پرش به محتوا

شبانگاه، زمان من

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شبانگاه، زمان من
جلد اصلی. نسخه‌های سانسور شدهٔ از نسخهٔ برش‌خوردهٔ این تصویر استفاده می‌کنند.
آلبوم استودیویی از
انتشار۲۹ اکتبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-10-۲۹)
ضبط۲۰۱۲–۲۰۱۳
استودیو
ژانر
مدت۴۶:۰۷
ناشرکپیتال
تهیه‌کنندهآریل ریچ‌شید
گاه‌نگاری اسکای فریرا
شبح
(۲۰۱۲)
شبانگاه، زمان من
(۲۰۱۳)
شبانگاه، زمان من: بی-سایدها بخش ۱
(۲۰۱۳)
تک‌آهنگ‌های شبانگاه، زمان من
  1. «تو اون نفر نیستی»
    تاریخ انتشار: ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۳
  2. «خودم را سرزش می‌کنم»
    تاریخ انتشار: ۹ ژوئن ۲۰۱۴

شبانگاه، زمان من (به انگلیسی: Night Time, My Time) نخستین آلبوم استودیویی از خوانندهٔ آمریکایی اسکای فریرا می‌باشد که در ۲۹ اکتبر سال ۲۰۱۳ از سوی کپیتال رکوردز منتشر گردید؛ و قرار بود در ابتدا در سال ۲۰۱۱ پس از انتشار تک‌آهنگ‌های «۱۷»، «یک» و «دغدغه» منتشر شود، اگرچه پس از اینکه این تک‌آهنگ‌ها از نظر سودمالی شکست خوردند، ناشری که وی با آن قرارداد بسته بود آلبوم را به تاخیر انداخت.

شبانگاه، زمان من: بی-سایدها بخش ۱

[ویرایش]
شبانگاه، زمان من:
بی-سایدها بخش ۱
آلبوم چندآهنگه از
اسکای فریرا
انتشار۲۵ نوامبر ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-11-۲۵)
استودیو
  • وکس (لس آنجلس، کالیفرنیا)[ت]
  • هوی دوتی (لس آنجلس، کالیفرنیا)[ث]
  • کپیتال (هالیوود، کالیفرنیا)[ج]
  • اولیس (لس آنجلس، کالیفرنیا)[چ]
مدت۲۱:۰۱
ناشرکپیتال
تهیه‌کننده
گاه‌نگاری اسکای فریرا
شبانگاه، زمان من
(۲۰۱۳)
شبانگاه، زمان من:
بی-سایدها بخش ۱

(۲۰۱۳)
مازوخیسم
(اعلام خواهد شد)

شبانگاه، زمان من: بی-سایدها بخش ۱ سومین‌ آلبوم چندآهنگه از خوانندهٔ آمریکایی اسکای فریرا می‌باشد که در ۲۵ نوامبر سال ۲۰۱۳ از سوی کپیتال رکوردز منتشر گردید. این ئی‌پی حاوی ۳ قطعه می‌بود که قبل‌تر منتشر نشده بودند و علاوه بر آن‌ها نسخهٔ ریمیکس انون مورتال ارکسترا از ترانهٔ «همه‌چیز شرم‌آوره» که در دومین آلبوم چندآهنگهٔ وی تحت عنوان شبح قرار داشت، نیز در این ئی‌پی قرار دارد.[۱]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. قطعات ۱، ۳، ۷، ۱۰ و ۱۱
  2. قطعات ۲ و ۱۰
  3. قطعات ۴–۶، ۸، ۹ و ۱۲
  4. قطعهٔ ۱
  5. قطعات ۱ و ۴
  6. قطعهٔ ۲
  7. قطعهٔ ۳

منابع

[ویرایش]
  1. Battan, Carrie (November 26, 2013). "Sky Ferreira Releases B-Sides Collection". Pitchfork. Archived from the original on March 21, 2014. Retrieved March 6, 2014.