شریفه محمدی

شریفه محمّدی
زادهٔ	۱۹۷۹ (۴۵–۴۶ سال) میانه
ملیت	ایرانی
پیشه(ها)	زندانی سیاسی فعال کارگری
همسر	سیروس فتحی

شریفه محمّدی فعّال اجتماعی و زندان سیاسی محکوم به اعدام در ایران است. او بیش از یک دهه قبل در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، عضویت داشته که در آذر ۱۴۰۲بازداشت و در ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ از سوی دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اتهام بغی به اعدام محکوم شد.

بازداشت و شکنجه

شریفه محمدی، فعال کارگری در روز ۱۴ آذر۱۴۰۲ به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در منزل مسکونی خود در رشت بازداشت شد. بلافاصله بعد از بازداشت، ماموران او را به بازداشتگاه امنیتی در شهر سنندج منتقل کردند و اتهام بغی مدتی بعد در پرونده او قرار گرفت. بر اساس گزارش‌ها او در دوران بازجویی و در سلول انفرادی تحت شکنجه و فشار شدید بازجوهایش بوده تا علیه خود اعتراف کند. این گزارش‌ها حاکی از این هستند که این فعال کارگری در مدت حبس انفرادی از تماس تلفنی با فرزند دوازده ساله خود و خانواده‌اش و همچنین حق تعیین وکیل نیز محروم بوده است. بی‌بی‌سی فارسی در گزارشی از شکنجه او توسط بازجوهای اداره اطلاعات سنندج خبر داده و نوشته است که «تعدادی از زندانیان سیاسی سابق و هم‌بندان او گفته‌اند آثار کبودی و شکنجه را بر بدن این زندانی دیده‌اند.»

حکمِ اعدام

شعبه یک دادگاه انقلاب رشت به ریاست احمد درویش‌گفتار در ۱۴ تیر ۱۴۰۳ او را به اتهام «بغی» یا «شورش مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی» مجرم شناخته و به اعدام محکوم کرده است. دادگاه گفته که «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» به سازمان کومله مرتبط است اما این کمیته انتساب آن به تشکیلات خارج از کشور را «بهانه‌ای برای سرکوب فعالان اجتماعی و تشکل‌های کارگری» توصیف کرده است. همچنین محمدی از سال ۱۳۹۰ دیگر عضو کمیته هماهنگی کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نبود. اتهام بغی در حالی در پرونده خانم محمدی آمده که دست‌کم تا چند ماه بعد از بازداشت، یعنی زمانی‌که او هنوز در سلول انفرادی بوده، خبری از این اتهام سنگین نبوده است.

این حکم بر اساس اتهام وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مبنی بر داشتن عضویت شریفه محمدی در «کو‌مه‌له» صادر شده و این در شرایطی است که این اتهام از سوی خود او، همسرش؛ سیروس فتحی، و کومله به شدت رد شده است. همچنین کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری که شریفه محمدی در دهه هشتاد خورشیدی در آن عضویت داشت، این اتهام به او را رد کرده است.

واکنش‌ها

صدور حکم اعدام برای او با واکنش‌های گسترده نهادهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی و فعالان سیاسی و مدنی مواجه شده است. برخی از آنان با همراهی کاربران شبکه‌های اجتماعی در روز سه‌شنبه ۱۹ تیر با راه‌اندازی طوفان توئیتری با فراخوان «کمپین دفاع از شریفه محمدی» اعتراض خود را به حکم اعدام شریفه محمدی اعلام کردند.

• سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و رضا شهابی در بیانیه‌ای اتهام بغی علیه او را کاملاً واهی و کذب محض خواند و خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط او شدند.
• گروه حقوق بشری «فرانت لاین دیفندرز» در یک فراخوان اقدام فوری، خواستار آزادی فوری این فعال اجتماعی در ایران شد.
• سندیکای کارگران ساختمانی در استرالیا هم در نامه‌ای به سفارت ایران در این کشور نسبت به صدور حکم اعدام برای این فعال کارگری اعتراض کرد و خواهان آزادی او شد.
• گوهر عشقی، فعال مدنی و مادر ستار بهشتی و از مادران دادخواه، شریفه محمدی را بی‌گناه خواند و در اینستاگرام نوشت: «مگر او جز مطالبه حقوق پایمال شده کارگران زحمتکش و جان به لب رسیده ای همچون ستار و محمد من چه کرده است؟!»
• ۱۶ زندانی زن از جمله نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، آنیشا اسداللهی، ویدا ربانی و سپیده قلیان روز سه‌شنبه ۱۹ تیر در بیانیه‌ای نوشتند: «این نه فقط حکم اعدام شریفه، بلکه حکم اعدام همهٔ ما، فعالان کارگری، سیاسی، مدنی، حقوق بشری و فعالان حوزهٔ زنان است.»
• ۱۵ نواندیش دینی از جمله ژیلا موحد، محمدجواد اکبرین،عبدالعلی بازرگان حکم اعدام او را ناباورانه‌ خواندند و در بیانیه‌ای گفتند «از آن‌جا که اتهامات وارد شده به خانم شریفه محمدی به هیچ عنوان وارد نیست حکم اعدام خانم شریفه محمدی باید از سوی دیوان عالی کشور فوراً لغو شود.».
• دو زندانی سیاسی از زندان لاکان بند میثاق به نام‌های جمشید عزیزی و عیسی امیری‌چولاندیم در بیانیه‌ای حکم صادره برای شریفه محمدی را محکوم کردند.
• در اعتراض به حکم اعدام او ۸۵ زندانی سیاسی در زندان اوین روز پنج‌شنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳ دست به اعتصاب غذا زدند.
• سازمان عفو بین‌الملل از مقام‌های ایران خواست که فورا حکم محکومیت و اعدام او را لغو کنند. عفو بین‌الملل همچنین در بیانیه‌ای گفت: «مقامات ایران باید به حقوق آزادی بیان، تشکل و تجمع مسالمت آمیز احترام بگذارند و از مجازات اعدام، از جمله به عنوان ابزار سرکوب سیاسی، استفاده نکنند.»
• جمعی از زنان ایزدی و عراقی در ۲۷ ژوئیۀ ۲۰۲۴ و در پایان سومین کنفرانس زنان عراق که به پیشاهنگی «انجمن زنان عراق»، «جنبش آزادی زنان ایزدی» (تاژه) و «جمعیت اور و فرهنگ زنان و کودکان» در بغداد برگزار شد، در اعتراض به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی بیانیه‌ای صادر کرده و در مخالفت با مجازات اعدام در ایران کمپینی را تحت عنوان «نه به اعدام، آری به زندگی آزاد» اعلام کردند.

جستارهای وابسته

• پخشان عزیزی
• وریشه مرادی
• رضا شهابی
• اعتراضات ۱۴۰۳ ایران