شمس‌الدین خنجی

شمس‌الدین خونجی
زادهٔ	خونج (آقکند) ، ایران
درگذشت	۶۳۷ هجری قمری
ملیت	ایرانی
تحصیلات	فقه کلام حکمت
پیشه(ها)	فقیه ، مدرس

شمس‌الدین خونجی (درگذشته ۶۳۷ هجری قمری) اهل آقکند آذربایجان شرقی که بعد از حمله مغول به آناتولی و سوریه مهاجرت کرد و در آنجا ماندگار شد وی صاحب‌نظر در فقه، حکمت، کلام و طب قرن هشتم هجری قمری بود در مدارس قدیم فقه حقوق اسلامی تدریس می کرد و استاد فقه شمس تبریزی بود.

شمس الدین خونجی

پیشینه

وی در شهر خونج، کاغذکنان (آقکند) کنونی، چشم به جهان گشود. شهر وی خونج طبق نوشته ابن حوقل در صوره الارض به لحاظ داشتن مرصد ( گمرک امروزی) رونق تجاری داشته و از تظر صنعتی نیز با داشتن صنایع سفال سازی و کاغذ سازی (طبق نوشته یاقوت حموی) معروف و مشهور بود که به همین دلیل به کاغذکنان معروف شد.

فعالیت علمی

او معاصر با افضل‌الدین خونجی کاغذکنانی و از شاگردان امام فخر رازی بود. وی در جوانی بر اثر فتنه مغول و احتمالا همزمان با افضل‌الدین خنجی وعده ای دیگر از همشهریان خود رهسپار آسیای صغیر و شام شد و در انجا به تدریس فقه اسلامی ، حکمت و کلام پرداخت و به مقام قاضی القضاتی رسید. او شاگردان زیادی در فقه تربیت کرد که از آن جمله شمس تبریزی است. وی مانند شمس تبریزی و همشهری‌اش افضل الدین خونجی شافعی مذهب بود. در طبقات الشافعیه اسنوی از او به عنوان «دانشمند صاحبنظر» یاد شده که علاوه بر فقه ، در حکمت و کلام و طب نیز دست داشته است. شمس خنجی در سال ۶۳۷ در اثر بیماری سل درگذشت.

منابع

• اکبر پرندی، کاغذکنان در گذر گاه تاریخ، چاپ دوم، تهران، موسسه مطالعات تاریخ ایران، ۱۳۹۴
• یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت، ج ۲، ص ۴۰۷
• ابن حوقل، صوره الارض، ترجمه جعفر شعار، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۲۴۵، ص ۹۹
• محمد علی موحد، شمس تبریزی ،تهران طرح نو ۱۳۷۹، صص ۵۵، ۵۲