شبکه بازویی
شبکه بازویی | |
---|---|
جزئیات | |
از | C5, C6, C7, T1, T1 |
عصبدهی | Sensory and motor innervation to the upper limb |
شناسهها | |
لاتین | plexus brachialis |
MeSH | D001917 |
TA98 | A14.2.03.001 |
TA2 | 6395 |
FMA | 5906 |
شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخههای پیشین اعصاب نخاعی گردنی پنجم تا هشتم (C۵ تا C۸) و اولین عصب نخاعی سینهای (یعنی T۱) ایجاد میگردد. شبکه بازویی حاوی رشتههای عصبی مختلف جهت انتشار در پوست، عروق، مفاصل، استخوانها و ماهیچههای اندام فوقانی است.
اعصابی که به اندام فوقانی وارد میشوند اعمال زیر را انجام میدهند: ۱ -تامین حس پوست و ساختمانهای عمقی مانند مفاصل، ۲ -تامین اعصاب حرکتی عضلات ،۳ -تنگ کردن قطر عروق از طریق الیاف سمپاتیک ،۴ -ترشح غدد عروق از طریق الیاف سمپاتیک. شاخههای قدامی ریشههای نخاعی C5 الی T1 در تشکیل این شبکه شرکت دارند. ریشههای C5,C6 با هم یکی میشوند و تنه فوقانی و C7 هم به تنهایی تنه میانی و T1,C8 نیز با هم یکی شده و تنه تحتانی را ایجاد میکنند. تنهها هر کدام به قدامی و خلفی دو شاخه تقسیم میشوند. شاخههای قدامی تنههای فوقانی و میانی با هم یکی شده و طناب خارجی را شکل میدهند، شاخه قدامی تنه تحتانی نیز طناب داخلی میسازد و شاخههای خلفی هر سه تنه با هم یکی شده و طناب خلفی را بوجود میآورد. شبکه بازویی در شروع در ناحیه گردن است و تنههای آن ماهیچههای نردبانی (اسکالن) قرار گرفتهاند، در کنار خارجی اسکالن مدیوس تنهها تشکیل میشوند، در مجاورت سرخرگ زیربغلی طنابها تشکیل میشوند، ریشهها و تنهها و شاخههای منشعب از آنها در بالای ترقوه و طنابها و شاخههای مربوط به آنها در زیر ترقوه قرار دارند.[۱]
تنههای شبکه بازویی
[ویرایش]شبکه بازویی دارای سه تنه است که عبارتنداز:
تنه فوقانی شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخههای پیشین اعصاب گردنی پنجم و ششم (C5-C۶) به وجود میآید. شاخه پیشین هفتمین عصب گردنی(C۷)، به تنهایی تنه میانی شبکه بازویی را ایجاد میکند. شاخههای پیشین عصب گردنی هشتم و اولین عصب سینهای، تنه تحتانی شبکه را میسازند.
طنابهای شبکه بازویی
[ویرایش]هر یک از تنههای شبکه بازویی در مسیرش به طرف پایین و خارج به دو شاخه پیشین (قدامی) و پشتی (خلفی) تقسیم شده، به نوعی خاص پیوستگی یافته و طنابهای شبکه بازویی را به وجود میآورند که عبارتنداز:
طناب پشتی شبکه بازویی از به هم پیوستن شاخههای پشتی سه تنه شبکه بازویی ایجاد میگردد. شاخههای پیشین تنههای فوقانی و میانی شبکه بازویی، طناب خارجی را به وجود میآورند. طناب داخلی شبکه بازویی فقط از شاخه پیشین تنه تحتانی ایجاد میشود.
شاخههای جانبی شبکه
[ویرایش]مهمترین شاخههای جانبی شبکه بازویی شامل موارد زیر است:
- عصب سینهای بلند (لانگ توراسیک)
- عصب سینهای پشتی (توراکودورسال)
- عصب سینهای خارجی (پکتورال خارجی)
- عصب سینهای داخلی (پکتورال داخلی)
- عصب پوستی بازویی داخلی[۸]
- عصب پوستی ساعدی داخلی[۹]
- عصب کتفی پشتی (دورسال اسکاپولار)
- عصب فوق کتفی (سوپرااسکاپولار)
- عصب تحت کتفی فوقانی (ساب اسکاپولار فوقانی)
- عصب تحت کتفی تحتانی (ساب اسکاپولار تحتانی)
شاخههای انتهایی شبکه
[ویرایش]شاخههای مهم انتهایی شبکه بازویی شامل اعصاب محیطی زیر هستند:
- عصب میانی (Median nerve)
- عصب رادیال (Radial nerve)
- عصب اولنار (Ulnar nerve)
- عصب زیربغلی[۱۰] (آگزیلاری)
- عصب ماهیچهای پوستی[۱۱]
آسیبهای شبکهٔ براکیال بیشتر به دنبال ترومای ترکشنال یا ادداکشن بازو به همراه انحراف گردن به سمت مقابل ایجاد میشود. بارنز این آسیب را به چهار گروه تقسیم کرد:
۱-آسیبهای C5-C6
۲-آسیبهای C5-C6-C7
۳-ضایعات دژنراتیو کل شبکه
۴-آسیبهای C7-C8-T1 (نادرتر)
پانویس
[ویرایش]نگارخانه
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- Williams & Warwick. Gray's Anatomy. Thirty-seventh edition. Churchill Livingstone. ISBN 0-443-04177-6