پرش به محتوا

شلوکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شلوکا (سانسکریت: श्लोकśloka, from the root श्रु śru, ت.ت.'hear',[۱][۲]) در معنای وسیع تر، طبق فرهنگ لغت مونیر-ویلیامز، «هر بیت یا بیت، ضرب‌المثل، گفتن» است.[۳] اما به‌طور خاص به آیه ۳۲-هجا اشاره دارد که از متر ودیک anuṣṭubh، که در بهاگاواد گیتا ادبیات کلاسیک سنسکریت استفاده می‌شود، مشتق شده است.[۴]

دیدگاه سنتی این است که این شکل شعر به‌طور غیرارادی توسط Vālmīki، نویسنده «Rāmāyaṇa» در اندوه از دیدن شکارچی که یکی از دو پرنده عاشق را شلیک می‌کند، سروده شده است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Sanskrit Slokas With Meaning in Hindi
  2. Macdonell, Arthur A. , A Sanskrit Grammar for Students, Appendix II, p. 232 (Oxford University Press, 3rd edition, 1927).
  3. Monier Monier-Williams (1923). A Sanskrit-English Dictionary. Oxford University Press. pp. 1029–1030.
  4. For other definitions see: "श्लोक (zloka) - KST (Online Sanskrit Dictionary)". kosha.sanskrit.today. Retrieved 2023-04-23.