieved 30 December 2018.
- ↑ "District map". The Centre for Geographic Information Systems of Qatar. Archived from the original on 24 November 2020. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "Doha Municipality: Vision and Development Strategy" (PDF). Ministry of Municipality and Environment. 1 June 2014. p. 4. Archived from the original (PDF) on 12 June 2018. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "Doha Zoning Map" (PDF). Ministry of Municipality and Environment. 16 November 2017. Archived from the original (PDF) on 30 December 2018. Retrieved 30 December 2018.
- ↑ "Geonames Sortable Table". arcgis.com. Geographic Information Systems Department (Qatar). Retrieved 13 February 2019.
- ↑ "Doha Municipality: Vision and Development Strategy" (PDF). Ministry of Municipality and Environment. 1 June 2014. p. 26. Archived from the original (PDF) on 12 June 2018. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "Hamad Medical City to open doors to public by end of 2014". justhere.qa. 25 December 2013. Archived from the original on 12 June 2018. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "Emir officially opens HMC's new Medical City hospitals". Gulf Times. 17 December 2017. Retrieved 29 May 2018.
- ↑ "Doha Municipality: Vision and Development Strategy" (PDF). Ministry of Municipality and Environment. 1 June 2014. p. 34. Archived from the original (PDF) on 12 June 2018. Retrieved 29 May 2018.